Να φύγετε, να πάτε αλλού!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

«Χαστούκι» για την οικονομική πολιτική του συνόλου των κυβερνήσεων της λεγόμενης μνημονιακής περιόδου συνιστούν τα στοιχεία που έφερε χθες στο φως της δημοσιότητας η ΓΣΕΒΕΕ, σύμφωνα με τα οποία το 42% των νοικοκυριών σκέφτεται τη μετανάστευση ως λύση στο οικονομικό τους αδιέξοδο.

Όταν ήδη περισσότεροι από 450.000 Έλληνες πολίτες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα κατά τη διάρκεια της κρίσης και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι εμφανίζονται πρόθυμοι να τους ακολουθήσουν σε περίπτωση που βρουν απασχόληση στο εξωτερικό, τυχόν συνέχιση αυτής της οικονομικής πολιτικής ισοδυναμεί με πρόσκληση φυγής και οικονομικής μετανάστευσης.

Όπως επισημαίνεται στο προοίμιο της σχετικής έρευνας του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, που έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία ΜARC ΑΕ, «φαίνεται ότι ο στόχος μετασχηματισμού του οικονομικού μοντέλου κατανάλωσης προς ένα περισσότερο φιλικό μοντέλο για τη διευκόλυνση επενδύσεων αποτυγχάνει διαδοχικά, εν μέσω εφαρμογής σκληρών προγραμμάτων εσωτερικής υποτίμησης, που συνδυάζουν υπερφορολόγηση, ανισότητα και κάθετη πτώση των πραγματικών εισοδημάτων και της κατανάλωσης».

Πρόκειται για ένα κυριολεκτικά καταστροφικό κράμα οικονομικής πολιτικής, το οποίο αν και είχε ως στόχο την εξάλειψη των διαβόητων δίδυμων ελλειμμάτων, του δημοσιονομικού και του εμπορικού, πέτυχε μόνον το πρώτο σκέλος -και μάλιστα με τον λάθος τρόπο, μέσω υπερφορολόγησης- ενώ αγνόησε παντελώς το δεύτερο, που μεσοπρόθεσμα θα μπορούσε να αντισταθμίσει τις υφεσιακές επιπτώσεις της δημοσιονομικής προσαρμογής. 

Από πλευράς δεικτών προώθησης μεταρρυθμίσεων μπορεί η χώρα μας να καταλαμβάνει τις πρώτες θέσεις στις σχετικές κατατάξεις του ΟΟΣΑ ή άλλων διεθνών οργανισμών, επί της ουσίας, όμως, αυτές μένουν κενές περιεχομένου, καθώς είτε είναι ελλιπείς, είτε εφαρμόζονται πλημμελώς.

Ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, την οποία εν πολλοίς επέλεξε και εφάρμοσε το σύνολο των κυβερνήσεων που κράτησαν τα ηνία της χώρας στη διάρκεια της μνημονιακής περιόδου, όπως έχει επανειλημμένως τεκμηριωθεί, ολοένα μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού οδηγούνται στα όρια της ένδειας και της απόγνωσης.

Σύμφωνα με την έρευνα: Πάνω από 37% των νοικοκυριών δηλώνει ότι διαβιώνει με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα που βρίσκεται στην κατώτερη εισοδηματική κλίμακα.

Εάν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου δεν αναγνωρίσουν, έστω αυτή την ύστατη ώρα, την ανάγκη περιορισμού της υπερφορολόγησης και αναπροσαρμογής των ασφαλιστικών επιβαρύνσεων και συνάμα πραγματικής μεταρρύθμισης της ελληνικής οικονομίας διαμέσου τομών στη δημόσια διοίκηση, τη δικαιοσύνη, τις αγορές, τα επαγγέλματα και σειράς άλλων τομέων, η χώρα κινδυνεύει να οδηγηθεί σε περαιτέρω μαρασμό και να απογυμνωθεί έτσι από ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει σε ανθρώπινο δυναμικό.

Από τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι διαθέτουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και μπορούν να αναζητήσουν με επιτυχία μία θέση απασχόλησης στο εξωτερικό.

Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, δε, το γεγονός ότι ποσοστό 67,7% των πλέον παραγωγικών ηλικιών ή «2 στους 3 νέους (ηλικίας 18-35) εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταναστεύσουν, αν τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία για εργασία».

Όπως ορθά επισημαίνεται εκ μέρους της ΓΣΕΒΕΕ, «οι πολιτικές δυνάμεις (…)  πρέπει να εργαστούν προς την κατεύθυνση παράλληλης διαμόρφωσης ενός εθνικού σχεδίου για την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση», για την αναχαίτιση αυτών των τάσεων και την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Το πρόβλημα είναι εθνικό και ως τέτοιο οφείλει να αντιμετωπιστεί από τις πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου.