Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Το χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό και η απόσταση που μας χωρίζει από τους δανειστές μας -ακόμη- πολύ μεγάλη, ώστε να αγνοηθεί το ορόσημο της 22ας Απριλίου, που έθεσε χθες ο πρωθυπουργός για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του τρέχοντος μνημονίου και την έγκρισή της από το Eurogroup.
Το δε σκηνικό ρήξης των σχέσεων της κυβέρνησης με το ΔΝΤ καθιστά, αν όχι δυσχερές, τουλάχιστον δυσδιάκριτο, το ενδεχόμενο ολοκλήρωσης της συμφωνίας έως τις 15 του μηνός, όπως προανήγγειλε χθες από το βήμα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρός της, ή ακόμη και έως τις 22 Απριλίου, οπότε πραγματοποιείται το επόμενο προγραμματισμένο Eurogroup.
Ακόμη και στην περίπτωση που πιθανώς υπάρξει ένα «έκτακτο» Eurogroup, λίγες ημέρες αργότερα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε χθες τον πήχη της όλης υπόθεσης ψηλά.
Όχι μόνον προσδιόρισε με περισσή σαφήνεια το χρονικό ορόσημο για την επιτυχή ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, αλλά κατέστησε απολύτως σαφές και το αποτέλεσμά της, λέγοντας ότι δεν θα αποκλίνει ούτε στο ελάχιστο από τις προβλέψεις της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου με τους εταίρους και δανειστές.
Και τούτο, αρνούμενος ότι το ΔΝΤ αποτελεί σύμμαχο της Ελλάδας στο αίτημα περί μείωσης του χρέους έναντι νέων μέτρων, την ανάγκη των οποίων απέρριψε, απεμπολώντας έτσι -προφανώς- και το όποιο πολιτικό κόστος τυχόν τα συνόδευε...
Όλα αυτά, δε, ενώ η επικεφαλής του ΔΝΤ, με την οποία ο Eλληνας πρωθυπουργός αντ;aλλαξε επιστολές σε ασυνήθιστα υψηλούς τόνους, συναντάται σήμερα στο Βερολίνο με την καγκελάριο Α. Μέρκελ και ο αρμόδιος για τα ευρωπαϊκά και βεβαίως τα ελληνικά ζητήματα, κ. Π. Τόμσεν, στην Ολλανδία με τον Β. Σόιμπλε, με αντικείμενο αμφοτέρων των συναντήσεων, ευλόγως, την Ελλάδα.
Υπό το πρίσμα αυτό, όμως, τι ακριβώς μας είπε χθες ο φίλτατος κ. Τσίπρας, με όλη τη σαφήνεια και βεβαιότητα του λόγου του;
Μας είπε, με σαφώς πιο έντεχνο και «πολιτικό» τρόπο, αυτό που μας είχε πει και ο υπουργός επί των Οικονομικών του, ο φίλτατος Ευκλείδης Τσακαλώτος, ήδη από τον Φεβρουάριο: Ότι «αν η αξιολόγηση πάει για τον Μάιο ή τον Ιούνιο, καήκαμε».
Το σκηνικό ρήξης με το ΔΝΤ και οι φερόμενες διαρροές περί επιθυμίας του για την πρόκληση πιστωτικού γεγονότος αυτό καταδεικνύουν, όπως αντίστοιχα προς την ίδια κατεύθυνση οδηγούν και οι εκτιμήσεις περί μιας μη πρόσφορης περιόδου για την αντιμετώπιση των ελληνικών ζητημάτων από την Ευρώπη, λίγο αργότερα, όταν η ΕΕ θα στέκει αντιμέτωπη με το βρετανικό δημοψήφισμα περί Brexit.
Υπό το πρίσμα αυτό, ο φίλτατος κ. Τσίπρας μάς είπε χθες ότι η Ελλάδα και βεβαίως η κυβέρνησή του δεν αντέχουν περαιτέρω καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Όπως, επίσης, μας είπε ότι πρόθεση της κυβέρνησής του είναι να εφαρμόσει στο ακέραιο τις προβλέψεις της συμφωνίας, απορρίπτοντας ευθέως ως απόκλιση από αυτές όσα εμφανίζεται να ζητά το ΔΝΤ.
Αν όμως έχουν έτσι, όντως, τα πράγματα και εάν ο Απρίλιος παρέλθει δίχως συμφωνία, τότε ποιες είναι οι επιλογές του κ. Τσίπρα και τι σημαίνουν αυτές για τη χώρα;
Η απάντηση πιθανώς να βρίσκεται στο «άνοιγμα» που έκανε χθες στην κ. Φ. Γεννηματά, όπως και στη νέα επίθεση που έκανε στη ΝΔ, κατηγορώντας την ως «σύμμαχο» του ΔΝΤ.
Με ανοικτά, άρα, όλα τα πολιτικά ενδεχόμενα και με τη διαπραγμάτευση να εξελίσσεται σε βαρύ κλίμα υπό το φως των διαρροών του Wikileaks, ο «άσος» στο μανίκι του φίλτατου κ. Τσίπρα μέλλει να αποδειχθεί, εφόσον υπάρχει.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.