Μόνος δρόμος ο ρεαλισμός

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η εξασφάλιση συναίνεσης και η ταύτιση απόψεων, που διαπιστώθηκαν χθες μεταξύ του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης και εκπροσώπων του εμπορικού κόσμου της χώρας, σχετικά με τον λεγόμενο «ακατάσχετο λογαριασμό», σηματοδοτούν το μόνο ορθολογικό και βιώσιμο τρόπο εξόδου της χώρας από την κρίση.

Όταν κυβέρνηση και αγορά κάθονται στο τραπέζι του διαλόγου και προσεγγίζουν το πρόβλημα -το όποιο πρόβλημα- κατά τρόπο ρεαλιστικό, συναινετικό και με καλή προαίρεση, η άκρη είναι -σχεδόν- βέβαιο ότι θα βρεθεί.

Εάν την υπόθεση αυτή προσεγγίσουν με το ίδιο πνεύμα και οι λοιποί «συνομιλητές», δηλαδή οι δανειστές της χώρας, τότε ασφαλώς η λύση μπορεί να βρεθεί…

Εν προκειμένω, όλοι πήγαν στο «μάθημα» διαβασμένοι. 

Έχοντας βιώσει το καθημερινό δράμα των μελών της με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, τα όποια έσοδα των οποίων κατάσχονται με το που θα κατατεθούν στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς (μέσω συσκευών POS ή τραπεζικών συναλλαγών), η ΕΣΕΕ προσήλθε στον διάλογο με το υπουργείο Οικονομικών, όχι μόνον με προτάσεις αλλά με εμπεριστατωμένη μελέτη.

Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, από τη θέσπιση του Ειδικού Επαγγελματικού Λογαριασμού, όπως θα ονομαστεί ο λογαριασμός αυτός εφόσον εγκριθεί από τους θεσμούς, ο δημόσιος κορβανάς μέλλει να ωφεληθεί κατά 1,3-1,7 δισ. ευρώ έως το τέλος του έτους, καθώς θα μπει φρένο στη δημιουργία νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών από τις ίδιες επιχειρήσεις.

Εάν τα έσοδα των επιχειρήσεων αυτών «προστατεύονται» έναντι των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους προς το Δημόσιο, κατά τουλάχιστον ένα ποσοστό της τάξης του 80%, αυτές θα είναι σε θέση -όπως εκτιμάται- να μη δημιουργήσουν νέες οφειλές και συνάμα να εξυπηρετούν τις λοιπές υποχρεώσεις τους προς προμηθευτές, εργαζόμενους κ.λπ.

Τη δυνατότητα αυτή έως τώρα δεν την είχαν και η μόνη τους επιλογή ήταν το λουκέτο.

Η οδός -με άλλα λόγια- της σίγουρης ζημιάς για όλους, του κράτους συμπεριλαμβανομένου.

Πλέον, ίσως γλιτώσουν το ενδεχόμενο αυτό, χάρη στον ρεαλισμό που επιδείχθηκε κατά τη χθεσινή συνάντηση μεταξύ του κ. Β. Κορκίδη από την πλευρά της ΕΣΕΕ και του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη, του ΓΓΔΕ κ. Γ. Πιτσιλή και του Ειδικού Γραμματέα του ΣΔΟΕ κ. Κ. Χρήστου, από την πλευρά της πολιτείας.

Αντίστοιχος ρεαλισμός, ο οποίος οφείλει να προσμετρά τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην ελληνική οικονομία, οφείλει να υπάρξει και σε σειρά άλλων ζητημάτων που ταλανίζουν τον τόπο και θεωρούνται ακανθώδη, όπως η αναβίωση της ρύθμισης των 100 δόσεων για όσους την απώλεσαν εξαιτίας αδυναμίας πληρωμών ή τα εργασιακά, τα οποία οσονούπω αναμένεται να αποτελέσουν τμήμα της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και λοιπούς δανειστές.

Υπό το πρίσμα αυτό, η πολιτεία και οι εμπλεκόμενοι φορείς -εργοδοτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις- οφείλουν να κάτσουν στο τραπέζι του διαλόγου εγκαίρως και να επιδείξουν αντίστοιχες ικανότητες με εκείνες της εμπορικής κοινότητας, για την υπέρβαση των ζητημάτων που αντιμετωπίζουν.

Δεν είναι ώρα ούτε για εμμονές, ούτε για ιδεοληψίες και επίδειξη αδιαλλαξίας.

Στον βαθμό που στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές η ελληνική πολιτεία είναι σε θέση να παρουσιάσει μια συναινετική συμφωνία εκ μέρους του συνόλου των φορέων της εργασίας, τότε θα είναι σε σαφώς πλεονεκτικότερη θέση έναντι των συνομιλητών της.

Για να γίνει, όμως, αυτό απαιτείται ρεαλισμός και διάθεση υπέρβασης προβλημάτων.

Είναι σε θέση -άπαντες οι εμπλεκόμενοι- να επιδείξουν την προσήκουσα ωριμότητα;