Ο καλύτερος φίλος του κ. Τσίπρα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα! 

Όση ελάφρυνση χρέους και να υπάρξει, δίχως μεταρρυθμίσεις δεν θα υπάρξει λύση στο ελληνικό πρόβλημα.

Όσες μεταρρυθμίσεις και να υπάρξουν, χωρίς ελάφρυνση χρέους και πάλι δεν θα υπάρξει λύση στο πρόβλημα αυτό.

Η διαπίστωση, που αποδίδεται σε ελεύθερη μετάφραση στον κ. Πόουλ Τόμσεν του ΔΝΤ, διατυπώθηκε πρόσφατα -για την ακρίβεια, την Τετάρτη 22 τρέχοντος, στο πλαίσιο εκδήλωσης  που διοργάνωσε το Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης- και προσεγγίζει κατά τρόπο νηφάλιο και ακριβή την ελληνική κρίση.

Πρόκειται για μια εκτίμηση που, σχεδόν εμμονικά, επαναλαμβάνει το ΔΝΤ στη διάρκεια της τελευταίας διετίας και η οποία προσκρούει, αντιστοίχως εμμονικά, σε δύο «τοίχους», καθ’ όλο αυτό το διάστημα.

Πρώτον, στην άρνηση που ορθώνουν οι Ευρωπαίοι δανειστές μας, και δη η Γερμανία, να «ακουμπήσουν» το θέμα των μεσοπρόθεσμων ή και μακροπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος πριν τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος (διάβαζε, τουλάχιστον όχι πριν τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου).

Δεύτερον, στην έως τώρα άρνηση της Αθήνας να συναινέσει σε περαιτέρω βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές, (ασφαλιστικό, φορολογικό, ενέργεια κ.λπ.) εξού και η μακρά καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης του μνημονίου.

Ως αποτέλεσμα αυτού του «διπλού τοίχου», η ελληνική οικονομία παραμένει σε αβεβαιότητα και -ως εκ τούτου- οπισθοχωρεί (ΑΕΠ, ανεργία, καταθέσεις κ.λπ.) ενώ «ανοίγει» και το ενδεχόμενο ανάγκης λήψης επιπρόσθετων μέτρων, στον βαθμό που δεν εξασφαλιστούν οι υφιστάμενοι στόχοι του προγράμματος.

Αν και το ακριβές περιεχόμενο της συμφωνίας, στην οποία διαφαίνεται να καταλήγει η κυβέρνηση με τους θεσμούς, δεν είναι γνωστό, είναι βέβαιο ότι θα περιέχει «σκληρά» μέτρα, τα οποία κατά πάσα βεβαιότητα θα δημιουργήσουν τριγμούς  στην κυβερνητική πλειοψηφία.

Υπό το πρίσμα αυτό, το μόνο λογικό αφήγημα που μπορεί να αντιπαραθέσει η κυβέρνηση για τη διατήρηση της συνοχής της πλειοψηφίας της στη Βουλή είναι -ακριβώς- το αφήγημα του φίλτατου κ. Τόμσεν.

«Εμείς θα κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και εσείς -Ευρωπαίοι εταίροι μας- πρέπει τουλάχιστον να δεσμευτείτε για το ζήτημα του χρέους», θα μπορούσε να είναι -και πάλι σε ελεύθερη μετάφραση- το αφήγημα της κυβέρνησης στη μετά β' αξιολόγηση εποχή.

Δεν είναι ένα νέο αφήγημα, καθώς έχουν υπάρξει αντίστοιχες δεσμεύσεις και κατά το παρελθόν, αλλά δεν παύει να είναι ένα πειστικό και ελπιδοφόρο αφήγημα.

Κυριότερα, όμως, είναι ένα αφήγημα το οποίο θα επιτρέψει στην οικονομία να ανασάνει, εφόσον πάρει σάρκα και οστά…

Όπως ορθά επεσήμανε ο φίλτατος κ. Γ. Δραγασάκης από του βήματος της Βουλής, χθες, η ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης, πιθανότατα, θα επιτρέψει τη συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ -και άρα, την ευκολότερη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων- και τελικώς, την επιτάχυνση της ανάκαμψης το β' εξάμηνο.

Εάν όλα προχωρήσουν σε αυτόν τον άξονα, δε, η χώρα θα έχει μια σαφώς καλύτερη ευκαιρία να επαναπροσεγγίσει τις αγορές πριν τη λήξη του προγράμματος…

Το αφήγημα όμως αυτό προϋποθέτει -εκ μέρους της ελληνικής πλευράς- ορισμένα απόντα, έως τώρα, στοιχεία.

Την επίδειξη γνήσιας μεταρρυθμιστικής βούλησης και την ουσιαστική εφαρμογή των δεσμεύσεών της έναντι εταίρων και δανειστών.

Διότι, τουλάχιστον έτσι, η Αθήνα θα είναι σε θέση να καρπωθεί τα όποια οφέλη μπορεί να κομίσει η παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, τόσο στο πεδίο των πρωτογενών πλεονασμάτων, όσο και στην εξασφάλιση όρων μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Αρκεί, να αναγνωρίσουμε τον… σύμμαχο στο πρόσωπό του.