Λάθος στο καρφί, λάθος και στο πέταλο

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν υπάρχει ένα ζήτημα στο οποίο εντοπίζεται κοινός τόπος μεταξύ κάθε νοήμονα -ενδεχομένως ακόμη και μεταξύ του πολιτικού προσωπικού της χώρας-, αυτό δίχως άλλο αφορά στις υφεσιακές επιπτώσεις που έχει στην οικονομική δραστηριότητα η υπερφορολόγηση.

Περισσότεροι φόροι σημαίνουν, πολύ απλά και με λίγα λόγια, λιγότερο έδαφος για ανάπτυξη.

Όταν, δε, η υπερφορολόγηση συνδυάζεται και με τη φοροδιαφυγή, τότε όχι μόνον φαλκιδεύεται η ανάπτυξη αλλά κορυφώνεται και η κοινωνική αδικία.

Υπό το πρίσμα αυτό, στον απόηχο της συζήτησης στη Βουλή για την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για τα προαπαιτούμενα, μπορεί βάσιμα να υποστηριχθεί ότι η χώρα μας έχασε μια εξαιρετική ευκαιρία να ορθοποδήσει και να βγει ταχύτερα από την κρίση.

Μολονότι ο πρωθυπουργός κ. Α. Τσίπρας εμφανίζεται αισιόδοξος ότι οι Κασσάνδρες που προβλέπουν ύφεση θα διαψευστούν και ότι από το επόμενο κιόλας έτος θα περάσουμε στην ανάπτυξη, το επιπρόσθετο πακέτο έμμεσων φόρων που μόλις υπερψηφίστηκε, σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση που ήδη υφίσταται στη χώρα μας, καθιστούν -αν μη τι άλλο- δυσχερή την επίτευξη του στόχου αυτού.

Αντίστοιχα, αν και ο φίλτατος κ. Τρ. Αλεξιάδης, αναπληρωτής υπουργός των Οικονομικών, έχει ήδη προαναγγείλει από τις αρχές του μηνός την προώθηση σχετικού νομοσχεδίου, προκαλεί απορία το γεγονός ότι μεταξύ των 7.500 σελίδων του νομοσχεδίου που μόλις ψηφίστηκε, δεν βρέθηκε χώρος ούτε για μία παράγραφο με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής, παρά μόνον ότι τα τυχόν έσοδα από τη διαδικασία αυτή θα οδεύσουν στο υπό σύσταση Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, όπως είπε ο πρωθυπουργός.

Η φοροδιαφυγή είναι μια παλιά πληγή για την Ελλάδα, με γνωστές και οδυνηρές επιπτώσεις τόσο για τους -συνεπείς- πολίτες και επιχειρήσεις, όσο και για τα κρατικά έσοδα.

Από πέρυσι το καλοκαίρι, ωστόσο, που η χώρα μας βρίσκεται σε καθεστώς κεφαλαιακών περιορισμών και η χρήση πλαστικού χρήματος έχει κορυφωθεί, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης εμφανίζεται να προσπερνά την ευκαιρία που παρέχεται για την αξιοποίηση αυτών των περιορισμών στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής.

Κάτι που επανέλαβε και με το νομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα ενώ -αντίθετα- αύξησε τις πιθανότητες περαιτέρω έξαρσης του φαινομένου αυτού, με τις αυξήσεις έμμεσων φόρων και βεβαίως των συντελεστών ΦΠΑ, οι οποίοι -επιπρόσθετα- συνιστούν και την πλέον άδικη μορφή φορολόγησης, αφού δεν προσμετρούν τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών.

Με άλλα λόγια, αύξησε το κίνητρο για πράξεις φοροδιαφυγής και συνάμα δεν άδραξε την ευκαιρία για τη θεσμοθέτηση υποχρεωτικής χρήσης πλαστικού χρήματος και άρα περιορισμού της χρήσης μετρητών, σε τομείς της οικονομίας με υψηλή παραβατικότητα σε ό,τι αφορά στη φοροδιαφυγή.

Στον τουριστικό κλάδο, για παράδειγμα, οι συλλογικοί φορείς του οποίου τόσο κραυγαλέα αντιδρούν στην ύπαρξη εκτεταμένων κρουσμάτων φοροδιαφυγής, ή στη λειτουργία ορισμένων επαγγελμάτων τα οποία χαρακτηρίζονται από φαινόμενα φοροδιαφυγής, δεν θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος, με παράλληλη χορήγηση διευκολύνσεων για την εξασφάλιση του σχετικού εξοπλισμού από τους εμπλεκόμενους;

Η πολιτεία, με παλαιότερες αποφάσεις της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, οι οποίες όμως «πάγωσαν» πέρυσι τον Νοέμβριο, αλλά και εξαγγελίες του κ. Αλεξιάδη προς την ίδια κατεύθυνση, οι οποίες όμως έμειναν ανεκπλήρωτες, έχει εμφανίσει σημάδια βούλησης για τη νομοθέτηση της υποχρεωτικής χρήσης πλαστικού χρήματος.

Τι ακριβώς περιμένουν για να την υλοποιήσουν;

Το τελευταίο μπαράζ έμμεσων φόρων, ΕΝΦΙΑ, δεν θα μπορούσε να είχε τουλάχιστον μετριαστεί, εάν η χώρα μας έδειχνε αποφασιστικότητα στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής και έπειθε ως προς αυτό δανειστές και εταίρους;

Οι αυξήσεις φόρων, φίλτατοι, πέραν όλων των άλλων που σχετίζονται με τις δυνατότητες ανάπτυξης μιας οικονομίας ή του επιπέδου της αγοραστικής ικανότητας -και άρα ευμάρειας- των πολιτών της, συνιστούν ομολογία ήττας.

Το κράτος δεν μπορεί να μειώσει κατά τρόπο ορθολογικό τις δαπάνες του, δεν μπορεί να περιστείλει τη φοροδιαφυγή και έτσι καταφεύγει στη φορολόγηση όσων... δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν.

Έτσι, όμως, φίλτατοι, δεν θα πάμε μακριά.