Οι άλλοι και… εμείς!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κάτι διαφορετικό από όσα μας είπαν χθες μετά το Eurogroup, οι φίλτατοι Μοσκοβισί, Ντάισελμπλουμ και Ρέγκλινγκ, αναφορικά με το θέμα της διευθέτησης του ελληνικού χρέους, είναι η αλήθεια, δεν περιμέναμε να… ακούσουμε.

Ανταποκρινόμενος στις οδηγίες που έλαβε κατά το Eurogroup του περασμένου Μαΐου, ο ESM θα παρουσιάσει τις προτάσεις του για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους τον Δεκέμβριο, ενώ συνεχίζεται το «παζάρι» για τα μεσοπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα.

Παράλληλα λάβαμε, ως χώρα, εύσημα για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και την εκταμίευση του συνόλου των ποσών που συνδέονταν με αυτήν -με καθυστέρηση ενός έτους, πρέπει να σημειώσουμε-, αλλά επισημάνθηκε και ο όγκος της δουλειάς που ακόμη πρέπει να γίνει, στο πλαίσιο της β’ αξιολόγησης, σε ζητήματα μεταρρυθμίσεων στον δημόσιο τομέα, στην κοινωνική ασφάλιση, στην αγορά εργασίας, στο επιχειρηματικό περιβάλλον και άλλα.

Τονίστηκε, μάλιστα, η τεχνική βοήθεια που δίνεται στην Αθήνα για την υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων, καθώς και ότι η ελληνική κυβέρνηση θα ενισχυθεί με εξειδικευμένα στελέχη, με εμπειρία από τη χώρα τους, σε θέματα μεταρρυθμίσεων.

Συχνά, δε, οι φίλτατοι της Κομισιόν, του Eurogroup και του ESM, δεν έχαναν την ευκαιρία να σημειώσουν το θετικό πνεύμα συνεργασίας μεταξύ των ελληνικών αρχών και των ευρωπαϊκών, στο πλαίσιο της αξιολόγησης του προγράμματος προσαρμογής, υιοθετώντας διαβεβαιωτικούς -ή συγκαταβατικούς για τα κακόπιστα αυτιά- τόνους.

Όλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι ωραία και εύηχα.

Σημειώνονται, ωστόσο, μετά από… έξι χρόνια σε καθεστώς μνημονίου και ενώ η χώρα μας έχει υπογράψει… τρία διαφορετικά προγράμματα προσαρμογής.

Αντίθετα, για άλλες χώρες στις οποίες αναφέρθηκαν οι τρεις φίλτατοι Ευρωπαίοι, ήτοι η Κύπρος, η Πορτογαλία και ακόμη και η Ισπανία, που δεν ήταν σε «πρόγραμμα» αλλά είχε ενισχυθεί για τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματός της, η ρητορική ήταν στον παρελθόντα χρόνο και οι τόνοι σαφώς περισσότερο ενθουσιώδεις.

Μεταξύ άλλων, για την Κύπρο επισημάνθηκε η αναβάθμιση του αξιόχρεού της από οίκους πιστοληπτικής ικανότητας, η ύπαρξη αναπτυξιακής τροχιάς και η θετική δημοσιονομική πορεία της, ενώ δεν παραλείφθηκε και μνεία στις διαβουλεύσεις για την επανένωση του νησιού.

Για την Ισπανία επισημάνθηκε ότι αποπλήρωσε πρόωρα μέρος του δανεισμού που είχε λάβει από τον ESM, για τέταρτη συνεχή φορά, καθώς και η ύπαρξη αναπτυξιακών προοπτικών και για την Πορτογαλία, επίσης, υπήρχαν θετικές αναφορές και από τους τρεις Ευρωπαίους αξιωματούχους.

Για την Ιρλανδία, που επίσης ήταν σε πρόγραμμα, δεν υπήρξε κουβέντα, καθώς ούτως ή άλλως δεν ήταν στην… ατζέντα του χθεσινού Eurogroup.

Όπως δεν ήταν στην ατζέντα και το ζήτημα του χρέους της Πορτογαλίας, καθώς, όπως είπε ο φίλτατος Μοσκοβισί, «δεν το συζητήσαμε και δεν θα το συζητήσουμε», γιατί η Πορτογαλία έχει αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές και μάλιστα με επιτόκια της τάξης του 3,5%, όταν η Ελλάδα (σ.σ. εάν μπορούσε) θα το έπραττε με επιτόκια της τάξης του 8%..., θυμίζοντάς μας έτσι ότι οδηγηθήκαμε σε μνημόνιο, όταν τα επιτόκιά μας είχαν ξεπεράσει το… 7%.

Ποιο είναι το «διά ταύτα» όλης αυτής της ιστορίας;

Ότι άλλες χώρες της ευρωζώνης, οι οποίες επίσης αποκλείστηκαν από τις αγορές και αναγκάστηκαν να μπουν σε «πρόγραμμα» ή μνημόνιο όπως το λέμε εδώ στην Ελλάδα, έκαναν ό,τι έπρεπε να κάνουν εγκαίρως και αποτελεσματικά και ήδη κινούνται στη σφαίρα του «φυσιολογικού».

Δίχως να παραγνωρίζεται η ύπαρξη σημαντικών προβλημάτων που ακόμη αντιμετωπίζουν χώρες της ευρωζώνης -με κορυφαία την Ιταλία-, όπως το δημοσιονομικό έλλειμμα στην Ισπανία και τα «κόκκινα δάνεια ή NPLs στην Κύπρο, η «μεγάλη εικόνα» τους είναι αυτή της προόδου και της πορείας στον λεγόμενο «ενάρετο δρόμο», ο οποίος τους επιτρέπει να δανείζονται από την αγορά με λογικά επιτόκια.

Μία εικόνα «κανονικότητας», δηλαδή, ό,τι και εάν αυτό σημαίνει για μία ευρωπαϊκή χώρα.

Από αυτήν την εικόνα εμείς απέχουμε ακόμη πολύ.

Όταν και όποτε αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους, ίσως αποκτήσουμε και εμείς αυτή την εικόνα. Εάν δεν είναι τότε… πολύ αργά!