Ξυπόλυτοι στα... δάση

Φίλτατοι, καλή  σας ημέρα!

Η κατάρτιση των δασικών χαρτών που επιχειρεί σε σειρά περιοχών της χώρας το υπουργείο Περιβάλλοντος φέρνει στο φως όχι μόνο τις χρόνιες στρεβλώσεις που κατατρέχουν τα ελληνικά δάση, με εκτάσεις που έχουν καταπατηθεί, εκχερσωθεί ή ακόμη και αναδασωθεί ενώ ήσαν αγροτικές, αλλά και την πολιτική του «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι», που εμφανίζεται να υιοθετεί η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος.

Βάσει αυτής της πολιτικής, ισχύει το «τεκμήριο ιδιοκτησίας» του Ελληνικού Δημοσίου επί κάθε εκτάσεως που το ίδιο το Δημόσιο δηλώνει ως δασική, με αποτέλεσμα ο ιδιώτης που διαθέτει νόμιμους τίτλους και ανεπίληπτη νομή, να πρέπει να αποδείξει την κυριότητά του με τίτλους που να ανατρέχουν πολλές δεκαετίες στο παρελθόν, γεγονός που εμπεριέχει τον κίνδυνο ακόμη και δήμευσης περιουσιών, όπως καταγγέλλει η ΠΟΜΙΔΑ.

Η ανάρτηση δασικών χαρτών αφορά συνολικά 33 περιοχές της χώρας, προκαλώντας αντιδράσεις σε σειρά εξ αυτών καθώς χαρακτηρίζονται ως δασικές, εκτάσεις οι οποίες καλλιεργούνται εδώ και δεκαετίες -και μάλιστα ορισμένες υπό καθεστώς επιδοτήσεων-, με προθεσμία 60 ημερών για την υποβολή ενστάσεων.

Όπως καταγγέλλει η ΠΟΜΙΔΑ αλλά και τοπικοί φορείς, η υποβολή ενστάσεων στους δασικούς χάρτες απαιτεί πρώτα από όλα να γνωρίζεις ότι είσαι... εμπλεκόμενος και -άρα- ότι πρέπει να υποβάλεις τις αντιρρήσεις σου.

Αυτό είναι δυνατόν μόνον εάν είσαι εξοικειωμένος με το διαδίκτυο -κάτι που δεν ισχύει για ιδιοκτήτες μεγαλύτερης ηλικίας και μάλιστα ενασχολούμενους με αγροτικές καλλιέργειες-, ή εναλλακτικά με επίσκεψη στο αρμόδιο Δασαρχείο, όπου ήδη σπεύδουν εκατοντάδες ιδιοκτητών, ώστε να μάθουν εάν οι εκτάσεις που κατέχουν βάσει κληρονομιάς, αγοράς ή παραχώρησης, είναι δασικές ή όχι!

Πέραν της ανάγκης έγκαιρης πληροφόρησης, η υποβολή ενστάσεων συνοδεύεται από την καταβολή παραβόλου, η αξία του οποίου κυμαίνεται από 40 ευρώ για έκταση ενός στρέμματος έως και 3.300 ευρώ για εκτάσεις άνω των 300 στρεμμάτων.

Πέραν του κόστους αυτού του παραβόλου, όμως, υπάρχει και το κόστος σύνταξης της συγκεκριμένης ένστασης από εξειδικευμένο δασολόγο, με γνώσεις επί της κείμενης δασικής νομοθεσίας και του λαβύρινθου που αυτή συνιστά.

Όλα αυτά, δε, πρέπει να γίνουν εντός μίας ιδιαίτερα σύντομης περιόδου υποβολής ενστάσεων, που δεν ξεπερνά τις 60 ημέρες από την ημερομηνία ανάρτησης των δασικών χαρτών, εφόσον, βεβαίως, έχουν αντιληφθεί αυτή την εξέλιξη οι ενδιαφερόμενοι ιδιοκτήτες.

«Κερασάκι στην τούρτα», δε, είναι το γεγονός ότι για τον προσδιορισμό των εκτάσεων που θεωρούνται ως δασικές, η Πολιτεία επέλεξε να χρησιμοποιήσει αεροφωτογραφίες του 1945, περιόδου, δηλαδή, κατά την οποία είναι βέβαιον ότι δεν καλλιεργούνταν πολλές εκτάσεις, που είχαν αναδασωθεί κατά τρόπο φυσικό, εξαιτίας είτε του εμφύλιου πολέμου ο οποίος ακόμη μαινόταν, είτε της γερμανικής κατοχής που είχε μόλις προηγηθεί.

Τέλος, το γεγονός ότι πολλές από τις χαρακτηριζόμενες ως δασικές εκτάσεις είναι καλλιεργούμενες εδώ και δεκαετίες και μάλιστα με καθεστώς επιδοτήσεων, οδήγησε πρόσφατα τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλη Αποστόλου στην παραδοχή ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι όντως προβληματική και ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την απώλεια αυτών των επιδοτήσεων.

«Ασφαλώς και γνωρίζουμε τις επιπτώσεις που έχει η ανάρτηση των δασικών χαρτών στον αγροτικό χώρο, αφού αν χαρακτηρίσουν τις επιλέξιμες εκτάσεις ως δασικές, θα υπάρξει πρόβλημα τόσο με την καταβολή των ενισχύσεων, όσο και την κυριότητα των εκτάσεων», δήλωσε ο φίλτατος κ. Αποστόλου, μόλις την προηγουμένη εβδομάδα, απαντώντας σε ερωτήματα για την πολιτική του υπουργείου Περιβάλλοντος και του συναδέλφου στην κυβέρνηση κ. Σωκράτη Φάμελλου.

Αν, όμως, έχουν όντως έτσι τα πράγματα, τότε γιατί οι φίλτατοι της κυβέρνησης δεν το... «ξαναβλέπουν» το θέμα, υιοθετώντας μία περισσότερο ορθολογική διαδικασία για την επίλυσή του;