Φυτώρια

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα

Σε λίγους μήνες το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών συμπληρώνει έναν αιώνα λειτουργίας.

Πρόκειται για ένα πανεπιστήμιο το οποίο ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Ελευθέριου Βενιζέλου και με τη βοήθεια του Γεωργίου Παγιάρ, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Λωζάνης, για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της χώρας σε οικονομικά και εμπορικά καταρτισμένους επιστήμονες.

Αρχικά (το 1920) ως Ανωτάτη Σχολή Εμπορικών Σπουδών, στη συνέχεια ως Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.) και τέλος, ως Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το συγκεκριμένο ίδρυμα προσέφερε πολύτιμο έργο στην ελληνική οικονομία και στο επιχειρείν της χώρας.

Πρόκειται για ακριβώς το ίδιο ίδρυμα στο οποίο «εισέβαλε» πρόσφατα η Αστυνομία εντοπίζοντας σε υπόγειους χώρους του υλικά για την κατασκευή βομβών μολότοφ, κράνη, κουκούλες, ρόπαλα, γάντια, κοντάρια, διαρρηκτικά εργαλεία, πέτρες, μάρμαρα, λοστούς και άλλο «εξοπλισμό», χρήσιμο για όσους χρησιμοποιούσαν το κτίριο της οδού Πατησίων 76 (το οποίο είναι δωρεά Γρηγορίου Μαρασλή) ως «ορμητήριο βίας», όπως το χαρακτήρισε πρόσφατα η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως.

Όπως, αντίστοιχα, πρόκειται για ακριβώς το ίδιο κτίριο μπροστά από το οποίο είχαν «εγκατασταθεί» επί σειρά ετών, πλανόδιοι πωλητές απομιμητικών προϊόντων (ελληνιστί, προϊόντων-μαϊμού), οι οποίοι εγκατέλειψαν το «στέκι τους», μόνο με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, πίσω από το οποίο προστατεύονταν το προηγούμενο διάστημα.

Σε ειδική εκδήλωση για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Δευτέρα, με τιμώμενο πρόσωπο και ομιλητή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα υπάρξουν εκτενείς αναφορές στην πρόσφατη εισβολή της Αστυνομίας στους χώρους του Πανεπιστημίου ή στην υπόθεση των πωλητών προϊόντων-μαϊμού, οι οποίοι είχαν καταλάβει επί χρόνια το πεζοδρόμιο μπροστά από αυτό.

Αντίθετα, είναι επίσης σχεδόν βέβαιο ότι οι ομιλητές σε αυτή την εκδήλωση θα επικεντρωθούν στη θετική συμβολή του συγκεκριμένου πανεπιστημιακού ιδρύματος κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100 ετών και στο «έμψυχο υλικό» με το οποίο επάνδρωσε θέσεις ευθύνης στην ελληνική οικονομία και στον κόσμο των επιχειρήσεων.

Αυτή η απόφαση, δε, θα είναι προϊόν επιλογής. Θα επιλέξουν αυτοί οι άνθρωποι να επικεντρωθούν στα θετικά παρά στα αρνητικά, κατά ακριβώς τον ίδιο τρόπο με τον οποίο δύναται μία κοινωνία να επιλέξει τον ρόλο για τον οποίο θα χρησιμοποιηθεί ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα.

Το έδαφος θα είναι εξίσου εύφορο, όποια κι αν είναι η επιλογή.

Εάν συνεχίσουμε να «αξιοποιούμε» τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας ως «ορμητήρια βίας» ή ως κέντρα ανομίας και προώθησης ναρκωτικών ουσιών ή ακόμη και προϊόντων-μαϊμού, τα «αποτελέσματα» που θα λάβουμε θα είναι αντίστοιχης φύσης.

Ομοίως, εάν αξιοποιήσουμε αυτά τα ιδρύματα για την προαγωγή της γνώσης και τη βελτίωση του τρόπου σκέψης όσων φοιτούν σε αυτά, τα αποτελέσματα που θα λάβουμε θα είναι, επίσης, σε αντιστοιχία αυτών των προσπαθειών.

Τα πανεπιστήμια δεν είναι παρά τα φυτώρια. Ο τρόπος καλλιέργειας κρίνεται εν προκειμένω και βάσει αυτού το τελικό αποτέλεσμα.

Γεγονός χρήσιμο, είτε εάν βάσει της θεώρησής μας είναι «αδιανόητο» το να βρίσκονται κράνη, ρόπαλα, διαρρηκτικά εργαλεία, πέτρες και μάρμαρα μέσα στο πανεπιστήμιο, είτε εάν βάσει αυτής τούτο θεωρείται ως «κοινωνικό φαινόμενο», όπως είπαν χθες κάποιες ψυχές στη Βουλή.

Τα αποτελέσματα που θα λάβουμε σε αμφότερες τις περιπτώσεις είναι εκ των προτέρων γνωστά.