Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Ουδέποτε κατά το παρελθόν, τουλάχιστον της πρόσφατης ιστορίας του τόπου, υπήρξε κυβέρνηση η οποία να εμφανίστηκε τόσο προετοιμασμένη κατά την «παρθενική» συνεδρίασή της.
Την επομένη της ορκωμοσίας της, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη εμφάνισε ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο, το οποίο έχει συγκροτημένους και σαφείς στόχους, επιμερίζεται ανά τομέα και υπουργείο και θέτει ορίζοντα εξαμήνου για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του.
Έτσι, ο πρωθυπουργός κατέδειξε ότι, όντως, «δεν υπάρχει ούτε μία ημέρα για χάσιμο», όπως είπε χθες ενώπιον του υπουργικού του συμβουλίου, ενώ παρέθετε τις προτεραιότητες που αυτό θα έχει κατά το επόμενο εξάμηνο και τους στόχους που θα πρέπει να κατακτήσει κατά την περίοδο αυτή.
Είναι ιδιαίτερα αμφίβολο, εάν σε αίθουσες συνεδριάσεων πολυεθνικών εταιρειών ανά την υφήλιο υφίστανται αρτιότερες δομές επιμερισμού και αξιολόγησης επιτελικών στόχων.
Το ατυχές της υπόθεσης είναι ότι αυτή η «εργασιακή δομή» θα βρεθεί αντιμέτωπη με την ελληνική προσέγγιση των πραγμάτων.
Μία προσέγγιση η οποία χαρακτηρίζεται από χρόνια προβλήματα γραφειοκρατίας, ιδιαίτερα χαμηλή αποτελεσματικότητα, φαινόμενα αναξιοκρατίας και κομματισμού καθώς και από ένα ευρύτατο πλέγμα πελατειακών σχέσεων.
Υπό το πρίσμα αυτό, η κύρια προσπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα όφειλε να εστιαστεί στην κινητοποίηση του δημόσιου τομέα στην κατεύθυνση της παραγωγής αποτελεσμάτων και στην απλούστευση των υφιστάμενων διαδικασιών, τόσο σε ό,τι αφορά στη λειτουργία του κράτους, όσο και στη διάδρασή του με τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.
Ανεξάρτητα, όμως, από την επιτυχία ή μη του όλου εγχειρήματος -η οποία θα κριθεί κατά τον προσήκοντα χρόνο-, πρέπει να επισημανθεί ότι η ύπαρξη και μόνον οριοθετημένων στόχων καθιστά άπαντες -όχι μόνον υπόλογους σε ό,τι αφορά στην επίτευξή τους- αλλά κυριότερα, γνώστες του ρόλου και του αντικειμένου τους.
Υπάρχει αυτό που οι φίλτατοι του κόσμου των μάνατζερ ονομάζουν “Job description” ή περιγραφή εργασιακού αντικειμένου.
Το γεγονός αυτό αναδιατάσσει κατά τρόπο ριζικό ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο ο πολιτικός προϊστάμενος του κάθε τομέα προσεγγίζει τα καθημερινά του καθήκοντα και βεβαίως τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί αυτή τη στοχοθεσία στους συνεργάτες του και στη λοιπή ιεραρχία του υπουργείου του οποίου προΐσταται.
Πρόκειται για πρακτικές μάλλον πρωτόγνωρες για τα ελληνικά πολιτικά πράγματα, η επιτυχία ή μη των οποίων θα αποτελέσει, κατά πάσα βεβαιότητα, και πρόκριμα για τη θεσμοθέτησή τους.
Υπό το πρίσμα αυτό, δεν είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι μεγάλο μέρος αυτής της προσπάθειας αφορά στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, το οποίο ευλόγως έχει επωμιστεί την αρμοδιότητα ψηφιακού εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης.
Πέραν, όμως, των στενών περιθωρίων του δημόσιου τομέα, που θέτει ο επιμερισμός εργασίας τον οποίο παρουσίασε χθες η κυβέρνηση Μητσοτάκη, το όφελος της ενέργειας αυτής είναι ότι όλοι πλέον -πολίτες και επιχειρήσεις, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό- μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πρόοδο που συντελείται σε κάθε τομέα.
Υπάρχουν μέτρα και σταθμά και ευλόγως θα υπάρξει αξιολόγηση.
Το γεγονός αυτό και μόνον συνιστά μία αναβάθμιση της ποιότητας διακυβέρνησης αυτού του τόπου και αξίζει να τύχει της προσοχής μας κατά το επόμενο διάστημα.
Γνωρίζουμε τους στόχους, γνωρίζουμε το διάστημα που έχει δοθεί για την εκπλήρωσή τους και άρα περιμένουμε… το τελικό αποτέλεσμα.
Όπως στις… business.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.