Το μήνυμα της Ουάσινγκτον σε Κουμουνδούρου και Πειραιώς

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ούτε κρυφά μηνύματα είχε η έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, ούτε έπρεπε να διαβάσει κανείς «ανάμεσα από τις γραμμές» ώστε να φθάσει στην ουσία.

Ευθέως και δίχως περιστροφές, μας είπε ότι αν και η Ελλάδα έχει καταφέρει πολλά, ακόμη απομένουν -επίσης- πολλά να γίνουν, ώστε η οικονομία της να καταστεί ανταγωνιστική ενώ οι φόβοι για «μεταρρυθμιστική κόπωση» είναι ήδη σαφείς.

Τα δε μέτρα για το χρέος, στα οποία συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, το καθιστούν βιώσιμο μόνο μεσοπρόθεσμα και αυτό υπό την βασική προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τα συμπεφωνημένα και δεν θα κάνει βήματα υπαναχώρησης από τα μέτρα που έχει ήδη λάβει.

Όλα αυτά, δε, ενώ επίκειται η έναρξη ενός εκλογικού κύκλου, στη διάρκεια του οποίου αναμένεται να κορυφωθούν οι ανησυχίες για «παροχολογία» και για υπαναχώρηση από τα συμπεφωνημένα.

Ήταν ένα σαφές μήνυμα με, κυρίως, δύο εγχώριους αποδέκτες: την Κουμουνδούρου και την Πειραιώς.

Το υπάρχον πλαίσιο εποπτείας μετά τη λήξη του προγράμματος, «θα μπορούσε να υποστηρίξει την προώθηση στέρεων οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών καθώς και συνέχιση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, όμως η διασφάλιση πολιτικής ομοφωνίας στο εσωτερικό της Ελλάδας θα μπορούσε να αποδειχθεί δυσχερής, εν μέσω ενδείξεων μεταρρυθμιστικής κόπωσης, μία συρρικνούμενη πλειοψηφία του κυβερνητικού συνασπισμού και των επικείμενων εκλογών του 2019», τονίζεται στην έκθεση του ΔΝΤ.

Σημειώνεται, δε,  ότι «η αναπτυξιακή πολιτική που παρουσίασαν πρόσφατα οι (σ.σ. ελληνικές) Αρχές απερρίφθη ταχύτατα από το βασικό αντιπολιτευόμενο κόμμα (το οποίο ηγείται στις δημοσκοπήσεις) ως μη αρκούντως φιλική προς τις επιχειρήσεις».

Πόσο πιο ξεκάθαρα θα μπορούσε να πει τα πράγματα για τη χώρα μας ένας διεθνής οργανισμός, όπως το ΔΝΤ; 

«Βρείτε τα»… και μην αρχίσετε να ξηλώνετε το… πουλόβερ, όπως πρόκειται να κάνετε με τα εργασιακά και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις…

Στην ίδια έκθεση, μάλιστα, περιγράφεται με απόλυτη σαφήνεια η κατεύθυνση που θα όφειλε να ακολουθήσει ο τόπος, ώστε η οικονομία του να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της.

Λιγότεροι φόροι, μεγαλύτερη απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων, συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στο ασφαλιστικό, εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης και του συστήματος απονομής δικαιοσύνης και σειρά άλλων παρεμβάσεων που θα διασφάλιζαν όχι μόνον τους αναγκαίους ρυθμούς ανάπτυξης αλλά και τη βιωσιμότητα του χρέους…

Με αντίστοιχη ευθύτητα, δε, το ΔΝΤ εκφράζει τις επιφυλάξεις του αναφορικά με τους υψηλούς στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων που έχουν τεθεί στη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της στην ευρωζώνη, τονίζοντας ότι αυτοί αποτελούν εμπόδιο για την ανάπτυξη και κατά προέκταση για τη βιωσιμότητα του ίδιου του χρέους.

Δεν πρόκειται για νέα θέση εκ μέρους του διεθνούς οργανισμού. Την επαναλαμβάνει επί σειρά ετών και στάθηκε η κυριότερη αιτία για την οποία δεν συμμετείχε με χρηματοδότηση στο τελευταίο πρόγραμμα της χώρας μας.

Όμως, αυτό είναι το μετα-προγραμματικό πλαίσιο στο οποίο συμφώνησαν οι ελληνικές Αρχές και με αυτό οφείλουμε να πορευτούμε.

Μόνη οδός διαφυγής από τους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που υπόσχονται τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα είναι η αποφασιστική προώθηση μεταρρυθμίσεων και βεβαίως η εμπέδωση κλίματος σταθερότητας.

Πρόκειται για ένα σαφές μήνυμα προς τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της χώρας μας, το οποίο παραμένει αμφίβολο, ωστόσο, εάν θα εισακουστεί…