Η ΕΛΣΤΑΤ, τα παζάρια και η επόμενη μέρα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Παρά την «ανεκτίμητη αξία» (στα ελληνικά, priceless) του να δηλώνεις ότι η χώρα έχει επιστρέψει σε ρυθμούς ανάπτυξης και λίγη ώρα μετά να ανακοινώνει η ΕΛΣΤΑΤ ότι -οριακά- η Ελλάδα παρέμεινε σε ύφεση το 2016, ο κ. Τσίπρας είχε δίκιο σε πολλά από όσα είπε χθες κατά την έναρξη του υπουργικού συμβουλίου.

Η χώρα, αφενός, τα πηγαίνει καλύτερα από ό,τι προέβλεπε ακόμη και ο προϋπολογισμός, εκτιμώντας ότι το 2016 θα κλείσει με ύφεση -0,3% και αφετέρου, πράγματι χρειάζεται ένα αναπτυξιακό σχέδιο για την «επόμενη μέρα».

Ένα συνολικό σχέδιο, το οποίο θα εστιάζει στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και θα αντιμετωπίζει τις χρόνιες παθογένειές της, ώστε να την οδηγήσει -αν μη τι άλλο- σε «κάτι» καλύτερο.

Το σχέδιο αυτό περιμένουμε -ούτως ή άλλως- από πέρυσι τον Μάρτιο να το ακούσουμε, από τα χείλη του φίλτατου Γ. Σταθάκη, ο οποίος τότε κατείχε τη θέση του υπουργού Ανάπτυξης, αλλά και από τον σημερινό υπουργό Οικονομίας να το ακούσουμε, τον κ. Δ. Παπαδημητρίου, πάλι χρήσιμο θα είναι.

Αρκεί, βεβαίως, να θυμόμαστε ότι το σημαντικό στην υπόθεση αυτή δεν είναι απλώς να μετατοπίσουμε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από την τρικυμιώδη εξέλιξη της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς (πρώην τρόικα), αλλά να κατορθώσουμε να προχωρήσουμε αυτές τις δύο υποθέσεις «χέρι-χέρι».

Όπως και να το κάνουμε, το σύνολο των θετικών προβλέψεων που κάνουν λόγο για ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας από 2,7% (προϋπολογισμός) έως και 2,8% (ΔΝΤ) το 2017 -ώστε να εξασφαλίσουμε την ταχύτερη ανάπτυξη στην ευρωζώνη, που λέει ο πρωθυπουργός- θέτουν ως ρητή προϋπόθεση για την επίτευξη αυτής της μεγέθυνσης, την ομαλή προώθηση του προγράμματος προσαρμογής και την απρόσκοπτη χρηματοδότηση της χώρας.

Για ακριβώς αυτόν τον λόγο εξάλλου, επιμένει και ο φίλτατος Γ. Στουρνάρας να κλείσει «χθες» η αξιολόγηση

Έτσι, ακόμη κι αν άργησε, καλοδεχούμενο είναι ένα σχέδιο ανάταξης και εξόδου της χώρας από την κρίση, όπως επίσης χρήσιμη είναι και μια προσπάθεια «αναστροφής κλίματος» στην οικονομία, ακόμη κι αν έχει πολιτικά ελατήρια.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να μην είμαστε μια «χώρα, έτσι, χωρίς πρόγραμμα» που έλεγε και η αείμνηστη Ρεζάν, χρήσιμο θα ήταν πέραν του διαλόγου με τους παραγωγικούς φορείς της οικονομίας, που προανήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός για την κατάρτιση του σχεδίου που θα μας βγάλει από την κρίση, να θυμηθούμε ότι κάποτε πρέπει να γίνουν και όσα… δεν έγιναν τα τελευταία 7 χρόνια που είμαστε σε μνημόνιο.

Ούτως ή άλλως, δεσμευμένοι είμαστε να τα κάνουμε πράξη, εδώ και… τόσα χρόνια.

Την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, την εξασφάλιση ενός απλού και δίκαιου φορολογικού συστήματος και βεβαίως τη ριζική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, όπως είπε χθες ο φίλτατος κ. Τσίπρας.

Όπως αντίστοιχα, οφείλουμε να ακούσουμε τι έχει να πει και ο ΣΕΒ -οι «κακοί» εργοδότες-, ο οποίος μας θύμισε χθες ότι η χωροταξία είναι μια υπόθεση που έχει μείνει στα «χαρτιά» στην Ελλάδα και ότι σχεδόν κάθε μεγάλη ή και μικρότερη επένδυση στη χώρα μας «κολλά» κάποια στιγμή εξαιτίας χωροταξικών και πολεοδομικών προβλημάτων.

Τέλος, θα ήταν ιδιαίτερα «θεάρεστο» να θυμόμαστε ότι η «δίκαιη ανάπτυξη» προϋποθέτει ότι θα υπάρχει… ανάπτυξη, τα οφέλη της οποίας θα μπορούν να μοιραστούν, καθώς και ότι για να υπάρξει αυτή η ανάπτυξη -που ούτως ή άλλως διαφαίνεται στην οικονομία- πρέπει κάποια στιγμή να κλείσει και η διαπραγμάτευση… (ή είναι αυτοσκοπός;)