Δώστε «ανάσα» στον λαό

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τα σημάδια είναι όλα εκεί, για όποιον ενδιαφέρεται να τα δει.

Κόπωση των φορολογικών εσόδων, συνεχιζόμενη αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία και κύμα κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών αλλά και δήμευσης περιουσιακών στοιχείων.

Για να μη μιλήσουμε για τις αποποιήσεις κληρονομιών ή το τερατώδες ζήτημα των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων…

Από την αρχή του έτους έως και τον Μάιο, τα «φρέσκα» ληξιπρόθεσμα έφθασαν τα 4,1 δισ. ευρώ, ανεβάζοντας τον συνολικό «λογαριασμό» στα 101,4 δισ. ευρώ και το σύνολο των φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμες οφειλές στα 3,8 εκατ. έναντι 4,1 εκατ. τον Ιανουάριο, καθώς πολλοί έσπευσαν να τις ρυθμίσουν, κυρίως βάσει της πάγιας ρύθμισης των 12 δόσεων.

Ωθήθηκαν, δε, σε αυτή τη λύση από το πραγματικό μπαράζ κατασχέσεων και δεσμεύσεων λογαριασμών και λοιπών αναγκαστικών μέτρων που επιβάλλει η εφορία, τα οποία πλέον αφορούν 1,128 εκατ. πολίτες και οδήγησαν σε 1,721 εκατ. εντολές για κατασχέσεις εις χείρας τρίτων μόνον το 2017.

Μπορεί η χώρα να εξέλθει -τυπικά- του μνημονιακού της βίου στις 20 Αυγούστου εφέτος, όμως επί της ουσίας παραμένει σε βαθιά κρίση.

Παραμένει μία χώρα στην οποία το παραγωγικό μοντέλο έχει ελάχιστα μεταβληθεί και η αγοραστική δύναμη των πολιτών, που στήριξε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη στην προ-μνημονιακή περίοδο, έχει καταβαραθρωθεί.

Ο «λογαριασμός», απλά, δεν βγαίνει.

Δεν βγαίνει στο μέτωπο των «κόκκινων» δανείων, δεν βγαίνει για τα ληξιπρόθεσμα προς το δημόσιο, δεν βγαίνει για τη συνολική ανάπτυξη που χρειάζεται αυτός ο τόπος, ώστε να αντιμετωπίσει ευχερέστερα τόσο τα δομικά του προβλήματα όσο και το δημόσιο χρέος.

Μία «ανάσα» είναι επιβεβλημένη.

Μολονότι οι προτάσεις της κυβέρνησης προς τους Ευρωπαίους και λοιπούς δανειστές της αναφορικά με την παροχή εκ νέου μίας γενναίας ρύθμισης χρεών στο πρότυπο των 100 δόσεων συνάντησε την άρνησή τους, παρεμβάσεις είναι εφικτές για υφιστάμενα «εργαλεία» αποπληρωμής υποχρεώσεων, όπως ο εξωδικαστικός μηχανισμός, ο οποίος προβλέπει έως και 120 δόσεις αποπληρωμής οφειλών προς εφορία και Ταμεία.

Υπό αυτό το πρίσμα, πέραν των όποιων πρωτοβουλιών ενδεχομένως αναλάβει η κυβέρνηση για τη θέσπιση εκ νέου της ρύθμισης των 100 δόσεων, είναι επιβεβλημένη η διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης στον εξωδικαστικό μηχανισμό -παρά την πρόσφατη αναθεώρησή τους-, ώστε να συμπεριλάβει μεγαλύτερο αριθμό εξ όσων επιθυμούν να ενταχθούν αλλά αδυνατούν εξαιτίας των αυστηρών προϋποθέσεων συμμετοχής που αυτός θέτει.

Για παράδειγμα, μολονότι με την πρόσφατη αναθεώρηση του εξωδικαστικού μηχανισμού συμπεριελήφθησαν και οφειλές που είχαν δημιουργηθεί έως την 31.12.2017, επαγγελματίες και επιχειρήσεις που έκαναν παύση εργασιών μετά από αυτή την ημερομηνία και οι οποίοι υπολογίζονται περί τις 30.000, δεν έχουν δικαίωμα ένταξης στον εξωδικαστικό μηχανισμό.

Ως αποτέλεσμα, αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις οφειλές τους και βεβαίως αδυνατούν να προχωρήσουν σε νέα έναρξη εργασιών, ώστε να γίνουν εκ νέου οικονομικά δραστήριοι και να ενταχθούν στον εξωδικαστικό, καθώς δεν μπορούν να λάβουν τις απαραίτητες φορολογικές και ασφαλιστικές ενημερότητες.

Δημιουργείται, έτσι, ένα σχήμα οξύμωρο, καθώς αν και η πρόσφατη αναθεώρηση μερίμνησε για την «ένταξη» των οφειλών τους στον εξωδικαστικό, άφησε τους ίδιους «απέξω»…, στερώντας έτσι έσοδα όχι μόνον από τους ίδιους αλλά και από την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Όπως στέκουν τα πράγματα, με τον όγκο των κόκκινων δανείων, των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία και τη διαρκώς συρρικνούμενη αγοραστική δύναμη των πολιτών, το «καράβι» δεν μπορεί να πάει μακριά.

Χρειάζεται μία νέα «ανάσα» αέρα…