Αλλάζουν τα χούγια;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο κυριότερος αγώνας που έχει να δώσει η Ελλάδα κατά τη μεταμνημονιακή της εποχή αφορά στην αποφυγή επανάληψης των λαθών του παρελθόντος.

Η κατάκτηση «νέων εδαφών» μέσω της εξασφάλισης συνθηκών πρόσφορων για την ανάπτυξη της υγιούς επιχειρηματικότητας είναι -προφανώς- ένα διαρκές ζητούμενο, όμως, κυριότερα, η αποφυγή της οπισθοδρόμησης οφείλει να παραμείνει το κύριο μέλημα.

Υπό αυτό το πρίσμα, παρά το «πράσινο φως» που έδωσε στον προϋπολογισμό και τα θετικά λόγια που διετύπωσε για την οικονομική πορεία της χώρας, η Κομισιόν ορθά έκρουσε χθες τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με ενδεχόμενη επιστροφή της Ελλάδας στις κακές πρακτικές του παρελθόντος της, οι οποίες, τελικά, την οδήγησαν στη χρεοκοπία.

Οι καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις και στις μεταρρυθμίσεις αποτελούν ένα σκέλος αυτών των πρακτικών, που καταγράφει η σχετική έκθεση της Κομισιόν, το οποίο όμως δεν εκπλήσσει, καθώς επί οκτώ συναπτά έτη έχουμε «συνηθίσει» τους Ευρωπαίους εταίρους μας σε τακτικές αυτού του είδους.

Η νέα πηγή ανησυχιών, ωστόσο, αφορά στον «μεγάλο ασθενή», το ελληνικό δημόσιο, η πορεία του οποίου τόσο συνέβαλε στη χρεοκοπία της χώρας, καθιστώντας οποιαδήποτε εκτροπή από πλευράς μισθολογίου ή αριθμού προσλήψεων, «κόκκινο πανί» για τους κοινοτικούς.

Συγκεκριμένα, με την έκθεσή της, η Κομισιόν καυτηριάζει την πρόσφατη μισθολογική εξίσωση υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών, προσληφθέντων προ και μετά του Νοεμβρίου 2011, με την κατάργηση της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς», που θεσπίστηκε με την έναρξη εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου στον δημόσιο τομέα.

Και τούτο όχι επειδή η κατάργηση αυτής της διαφοράς δημιουργεί σημαντικό βάρος στον προϋπολογισμό αλλά κυριότερα επειδή, πρώτον, δημιουργεί «προηγούμενο», ενδεχόμενο επέκτασης του οποίου στον λοιπό δημόσιο τομέα θα μπορούσε να επιβαρύνει τα δημόσια οικονομικά και, δεύτερον, δίνει το κακό παράδειγμα σε ό,τι αφορά «στο πνεύμα και στην ουσία» ύπαρξης του ενιαίου μισθολογίου.

Δεύτερη πηγή ανησυχίας των κοινοτικών αποτελεί το μέγεθος του δημόσιου τομέα, περί του οποίου κρούουν ξανά τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας ότι τυχόν παραβίαση του κανόνα περί προσλήψεων, που διαμορφώνεται σήμερα στο 1:1 και από το 2019 στο 1:3 (αποχωρήσεις προς προσλήψεις), θα οδηγούσε σε «ξεχείλωμα» τις μισθολογικές δαπάνες του προϋπολογισμού.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι προσλήψεις το 2018 (συνολικά σχεδόν 5.700) αναμένεται ότι θα υπερβούν τον κανόνα 1:1 εξαιτίας του χαμηλού αριθμού αποχωρήσεων ενώ για το 2019 προβλέπονται ακόμη 7.000 μόνιμες προσλήψεις μέσω μετατροπής συμβάσεων 4.500 εκπαιδευτικών και 3.000 εργαζομένων στο πρόγραμμα  Βοήθεια στο σπίτι, με ρύθμιση κατ' εξαίρεση για αυτό το έτος (exceptional for 2019).

Ως εκ τούτου προτρέπουν τις ελληνικές αρχές να τηρήσουν πλήρως στο μέλλον τον κανόνα περί αποχωρήσεων -  προσλήψεων, καθώς σε διαφορετική περίπτωση, το μέγεθος του δημόσιου τομέα θα μπορούσε να τεθεί εκτός ελέγχου ταχύτατα.

Επί της ουσίας, οι φίλτατοι της Κομισιόν μάς λένε «σας είδαμε», «σας ξέρουμε» και «άντε για το 2019 κάνουμε τα στραβά μάτια, μια που έχετε και εκλογές, αλλά για το μέλλον προσέξτε» και προφανώς έχουν δίκιο.

Ο προεκλογικός οίστρος στον οποίο βρίσκεται η χώρα μας και η πανταχόθεν ορμώμενη παροχολογία έχουν, κατά τα φαινόμενα, γίνει αισθητοί στις Βρυξέλλες, αναβιώνοντας ανησυχίες περί ενδεχόμενου δημοσιονομικού εκτροχιασμού.

Πρόκειται για ακριβώς τις ίδιες ανησυχίες που «διασκεδάζουν», ωστόσο, τα αυξημένα έσοδα του προϋπολογισμού από το «ψαλίδι» στις δαπάνες του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων καθώς και εκείνα από τη φορολογία, διατηρώντας έτσι περιορισμένες τις αρνητικές επισημάνσεις των Βρυξελλών.