Διαφθορά: Τζάμπα κουβέντες!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Χρησιμοποίησαν ένα απλό και εντελώς συμβατικό αυτοκίνητο, με μόνο μία διαφορά: η ποσότητα καυσίμου που δεχόταν μπορούσε να καταμετρηθεί επακριβώς, μετά την απομάκρυνσή του από το πρατήριο βενζίνης.

Πήγαν σε 150 πρατήρια της Αττικής και διαπίστωσαν ότι το ένα στα έξι είχε «πειραγμένη» αντλία και παρέδιδε λιγότερο καύσιμο από αυτό που πλήρωναν οι καταναλωτές.

Ο λόγος για την πρόσφατη έρευνα που διενήργησε το ΕΜΠ, για λογαριασμό του Συνδέσμου των Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών.

Εάν αντίστοιχες έρευνες διενεργούσαν και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές, το φαινόμενο της απάτης του είδους αυτού ίσως είχε ήδη εκλείψει.

Έρευνες όπως αυτή -οι οποίες αποτελούν καθημερινότητα για τον λοιπό «προηγμένο» κόσμο- εδώ στην Ελλάδα εναπόκεινται στην πρωτοβουλία επαγγελματικών φορέων και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Πρόκειται, ωστόσο, για πρωτοβουλίες οι οποίες δείχνουν  τον δρόμο για την ουσιαστική αντιμετώπιση της διαφθοράς του σήμερα και του αύριο.

Της διαφθοράς που εξακολουθεί να κατατρέχει τους νομοταγείς πολίτες σε όλο το εύρος και το πλάτος της ελληνικής οικονομίας, από τη μη έκδοση αποδείξεων και τα φακελάκια, έως την ευθεία απάτη, όπως αυτή στην οποία εμφανίστηκε να υποπίπτει ένα στα έξι πρατήρια καυσίμων στην Αττική.

Προχθές στη Βουλή, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας οδηγήθηκε σε ευθεία και οξεία αντιπαράθεση, με αντικείμενο τη διαφθορά. Ήταν όμως μια τζάμπα συζήτηση και ειπώθηκαν τζάμπα κουβέντες.

Οι άνθρωποι μίλησαν για τη διαφθορά του χθες και αγνόησαν παντελώς τη διαφθορά που εξακολουθεί να μαίνεται ανάμεσά μας και έχει κορυφωθεί εξαιτίας της κρίσης. Τη διαφθορά του σήμερα και βεβαίως τη διαφθορά του αύριο.

Αυτό ήταν το τερατώδες έλλειμμα της πρόσφατης προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης στη Βουλή, για τη διαφθορά.

Το γεγονός ότι ουδείς φάνηκε πρόθυμος να τραβήξει μια σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ της Ελλάδας του χθες και εκείνης του σήμερα αλλά και του αύριο, καταθέτοντας ένα σαφές σχέδιο για τον σκοπό αυτόν.

Πλην των 12 -γενικόλογων και μάλλον δίκην ευχολογίου- προτάσεων στις οποίες αναφέρθηκε ο φίλτατος κ. Μητσοτάκης, ουδείς συνεισέφερε έστω και μία πρόταση για το πώς θα αντιμετωπίσει αυτή η χώρα μια από τις κυριότερες -εάν όχι τη σημαντικότερη- πληγή της: τη διαφθορά. 

Το γεγονός τούτο, ωστόσο, συνιστά από μόνο του ένα σαφές έλλειμμα αναφορικά με την επάρκεια του πολιτικού κόσμου και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται τα προβλήματα της χώρας.

Τι είναι χρησιμότερο για τον τόπο; Ο αέναος πόλεμος των δύο «μονομάχων», ή η συνεργασία τους για την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων της χώρας;

Θα είχε ανάγκη την υπερφορολόγηση η παρούσα κυβέρνηση -ή η όποια προηγούμενη-, εάν είχε κατορθώσει να δαμάσει το τέρας της φοροδιαφυγής;

Θα υπήρχε αμφισβήτηση ως προς την επάρκεια του συστήματος απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας, εάν οι πολιτικές δυνάμεις -που κατά καιρούς κράτησαν και ακόμη κρατούν τα ηνία της εξουσίας- είχαν μεριμνήσει ώστε να επιταχυνθεί ο ρυθμός αυτής της απονομής;

Ακόμη και για την ίδια την ακεραιότητα του πολιτικού κόσμου, για την οποία τόσος λόγος έγινε προχθές στη Βουλή, θα ετίθετο θέμα εάν είχε τερματιστεί το στρεβλό καθεστώς υπό το οποίο πολιτικοί δικάζουν… πολιτικούς, αντί του δικαστικού συστήματος όπως όλους τους υπολοίπους σε αυτή τη χώρα;

Έτσι, λοιπόν, όσα ακούσαμε προχθές στη Βουλή, τζάμπα ειπώθηκαν και τζάμπα τα ακούσαμε.

Για το «πάπλωμα» ήταν ο... καβγάς.