Η κότα με τα χρυσά αυγά

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η κραυγή αγωνίας που ύψωσε χθες ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, Ανδρέας Ανδρεάδης, σχετικά με την πορεία της τουριστικής βιομηχανίας της χώρας, πρέπει να εισακουστεί.

Όχι μόνον από την κυβέρνηση, η οποία στοιβάζει με επιπλέον άμεσους και έμμεσους φόρους μια ακόμη ακμάζουσα οικονομική δραστηριότητα, αλλά και από τον ίδιο τον τουριστικό κλάδο, ο οποίος παρά τα αλλεπάλληλα ρεκόρ που σημειώνει ο εισερχόμενος τουρισμός, λειτουργεί ακόμη κατά τρόπο, αν μη τι άλλο, ελλειμματικό.

Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι η συσσώρευση επιπρόσθετης φορολόγησης, τόσο σε επίπεδο συντελεστών εταιρικών κερδών όσο και με τη μορφή του αυξημένου ΦΠΑ αλλά και του ειδικού τέλους διανυκτέρευσης που θα επιβληθεί από το 2018, καθιστά το ελληνικό τουριστικό προϊόν λιγότερο ανταγωνιστικό έναντι εκείνου των γειτονικών χωρών.

Ωστόσο, η φορολογία δεν είναι το μόνο πρόβλημά της κι εάν αυτή η ακμάζουσα -σήμερα- βιομηχανία επιθυμεί όντως να παρατείνει τη θεαματική της πορεία και τα επόμενα χρόνια, οφείλει να θέσει σε τάξη τα του οίκου της.

Η γενικευμένη αναταραχή η οποία επικράτησε στη διάρκεια των τελευταίων ετών στον ευρύτερο περίγυρο της Ν.Α. Μεσογείου και των αφρικανικών ακτών, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ωφέλησε την εγχώρια τουριστική βιομηχανία, όπως αντίστοιχα αναμένεται να υπάρξει όφελος -τουλάχιστον μερικό- και από την τρέχουσα αναταραχή στην Τουρκία.

Αργά ή γρήγορα, ωστόσο, η «κανονικότητα» θα επιστρέψει στον ευρύτερο περίγυρο της Ελλάδας.

Έτσι, η διατήρηση τόσο των κερδών όσο και της όποιας ανοδικής τάσης διαθέτει σήμερα ο συγκεκριμένος κλάδος άπτεται κυρίως και της σχέσης οφέλους - κόστους και βέβαια της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχει, τόσο ως σύνολο όσο και σε επιμέρους τμήματά του.

Στην πολυποίκιλη εξίσωση της τουριστικής βιομηχανίας, όντως, όπως και ο φίλτατος κ. Ανδρεάδης τονίζει, σημασία έχει η πάταξη φαινομένων αδιαφάνειας, όπως αυτά της παράνομης ενοικίασης καταλυμάτων -κυρίως μέσω διαδικτύου ή και αλλιώς-, όπως αντίστοιχη σημασία έχει και η αντιμετώπιση των φαινομένων της φοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας.

Ένας κλάδος με το εύρος και την ευθέως ανοδική πορεία -από ρεκόρ σε ρεκόρ- που χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια τον τουριστικό στην Ελλάδα είναι αδιανόητο να εμφανίζει ποσοστό 90% των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων να κινούνται με ζημίες, όπως υποστήριξε χθες ενώπιον δημοσιογραφικού κοινού ο φίλτατος κ. Ανδρεάδης.

Εάν πράγματι το στοιχείο αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, τότε το γεγονός αυτό και μόνον οφείλει να αποτελέσει στοιχείο προβληματισμού, είτε για τον ελλειμματικό τρόπο λειτουργίας και τις πρακτικές του κλάδου, είτε για την ύπαρξη εκτεταμένης αδιαφάνειας.

Εάν όντως, όπως είπε, παραμένουν εκτός φορολογικού πλαισίου περί τα 500 εκατ. ευρώ, τα οποία αφορούν «γκρίζες» μισθώσεις καταλυμάτων (270 εκατ.) και απώλειες εσόδων από μη έκδοση αποδείξεων (230 εκατ. ευρώ), τότε σαφώς η επαναφορά των βαριών προστίμων -εν μέσω θέρους- που δρομολογεί ο επίσης φίλτατος κ. Αλεξιάδης για τη μη έκδοση αποδείξεων, όχι μόνον θα συμβάλει στην αύξηση των φορολογικών εσόδων, αλλά θα εξυγιάνει και τις συνθήκες ανταγωνισμού στον συγκεκριμένο κλάδο...

Αντίστοιχα, η επέκταση των ελέγχων που διενεργεί η Επιθεώρηση Εργασίας κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου σε τουριστικούς προορισμούς επίσης θα επιδρούσε προς την ίδια κατεύθυνση, αν λάβουμε ως δεδομένο ότι κατά τη χρονική περίοδο που διενεργούνται αυτοί οι έλεγχοι, όλως αιφνιδίως, αυξάνονται θεαματικά οι αναγγελίες προσλήψεων προσωπικού εκ μέρους τουριστικών επιχειρήσεων.

Υπό το πρίσμα όλων αυτών, ασφαλώς η υπερφορολόγηση απομειώνει την αξία του ελληνικού τουριστικού προϊόντος και οφείλει να περιοριστεί, όμως, οι συνθήκες που διαμορφώνει ο ίδιος ο τουριστικός κλάδος για τη λειτουργία του προκαλούν συχνά αθέμιτο ανταγωνισμό και αδιαφάνεια, βαρύνοντας έτσι τη συνολική του λειτουργία.

Κάτι το οποίο οφείλει να «δει» τόσο η πολιτεία, όσο και ο ίδιος ο κλάδος...