Το μυστικό των αγορών

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κοινό «μυστικό» των αγορών είναι ότι κινούνται κυρίως στη βάση της «ψυχολογίας».

Αυτήν, δε, εμφανίζεται να την έχει ήδη «με το μέρος του» ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν κρίνουμε από τις εκθέσεις των κυριότερων οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου.

Με τη Moody’s να κρίνει ως «πιστωτικά θετική» την αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα, την S&P να «βλέπει» θετική τη νίκη της ΝΔ για την ελληνική οικονομία και τις τράπεζες και τη Fitch να δηλώνει ότι οι επιπτώσεις του προεκλογικού πακέτου Τσίπρα θα κριθούν από την πολιτική της παρούσας κυβέρνησης, το κλίμα που διαμορφώνεται περί την Ελλάδα είναι, προφανώς, προς την καλύτερη δυνατή κατεύθυνση.

Μόνο ζητούμενο, η διατήρησή του και η επαλήθευση των προσδοκιών που ήδη εμφανίζεται να τρέφει για τη χώρα μας το διεθνές επενδυτικό κοινό.

Η πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί, δε, δεν θα μπορούσε να είναι διαυγέστερη, καθώς, σύμφωνα με τη Moody’s, «η στάση της νέας κυβέρνησης στην εφαρμογή των υπόλοιπων μεταρρυθμίσεων και η δημοσιονομική στρατηγική θα είναι σημαντικοί παράγοντες στην αλλαγή της πιστοληπτικής αξιολόγησης της χώρας».

Η S&P επικεντρώνεται στον τρόπο αντιμετώπισης των «κόκκινων δανείων» ενώ η Fitch υποστηρίζει ότι τα κριτήρια για την περαιτέρω βελτίωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας θα συμπεριλαμβάνουν τόσο τα δημόσια οικονομικά όσο και τις εφεξής σχέσεις της Αθήνας με τους επίσημους δανειστές της.

Υπό αυτό το πρίσμα, το πρώτο 48ωρο της κυβέρνησης Μητσοτάκη κύλησε στέλνοντας το κατάλληλο μήνυμα προς τις αγορές και τους διάφορους συντελεστές τους, όπως οι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, και ήταν άρα «μια καλή αρχή».

Η συνέχεια, ωστόσο, θα είναι εκείνη που θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα περί το κλίμα εμπιστοσύνης που θα απολαμβάνει εφεξής η χώρα μας και αυτή προβλέπεται να είναι μαραθώνια.

Η σταδιακή εμπέδωση και διατήρηση αυτού του κλίματος εμπιστοσύνης εξαρτάται κυρίως από την ύπαρξη ή μη θετικής επίδρασης στην πορεία της ελληνικής οικονομίας και της ευχέρειας ως προς το επιχειρείν ως αποτέλεσμα των προωθούμενων μεταρρυθμίσεων.

Εάν, δηλαδή, θα καταστεί δυνατό να μεταφραστούν αυτές οι θετικές προσδοκίες σε ουσιαστική αλλαγή των θεμελιωδών όρων επί των οποίων εδράζεται η πορεία της ελληνικής οικονομίας. Αυτό, δε, προφανώς δεν γίνεται από τη μία ημέρα στην άλλη αλλά σε εύρος χρόνου.

Απαιτεί, δε, αποφασιστικότητα και συνέπεια, που σπανίζουν στον τόπο μας.

Υπό αυτό το πρίσμα, το στοίχημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τη βελτίωση της πορείας της ελληνικής οικονομίας και άρα του επιπέδου διαβίωσης εκατομμυρίων πολιτών ταυτίζεται με τις προσδοκίες βασικών συντελεστών -και διαμορφωτών κλίματος και προϋποθέσεων- του διεθνούς επενδυτικού κοινού.

Επιστροφή της χώρας μας σε «επενδυτική διαβάθμιση», δε, θα σήμαινε όχι μόνο βελτίωση των όρων βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους και δυνατότητα ένταξης -έστω και τώρα- στον απόηχο του προγράμματος πιστωτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, αλλά και -ευλόγως- καλύτερους όρους δανεισμού από τις αγορές, τόσο για το κράτος όσο και για τις επιχειρήσεις και βεβαίως τον τραπεζικό τομέα.

Με άλλα λόγια, θα βοηθούσε στην αποκατάσταση των όρων χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας σε κάθε βαθμίδα της και άρα θα επιτάχυνε την πορεία ανάκαμψης της χώρας.

Αυτό δεν είναι το τελικό ζητούμενο;