Καλές οι παροχές, καλύτερη η αξιολόγηση

Η πλήρης αρώματος εκλογών κίνηση στην οποία προχώρησε χθες ο κ. Α. Τσίπρας, μοιράζοντας δίκην «13ης σύνταξης» ή «κοινωνικού μερίσματος», όπως το χαρακτήρισε, το ποσό των  617 εκατ. ευρώ σε 1,6 εκατ. συνταξιούχους, ήταν περίπου μονόδρομος.

Είτε πάμε σε πρόωρες εκλογές, είτε όχι.

Πριν όμως εισέλθουμε σε οποιαδήποτε των δύο εκδοχών, χρήσιμο θα ήταν να υπενθυμίσουμε ορισμένα ζητήματα «τεχνικού» χαρακτήρα.

Πρώτον, ακόμη κι αν το ύψος του τελικού αποτελέσματος του προϋπολογισμού πιστοποιείται την Άνοιξη από τη Eurostat, η «αξιοποίησή» του όποιου πλεονάσματος οφείλει να έχει γίνει εντός του οικονομικού έτους κατά το οποίο αυτό παράχθηκε. Μετά το πέρας του οικονομικού έτους, η όποια εγγραφή γίνεται αφορά το επόμενο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που αφορούν κυρίως τα βεβαιωμένα έσοδα…

Δεύτερον, το «σύστημα», όπως διαβεβαιώνουν παράγοντες που είναι σε θέση να γνωρίζουν, «αντέχει» να εξοφλήσει ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου της τάξης των 800 εκατ. ευρώ μηνιαίως, εξαιτίας και πάλι των διαδικασιών που ακολουθούνται για τον σκοπό αυτόν, καθώς απαιτούνται διακριβώσεις και επαλήθευση στοιχείων και άλλα «γραφειοκρατικά», που δύσκολα θα μπορούσαν να ξεπεραστούν ενώ ήδη «τρέχουν»,  κατά το ίδιο διάστημα, αντίστοιχες πληρωμές.

Πέραν όλων αυτών όμως και της όποιας αξίας τους, η χθεσινή κίνηση του κ. Τσίπρα ευλόγως δύναται να ερμηνευτεί ως προσπάθεια άγρας ψήφων αλλά και υπενθύμισης του πελατειακού χαρακτήρα του κυβερνώντος κόμματος.

Είναι άκρως υπενθυμητική, δε, της αντίστοιχης κίνησης Σαμαρά, που τόσο είχε καυτηριάσει ο νυν πρωθυπουργός από τα έδρανα της τότε Αντιπολίτευσης.

Ούτως ή άλλως, των κινήσεων αμφοτέρων είχαν προηγηθεί «γενναίες» περικοπές συντάξεων…

Αν και η επίγευση είναι ίσως η ίδια σε ό,τι αφορά στην αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου, οι αντικειμενικές συνθήκες της μεταναστευτικής-προσφυγής κρίσης και οι επιπτώσεις που αυτή είχε στις ζωές των κατοίκων των περιοχών αυτών σαφώς τη διαφοροποιούν και θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το μέτρο ως «έκτακτης ανάγκης», πάντα βέβαια με άρωμα «πολιτικής».

Ταυτόχρονα, όμως, η χθεσινή κίνηση Τσίπρα, η οποία -ας μην ξεχνιόμαστε- σημειώθηκε την επομένη των συνεχιζόμενων επαφών του οικονομικού επιτελείου με τους θεσμούς, συνιστά και ένα σαφές μήνυμα προς αυτούς, διττού χαρακτήρα.

Εν πολλοίς, αυτό συνοψίζεται στο σκεπτικό: Αν και σε επίπεδο ρητορικής το αποκλείουμε, για σειρά λόγων που αφορούν τόσο την ανάγκη σταθερότητας και αποφυγής «ατυχημάτων», όσο και τη δημοσκοπική κατιούσα που ακολουθούμε, το ενδεχόμενο εκλογών είναι υπαρκτό και «προετοιμαζόμαστε» γι' αυτό…

Αντίστοιχα, υπενθυμίζει ότι παρά τις κατά καιρούς ενστάσεις που εγείρουν οι θεσμοί διεκδικώντας τη λήψη επιπρόσθετων μέτρων, η εκτέλεση του προϋπολογισμού συστηματικά υπεραποδίδει σε επίπεδο πρωτογενών πλεονασμάτων, για σειρά λόγων που δεν είναι της παρούσης…

Στην πραγματικότητα όλες αυτές οι κινήσεις, ωστόσο, εμπεριέχουν υψηλά ρίσκα.

Πρώτον, υποβοηθούν στη δημιουργία ενός οιονεί «προεκλογικού» κλίματος -αρνητικού για την οικονομία- και μάλιστα εμπλουτισμένου με την τόσο αμαρτωλή «παροχολογία» του παρελθόντος.

Δεύτερον, μέσω του αναδιανεμητικού τους χαρακτήρα, δημιουργούν κοινωνική δυσθυμία εκ μέρους όσων συνεπών φορολογουμένων βαρυγκωμούν να αντεπεξέλθουν στην υπερφορολόγηση και τρίτον, κινδυνεύουν να οδηγήσουν σε εκτροπή τις συζητήσεις με τους δανειστές, ακόμη και εάν η συγκεκριμένη κίνηση ήταν σε γνώση τους.

Αντίθετα, η καταβολή κάθε δυνατής προσπάθειας για την ολοκλήρωση της παρούσας αξιολόγησης το ταχύτερο δυνατόν και η συνολική εφαρμογή του «προγράμματος» συνιστά τον μόνο ασφαλή δρόμο για την επιστροφή της χώρας στις αγορές και σε κάποιου είδους «κανονικότητα».

Εάν το χθεσινό μήνυμα και οι αναφορές σε «παράλογες απαιτήσεις» δείχνουν ότι ακόμη απέχουμε από τον δρόμο αυτό, τότε ακόμη χειρότερα…