Νισάφι πια με τα ακίνητα…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Είναι βέβαιον, πέραν πάσης αμφιβολίας ή αμφισβήτησης, ότι στους κόλπους κάθε ελληνικής κυβέρνησης στη διάρκεια της τελευταίας -μνημονιακής- εξαετίας, συμπεριλαμβανομένης της παρούσας, υπάρχει ένας νοσηρός νους, μόνο αντικείμενο του οποίου είναι η καταστροφή του κλάδου των ακινήτων.

Πρόκειται, δε, αποδεδειγμένα, για τον πλέον επιτυχημένο νου, το έργο του οποίου αντικατοπτρίζεται καθημερινά στην ημιθανή πλέον αγορά ακινήτων, σε οποιαδήποτε μορφή ή έκφανσή της.

Σε μία αγορά όπου δεν μπορείς να αγοράσεις, ελέω πιστωτικής συρρίκνωσης, να πουλήσεις εξαιτίας της κατάρρευσης των τιμών, να διατηρήσεις εξαιτίας της υπερφορολόγησης ή να ενοικιάσεις την περιουσία σου, φοβούμενος το κόστος αποκατάστασης ζημιών, τους απλήρωτους λογαριασμούς του ενοικιαστή αλλά και τα ανείσπρακτα νοίκια που πλέον υποχρεούσαι να δηλώσεις στην εφορία ως… εισπραχθέντα, εκτός και εάν καταθέσεις αγωγή κατά του ενοικιαστή -επωμιζόμενος έτσι επιπρόσθετα κόστη-, πλέον δεν θα μπορείς ούτε και να… κληρονομήσεις.

Σύμφωνα με προβλέψεις του υπό δημόσια διαβούλευση νομοσχεδίου για την «Προστασία του δομημένου περιβάλλοντος», πέραν των περιπτώσεων πώλησης ακινήτου, η υποχρέωση επισύναψης βεβαίωσης μηχανικού περί μη ύπαρξης αυθαίρετων κατασκευών επεκτείνεται και στις γονικές παροχές και κληρονομιές.

Θα πείτε, ίσως, «και γιατί όχι»;

Σύμφωνοι, θεμιτός ο έλεγχος. Όμως, πρόκειται για βεβαίωση με ακριβώς αντίστοιχα χαρακτηριστικά με την «ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίων» που είναι, πλέον, υποχρεωμένος να εξασφαλίζει κάθε ιδιοκτήτης κατοικίας, κύριας ή δευτερεύουσας, ανά… επταετία, βάσει των διατάξεων του ιδίου νομοσχεδίου.

Για την ακρίβεια, όπως επεσήμανε χθες, με επιστολή προς τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, ο συλλογικός φορέας των ιδιοκτητών ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), το μόνο που θα επιτύχει η πρόβλεψη αυτή θα είναι… «στην καλύτερη περίπτωση να οδηγηθούν οι ιδιοκτήτες στη σιωπηρή αποδοχή των κληρονομιαίων ακινήτων (μέσω της παρέλευσης άπρακτης της τετράμηνης προθεσμίας αποποίησης της κληρονομιάς), χωρίς να συντάσσουν συμβολαιογραφική πράξη αποδοχής κληρονομιάς, κάτι που θα οδηγήσει σε απόλυτη ανασφάλεια δικαίου και συναλλαγών…».

Το, δε, γελοίο του πράγματος είναι ότι η υποχρέωση εξασφάλισης αυτής της βεβαίωσης, περί μη ύπαρξης αυθαιρέτων κατασκευών, επεκτείνεται έμμεσα και στις μισθώσεις επαγγελματικών ακινήτων, αφού το νομοσχέδιο προβλέπει την επισύναψή της σε κάθε αίτηση αδειοδότησης λειτουργίας επιχείρησης, όταν την ίδια ώρα, με νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Οικονομίας, επιχειρείται η απλούστευση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων, με την κατάργηση δικαιολογητικών και εγκρίσεων.

Με άλλα λόγια, ένα βήμα εμπρός, δύο βήματα πίσω, που έλεγε και ένας σύντροφος, εάν προσμετρήσουμε και την εκ νέου θέσπιση της βεβαίωσης περί μη οφειλής ΤΑΠ στους ΟΤΑ, με νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών, ήτοι της μοναδικής βεβαίωσης που είχε καταργηθεί στη διάρκεια των τελευταίων ετών, με στόχο τη μείωση της γραφειοκρατίας.

Κυριολεκτικά, ένας αυθεντικός τραγέλαφος…

Όλα τούτα, δε, συμβαίνουν τη στιγμή κατά την οποία ή αντικατάσταση των -μόνον κατά τι μειωμένων έναντι του 2009- αντικειμενικών τιμών, ετεροχρονίζεται για το β’ εξάμηνο του 2017, αντί της 1.1.2017, όπως προβλεπόταν αρχικώς, καθιστώντας έτσι ισχυρή την πιθανότητα εκ νέου βεβαίωσης του ΕΝΦΙΑ ή ΦΑΠ ή όπως θα ονομάζεται ο νέος φόρος επί των ακινήτων, με βάση τις καθ' όλα πλασματικές αντικειμενικές τιμές που ισχύουν σήμερα.

Αν, όμως, συμβαίνουν όλα αυτά, φίλτατοι, και μάλιστα ενώ βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής πλέον από τους εκπλειστηριασμούς ακινήτων «κόκκινων δανείων» -βάσει εμπορικών τιμών, αυτή τη φορά-, γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε ότι υπάρχει έστω και η παραμικρότερη πιθανότητα ανάκαμψης αυτής της αγοράς, που… κάποτε συνεισέφερε με διψήφια ποσοστά στη διαμόρφωση του ΑΕΠ της χώρας;