Εμπρός στον δρόμο που χάραξε η Κύπρος

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι Έλληνες βουλευτές και «κάρτα» είναι υποχρεωμένοι να χτυπούν και την άδεια της Ολομέλειας πρέπει να ζητούν όταν πρόκειται να ταξιδεύσουν στο εξωτερικό, αλλά είναι αντιμέτωποι ακόμη και με ποινές όταν απουσιάζουν αδικαιολόγητα από τις εργασίες της Βουλής.

Όλα αυτά προβλέπονται και είναι θεσμοθετημένα.

Όμως το φαινόμενο των «κενών εδράνων» είναι πάντα εδώ.

Το φαινόμενο, δηλαδή, της «σχεδόν άδειας» αίθουσας, κατά τις συζητήσεις που αφορούν σε ερωτήσεις άλλων συναδέλφων τους βουλευτών, με αντικείμενο την άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου ή ακόμη και κατά τις συνεδριάσεις για τη συζήτηση και ψήφιση νομοσχεδίων.

Ιδίως, δε, στα θερινά τμήματα της Βουλής, ανεξαρτήτως εάν και φέτος δεν προβλέπεται καν να συγκληθούν, εξαιτίας του όγκου εργασίας που συνεπάγεται το τελευταίο μνημόνιο…

Στην Κύπρο, όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι, ή μάλλον δεν αναμένεται να είναι έτσι, εφεξής.

Η πρόσφατη απόφαση του νέου προέδρου της κυπριακής Βουλής, Δημήτρη Συλλούρη, να εφαρμόσει πλήρως τον εκεί κοινοβουλευτικό κανονισμό, που προβλέπει μείωση μισθού στους βουλευτές οι οποίοι απουσιάζουν αδικαιολόγητα από τις εργασίες της ολομέλειας και των επιτροπών, αναμένεται να θέσει τέλος ή εντέλει να περιορίσει σημαντικά τις αντίστοιχες περιπτώσεις «κενών εδράνων» του εκεί Κοινοβουλίου.

Για το θέμα αυτό, ο φίλτατος κ. Ν. Βούτσης τι πράττει εδώ στην Ελλάδα;

Αντίστοιχα, στην Κύπρο οι βουλευτές -συνολικά 56 τον αριθμό- δεν χαίρουν κάποιου ειδικού αφορολόγητου -πλην ορισμένων προνομίων όπως π.χ. έξοδα κίνησης, οργάνωσης γραφείου, έκπτωση στην αγορά αυτοκινήτου- έναντι των λοιπών πολιτών, ενώ στην Ελλάδα το αφορολόγητο των βουλευτών εξακολουθεί να υφίσταται -τουλάχιστον για ένα τμήμα της αποζημίωσής τους-, παρά τα μέτρα που προωθήθηκαν πέρυσι τον Αύγουστο, προς την κατεύθυνση της πλήρους κατάργησής του.

Ίσως στον ορυμαγδό της καθημερινότητας τα ζητήματα αυτά να εμφανίζονται ως ήσσονος σημασίας για τον πολίτη.

Οφείλουν, ωστόσο, να αποτελέσουν σημεία προβληματισμού για μια κυβέρνηση η οποία προτάσσει το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημά» της, έναντι όσων κράτησαν έως τώρα τα ηνία του τόπου.

Με έναυσμα, ενδεχομένως, τη Συνταγματική Αναθεώρηση την οποία φέρεται ως αποφασισμένος να εξαγγείλει ο πρωθυπουργός, κατά την άκρως συμβολική ημέρα της επετείου της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει σε κινήσεις με στόχο τόσο την αναβάθμιση του νομοθετείν, όσο και της εξασφάλισης ισονομίας μεταξύ των πολιτών και των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους.

Όπως αντίστοιχα, οφείλει να επανεξετάσει τόσο το ζήτημα του απόλυτου αριθμού των βουλευτών, όσο και των λοιπών ιδιαίτερων προνομίων που ακόμη απολαμβάνουν, παρά τα ασφυκτικά μέτρα λιτότητας που υφίστανται οι λοιποί πολίτες.

Με γνώμονα το πνεύμα που οδήγησε στην ανάκληση -με παρέμβαση Τσίπρα- διάταξης του ασφαλιστικού νομοσχεδίου  βάσει της οποίας εξαιρούνταν από τις προβλέψεις του οι βουλευτές που είχαν εκλεγεί έως το 2012, πρέπει να υπάρξει τερματισμός της πολιτικής διακριτικής μεταχείρισης και επί φορολογικών ζητημάτων.

Κατά τη διαδικασία αυτή, ίσως να ήταν χρήσιμο το παράδειγμα της Κύπρου.

Μιας χώρας η οποία εισήλθε στο μνημόνιο αργότερα από εμάς και εξήλθε αυτού νωρίτερα από εμάς.

Μιας χώρας, εντέλει, η οποία δεν επέλεξε την υπερφορολόγηση ως τον κύριο μοχλό εξασφάλισης δημοσιονομικής προσαρμογής και εισέρχεται σήμερα σε μια πραγματικά νέα σελίδα οικονομικής πορείας, βασιζόμενη σε χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και μέτρα ενθάρρυνσης του επιχειρείν.