Ο πιο καλός... ο μπαταχτσής!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε μια εποχή κατά την οποία το κράτος εμφανίζεται ως προνομιακός εκπλειστηριαστής των περιουσιών όσων φορολογουμένων έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς αυτό, το ίδιο αποτελεί -μακράν- τον μεγαλύτερο κακοπληρωτή της χώρας, με συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 7 δισ. ευρώ, εάν προσμετρηθούν και οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων.

Για την ακρίβεια, αποτελεί -σύμφωνα με την κραυγή αγωνίας που ύψωσαν χθες οι παραγωγικές τάξεις- «τιμωρό», πρώτον, όσων ακόμη μπορούν να εξάγουν, καθυστερώντας τους τις επιστροφές ΦΠΑ επί μήνες ή και χρόνια και δεύτερον, όσων το προμηθεύουν με αγαθά και υπηρεσίες, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις οδηγούνται ακόμη και στο «λουκέτο» υπό το βάρος αυτών των χρωστούμενων....

Εάν η ελληνική Πολιτεία επιθυμεί να καταδείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για τη διάσωση δεκάδων ή και εκατοντάδων επιχειρήσεων αλλά και την έξοδο της χώρας από την κρίση μια ώρα αρχύτερα, οφείλει να κάνει σύντομα γνωστό ότι το ποσό του 1,8 δισ. ευρώ -τμήματος της δόσης των 7,5 δισ. ευρώ που εισέπραξε μόλις πρόσφατα από τους εταίρους και δανειστές της- διετέθη όντως για την εξόφληση μέρους των ληξιπρόθεσμων οφειλών της προς τον ιδιωτικό τομέα, ως όφειλε βάσει μνημονιακής της δέσμευσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που επικαλέστηκε χθες το ΕΒΕΠ και ο πρόεδρός του, Β. Κορκίδης, με σχετική ανακοίνωσή τους, ο μέσος χρόνος αναμονής για την επιστροφή ΦΠΑ στις εξαγωγικές εταιρίες εκτιμάται στις 239 ημέρες ενώ ο μέσος χρόνος αναμονής για την επιστροφή ΦΠΑ στις 28 από τις 113 εφορίες της χώρας κυμαίνεται από 1 έως και πάνω από 4 χρόνια.

Σύμφωνα με την έκθεση «European Payment Report 2016», της Intrum Justitia (Φεβρουάριος-Απρίλιος 2016), την οποία επίσης επικαλείται το ΕΒΕΠ, ο χρόνος αποπληρωμής των οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες είναι εφέτος υπερδιπλάσιος του 2015, διαμορφούμενος σε 115 ημέρες έναντι 49 πέρυσι.

Πριν από έξι ολόκληρα χρόνια, ετούτη η χώρα αναγκάστηκε να αναζητήσει στήριξη από τους εταίρους της, ως αποτέλεσμα του διαβόητου διπλού ελλείμματός της: ήτοι του δημοσιονομικού και του εμπορικού.

Σήμερα, έχοντας ξεπεράσει το πρώτο, κυρίως χάρη στα λεγόμενα «οριζόντια μαχαίρια» σε μισθούς και συντάξεις και στην υπερφορολόγηση, που βύθισαν την οικονομία στην ύφεση και συνέβαλαν στο κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, οδηγεί στο κλείσιμο ακόμη περισσοτέρων -και βεβαίως στη διατήρηση του δεύτερου ελλείμματος-, καθυστερώντας τις επιστροφές ΦΠΑ σε όσους ακόμη μπορούν να εξάγουν.

Πρόκειται -κυριολεκτικά- περί μιας καταστροφικής πολιτικής, οι επιπτώσεις της οποίας συναθροίζονται με εκείνες των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων που ήδη μετρούν ένα χρόνο ύπαρξης, αλλά και της αδυναμίας του τραπεζικού τομέα να προχωρήσει σε νέες χορηγήσεις προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με τον κ. Κορκίδη, αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι «... μία στις τέσσερις πτωχεύσεις να οφείλεται σε καθυστερήσεις πληρωμών και επισφάλειες. Αυτό, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οδηγεί σε αλλοίωση του επιχειρηματικού χάρτη, σε απώλεια 450.000 θέσεων εργασίας και τζίρου 25 δισ. ευρώ κάθε χρόνο».

Όπως προειδοποιεί ο φίλτατος κ. Κορκίδης, «οι επιπτώσεις με "λουκέτα" και "κανόνια" είναι άμεσα ορατές στην πραγματική οικονομία, καθώς σφίγγει ασφυκτικά πλέον η θηλιά στον λαιμό χιλιάδων επιχειρήσεων, οι οποίες αδυνατούν να ανταποκριθούν στις διαρκώς αυξανόμενες υποχρεώσεις τους».

Ακούει κανείς το μήνυμα αυτό στην κυβέρνηση;

Διότι, κάποια στιγμή, ενδεχομένως όλα αυτά να μην είναι αναστρέψιμα...