Χοντραίνει το παιχνίδι

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν το μέγα ζητούμενο στην υπόθεση του φερόμενου «διαζυγίου» Τσίπρα - Καμμένου είναι η διατήρηση ή μη της δεδηλωμένης και συνεπακόλουθα της τήρησης της δημοκρατικής τάξης, τούτο απαντήθηκε ήδη από τον κ. Τσίπρα και θα απαντηθεί και από τον κ. Καμμένο -δημοσίως- την Παρασκευή, μετά την προγραμματισμένη συνάντησή τους.

Όπως είπε χθες ο πρωθυπουργός στον τηλεοπτικό σταθμό «OPEN», απαντώντας σε ερωτήματα της κας Ε. Στάη, εάν δεν λάβει την επαναβεβαίωση της στήριξης των ΑΝΕΛ προς την κυβέρνησή του, από τον πρόεδρό τους Π. Καμμένο, τότε θα ζητήσει εκ νέου την εμπιστοσύνη της Βουλής και δη πριν την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Μολονότι η τοποθέτηση αυτή του κ. Α. Τσίπρα παραβιάζει «ανοικτές θύρες», καθώς ο κ. Καμμένος έχει επανειλημμένως καταστήσει σαφή την πρόθεσή του να καταψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά να συνεχίσει να παρέχει τη στήριξή του στην κυβέρνηση, αίρει τυχόν αμφιβολίες ως προς την πολιτική ορθότητα των πραγμάτων.

Κυριότερα, δε, απαντά στις αιτιάσεις και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κ. Μητσοτάκη, περί ενδεχόμενης παραβίασης της δημοκρατικής τάξης, σε περίπτωση που πορευτεί η χώρα σε εκλογές με κυβέρνηση μειοψηφίας.

Καθιστά συνάμα, όμως, ακόμη εμφανέστερη τη βαθιά ρήξη που χωρίζει τα δύο στρατόπεδα.

Μία ρήξη, η οποία εμφανίζεται θυελλώδης και αγγίζει ακόμη και μομφές περί του ενδεχομένου διασάλευσης της δημοκρατικής τάξης του τόπου, από τη μία πλευρά, και απαξίας ως προς τον θεσμικό ρόλο που διαδραματίζει η άλλη, καθιστώντας έτσι αδύνατη ούτε καν τη σκέψη μίας πιθανής συνεννόησης μεταξύ των δύο.

Από την ευθεία απόρριψη της όποιας χρησιμότητας θα είχε μία ενδεχόμενη σύγκληση του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών για την υπόθεση των Σκοπίων έως την υπόθεση Novartis ή το «σχέδιο Πινοσέτ» για το ασφαλιστικό που απέδωσε στις προθέσεις της ΝΔ, ο κ. Τσίπρας κατέδειξε χθες για ακόμη μία φορά ότι τα περιθώρια διαλόγου με τον -θεσμικά- κυριότερο πολιτικό του συνομιλητή είναι ελάχιστα.

Ακριβώς ίδια, όμως, ήσαν αυτά τα όρια και όταν περιγράφηκαν, λίγο νωρίτερα, δια στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη, από το βήμα της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματός του.

Κάνοντας λόγο για δολοπλοκίες και σκευωρία στην υπόθεση Novartis και αποδίδοντας πρόθεση θεσμικής εκτροπής στον κ. Τσίπρα, με αφορμή τόσο το ζήτημα της δεδηλωμένης όσο και της εταιρείας που θα διαχειριστεί τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών, ο κ. Μητσοτάκης επαναβεβαίωσε την απουσία δυνατότητας  διαλόγου μεταξύ τους.

Ενός πολιτικού διαλόγου που θα ήταν απολύτως χρήσιμος, ώστε η χώρα να προσεγγίσει τόσο τα εθνικά της ζητήματα όσο και εκείνα που την ταλανίζουν στο οικονομικό -και κατά προέκταση κοινωνικό- πεδίο, με μεγαλύτερη νηφαλιότητα και εντέλει σταθερότητα.

Μολονότι ο κ. Τσίπρας δεν απάντησε ευθέως χθες στο ερώτημα της κας Στάη αναφορικά με τον χρόνο εξόδου στις αγορές μέσω ενός δεκαετούς ομολόγου με βιώσιμο επιτόκιο, αυτό παραμένει το μέγα ζητούμενο για την περαιτέρω πορεία της χώρας. Η αποκατάσταση, δηλαδή ενός κλίματος σταθερότητας και εμπιστοσύνης, που θα επιτρέψει στη χώρα μας να επιστρέψει στην περίφημη «κανονικότητά» της.

Αυτήν την επιστροφή ουδόλως διευκολύνει το εύρος και βάθος της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο πλευρών. Ανοίγει, δε, το ενδεχόμενο περιπετειών, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας του νικητή των επόμενων εθνικών εκλογών.

Μπορεί να εξυπηρετούνται έτσι κομματικοί στόχοι, πλήττεται, όμως, η χώρα.