Καμπάνες και ταλαιπωρία

Το ταμπλό μην το πολυκοιτάτε σήμερα. Είναι που είναι αρχή της εβδομάδος, τι την ψάχνετε την ταλαιπωρία; Διότι στο ταμπλό μάλλον ταλαίπωρα θα είναι τα πράγματα.

Δημοσιεύθηκε: 11 Μαρτίου 2008 - 07:53

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Πολύ καλημέρα σας και καλή Σαρακοστή.

Το ταμπλό μην το πολυκοιτάτε σήμερα. Είναι που είναι αρχή της εβδομάδος, τι την ψάχνετε την ταλαιπωρία; Διότι στο ταμπλό μάλλον ταλαίπωρα θα είναι τα πράγματα.

Κάτι το πετρέλαιο (πού πήγε, στα 108;), κάτι το κλίμα στις διεθνείς αγορές, κάτι οι διακοπές του ρεύματος, κάτι οι λοιπές απεργίες ένθεν - κακείθεν, ολίγον ταλαίπωρα φαίνονται τα πράγματα και μάλλον έτσι είναι.

Όπως ταλαίπωρα (τι λέξη κι αυτή, γεμάτη μιζέρια...) μου φαίνονται και ευρύτερα σε αυτήν την αγορά τα πράγματα. Διαχρονικά.

Βλέπω την ”καμπάνα” της Επιτροπής για την υπόθεση Γερμανός και θυμάμαι κάποτε, εκείνες τις χαλεπές ημέρες που ακολούθησαν τον Ιανουάριο του 2000, ότι οι τράπεζες, με τη συμβολή και του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος της χώρας, έδιναν ειδικά δάνεια στους επιχειρηματίες για τη στήριξη της τιμής της μετοχής τους.

Το ”λαϊκόν αίσθημα”, βλέπετε, ή σε ελεύθερη μετάφραση η εμπλοκή της πολιτικής στη χρηματιστηριακή ζωή του τόπου.

Τώρα, εάν το πράξουν -είτε αυτές είτε οι επιχειρηματίες-, ποινολογούνται. Και πάλι κατόπιν πολιτικού εναύσματος, θα μου πείτε, και θα συμφωνήσω. Έλα όμως που όλα τούτα διαδραματίζονται ενώπιον των οφθαλμών μας. Σε κοινή θέα. Και τυγχάνουν ευθέως αντικρουόμενα.

Γι’ αυτό σας λέγω. Ταλαίπωρα και ρευστά τα πράγματα και αν υπάρχει κάτι που οιαδήποτε οργανωμένη αγορά απεχθάνεται, είναι η μεταβλητότητα στους κανόνες του παιχνιδιού.

Θα μου πείτε, για να τη στηρίξει την τιμή της μετοχής του ο κ. Γερμανός κάτι θα ήξερε, και θα συμφωνήσω απολύτως. Ήξερε ότι είχε μία εταιρία διαμάντι, διότι την είχε στήσει με τα δύο του τα χεράκια, ξεκινώντας με μια απλή αλλά ιδιοφυή ιδέα και ένα πολύ μικρό μαγαζί, στην Πλ. Καρύτση, για να δώσει στον κόσμο αυτό που ο κόσμος ήθελε.

Είτε λεγόταν μπαταρίες, είτε λεγόταν κινητή τηλεφωνία. Και να το δώσει με ωραίο αμπαλάζ.

Και αυτό ακριβώς έκανε. Το έδωσε στον κόσμο και τελικώς στην Cosmote, η οποία τον Μάιο του 2006 ανακοίνωσε την εξαγορά της ΓΕΡΜΑΝΟΣ έναντι 1,3 δισ. ευρώ, ήτοι 19 ευρώ ανά μετοχή. Το ήξερε και αυτό ο κ. Γερμανός. Δεν κουβέντιαζε με ”φαντάσματα” για να πουλήσει την εταιρία. Με ανθρώπους κουβέντιαζε.

Άρα, θα μου πείτε, να γιατί στήριζε ο κ. Γερμανός. Δεν ήταν επειδή πίστευε στο μαγαζί του, ήταν που ήθελε να πουλήσει.

Έλα όμως που έρχεται η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και μας λέει ότι ”από τις 24.3.2006 μέχρι την ημερομηνία σύναψης της συμφωνίας εξαγοράς της εταιρίας ”Γερμανός ΑΒΕΕ” από την εταιρία ”Cosmote A.E.” (9.5.2006) δεν διαπιστώθηκε από τον έλεγχο της Επιτροπής οποιαδήποτε άλλη παραβατική συμπεριφορά”. (Γιατί άραγε μας το είπε αυτό;).

Επί δίμηνο, δηλαδή, πριν από το ”deal” δεν υπήρχε στήριξη. Άρα; Περί τίνος συζητούμε;

Να δούμε την υπόθεση δύο χρόνια μετά; Έχει ωφελήσει αυτή η υπόθεση τον κ. Γερμανό; Κατά 1,3 δισ. ευρώ είναι η απάντηση.

Έχει ωφελήσει την Cosmote; Σχεδόν δύο χρόνια μετά την επίτευξη της συμφωνίας, σύμφωνα με την ίδια την Cosmote, ”οι επιδόσεις της ΓΕΡΜΑΝΟΣ ξεπερνούν τις προσδοκίες, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική επιλογή της”.

Γιατί; Θα ρωτήσουμε. Διότι της πρόσφερε, μέσω των περίπου 1.000 καταστημάτων της, ορισμένα εκατομμύρια συνδρομητών επιπλέον αυτών που είχε, ”αναδεικνύοντας την Cosmote πρώτη σε νέες συνδέσεις και στις τέσσερις χώρες κοινής παρουσίας κατά τα τελευταία τρία τρίμηνα, χωρίς σχεδόν καμιά εξαίρεση”, όπως λέει η ίδια.

Αυτά για την ιστορία και για όσους έχουν τον καιρό και τη διάθεση να τα διαβάσουν.

Ν.Γ. Δρόσος

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.