ΝΔ: Άλλο κόμμα, άλλο κράτος!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν όντως το λεγόμενο «πελατειακό κράτος» βρίσκεται μεταξύ των κυριότερων αιτίων της σημερινής μας κατάντιας, τότε η προσπάθεια αναμόρφωσης ενός εκ των παραδοσιακών «κομμάτων εξουσίας», εν προκειμένω της Ν.Δ., με τη θέσπιση ασυμβίβαστου μεταξύ κομματικής και κυβερνητικής θέσης, δεν μπορεί παρά να αποτελεί «θεάρεστη» εξέλιξη.

Είναι, όμως, έτσι και σε τι βαθμό;

Το προσχέδιο του καταστατικού της Νέας Δημοκρατίας που τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση ενόψει του Συνεδρίου της (22-24 Απριλίου) θεσπίζει ορισμένες όντως καινοτόμες προβλέψεις για τη λειτουργία του κόμματος, σε σχέση τόσο με το ισχύον καταστατικό, όσο και με εκείνα άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Να αρχίσουμε από τα οφθαλμοφανή, πλην ουσιώδη. Είναι απλούστερο και σαφώς λιγότερο δαιδαλώδες, καθώς είναι ακριβώς το μισό από το σημερινό και αποτελείται από 5.500 λέξεις έναντι 11.000 λέξεις του ισχύοντος.   

Κατά δεύτερον, θεσπίζει τρία καινοτόμα στοιχεία για το ελληνικό πολιτικό σκηνικό και τον όποιον πολιτισμό το διέπει.

Απαγόρευση δανεισμού από τις τράπεζες, υποχρέωση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών (άρα μηδενικού ελλείμματος) και ασυμβίβαστο μεταξύ κυβερνητικής και κομματικής θέσης.

Ακόμη, θεσπίζει ετήσιο πολιτικό κύκλο, ο οποίος ανοίγει και κλείνει με το Συνέδριο του κόμματος καθώς και πενταετή θητεία για τον εκάστοτε πρόεδρο της ΝΔ.

Τέλος, θεσπίζει μια πολύ πιο «ανοικτή» και διαφανή διαδικασία τόσο στη χρηματοδότηση του κόμματος αυτού, όσο και σε ό,τι αφορά στην ανάδειξη μελών του στα όργανα διαμόρφωσης πολιτικής και λήψης αποφάσεων, ενώ θεσπίζει και αξιολόγηση στελεχών, βάσει του έργου τους…

Βεβαίως, υπάρχουν και ορισμένες ενδιαφέρουσες προβλέψεις, όπως αυτή που ορίζει ότι υποψηφιότητα για το αξίωμα του προέδρου του κόμματος «… μπορεί να υποβάλει οποιοδήποτε εν ενεργεία μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, το οποίο είναι σωρευτικά μέλος της Βουλής των Ελλήνων και μέλος του Κόμματος», βάσει της οποίας, για παράδειγμα, ο κ. Απ. Τζιτζικώστας δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει το συγκεκριμένο πόστο…

Όμως, όλα αυτά θα συζητηθούν, αναμφίβολα, κατά το επικείμενο Συνέδριο του κόμματος.

Κυριότερα, από όλη αυτή τη διαδικασία οφείλουμε να «κρατήσουμε» ότι υπάρχει μια σαφής προσπάθεια απέκδυσης της ΝΔ από τα «αμαρτήματα» και το ελλειμματικό της παρελθόν, αλλά και από πρακτικές που εφάρμοσε τόσο η ίδια ενόσω κρατούσε τα ηνία της χώρας, όσο -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- και ο κυριότερος πολιτικός της αντίπαλος σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη θέση ισχύος στην οποία βρίσκεται.

Όσο καλοδεχούμενος κι αν είναι ο διαχωρισμός κυβερνητικής και κομματικής θέσης, άλλο τόσο -ή και περισσότερο- θα ήταν η θέσπιση αντίστοιχου ασυμβίβαστου μεταξύ μελών του υπουργικού συμβουλίου και της βουλευτικής ιδιότητας, καθώς θα έκοβε –σε μεγάλο βαθμό- τον ομφάλιο λώρο μεταξύ «πελατών» και εξουσίας.

Ακόμη κι αν η πρόβλεψη αυτή θα όφειλε να αποτελεί αντικείμενο μιας Συνταγματικής αναθεώρησης, η ΝΔ ως κόμμα το οποίο δηλώνει ότι καινοτομεί και «αναβαπτίζεται» θα μπορούσε να προχωρήσει σε αντίστοιχη πρόβλεψη από την «πηγή», ήτοι το ίδιο της το καταστατικό.

Με άλλα λόγια, όσο κι αν τα καταστατικά και οι κανονισμοί θέτουν τους «κανόνες του παιχνιδιού», η πράξη είναι αυτή η οποία κρίνει το τελικό αποτέλεσμα και βάσει αυτής θα όφειλε να διεκδικήσει την όποια αναβάπτισή της η ΝΔ, ενώπιον του εκλογικού σώματος.

Εάν όντως εχθρός της είναι ο λαϊκισμός, η φαυλότητα, η αναξιοκρατία και η έλλειψη αποτελεσματικότητας, τότε η μάχη αυτή θα διεξαχθεί στην καθημερινότητα του κοινοβουλευτικού της έργου και βεβαίως στις προτάσεις που η ίδια θα καταθέσει για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Όσο γι' αυτές, δε, ελάχιστα έχουμε δει έως τώρα…