Τη νύχτα που πέθανε η συναίνεση

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το τέλος του διαθέσιμου πολιτικού χρόνου για την εξασφάλιση ενός κυβερνητικού σχήματος ευρύτερης εκλογικής νομιμοποίησης, σε περίπτωση που η παρούσα κυβέρνηση κλυδωνιστεί, σηματοδότησε η χθεσινή οξεία αντιπαράθεση μεταξύ του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυρ. Μητσοτάκη.

Δίχως οι ελπίδες για την εξασφάλιση του σχήματος αυτού να ήσαν ποτέ υψηλές, παρά τις προσεγγίσεις για τις οποίες έκανε χθες λόγο ο κ. Μητσοτάκης, η προτροπή του προς τον κ. Τσίπρα «να παραιτηθείτε» καθώς και η παραδοχή του ότι «η παρούσα Βουλή δεν μπορεί να δώσει λύση, ας τη δώσει ο λαός», τους έδωσε οριστικό τέλος.

Στην πραγματικότητα, με τη φράση «το κόστος παραμονής σας (στην εξουσία) είναι μεγαλύτερο από το κόστος αλλαγής σας», που διατύπωσε από του βήματος της Βουλής ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, προανήγγειλε την άτυπη έναρξη της προεκλογικής περιόδου και το τέλος των όποιων προσπαθειών υπήρξαν για την εξεύρεση ενός πεδίου συνεργασίας μεταξύ του ιδίου και του πρωθυπουργού.

Υπό αυτό το πρίσμα, όμως, με την πρώτη αξιολόγηση του μνημονίου ακόμη ανοικτή και την προσφυγική - μεταναστευτική κρίση σε πλήρη εξέλιξη, η αβεβαιότητα για την πορεία της χώρας και τον χρόνο εξόδου της από την κρίση εντείνεται.

Με την οικονομία να παραμένει σε ύφεση και την επίτευξη συμφωνίας με τους εταίρους και δανειστές αβέβαιη, η «έκρηξη επενδύσεων» για την οποία έκανε λόγο πρόσφατα ο υπουργός Επικρατείας Ν. Παππάς, ή ακόμη και η «Ανάσταση» της οικονομίας για την οποία μίλησε, επίσης πρόσφατα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, παραμένουν ζητούμενα.

Αντίθετα, η χώρα, όντως, εμφανίζεται σε κατάσταση «συλλογικής κατάθλιψης», υπό το φως τόσο των πολλαπλών κρίσεων που ταυτόχρονα αντιμετωπίζει, όσο και των νέων φορολογικών βαρών που δρομολογούνται για τις πλάτες των ίδιων και των ίδιων...

Μίας κατάθλιψης, η οποία, δίχως αμφιβολία, βαθαίνει ακόμη περισσότερο στη συνειδητοποίηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται σήμερα ο θεσμός της Δικαιοσύνης, όπως αυτή σκιαγραφήθηκε κατά τη χθεσινή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή.

Εάν, όντως, ισχύει έστω και ένα τμήμα όσων ακούστηκαν χθες από το βήμα της Βουλής, από σχεδόν το σύνολο των πολιτικών αρχηγών, τότε τι ελπίδες μπορεί να έχει ο πολίτης αυτής της χώρας να βρει το δίκιο του;

Οι μακρές καθυστερήσεις στη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης, οι οποίες ενδεχομένως μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε αρνησιδικία, υπό αυτό το πρίσμα, παραμένουν το έλασσον και όχι το μείζον, όσο κι αν αυτό φαντάζει οξύμωρο...

Πρόκειται για μία κατάθλιψη, επίσης, που είναι ιδιαίτερα αμφίβολο ότι διασκεδάζεται από τις εξαγγελίες περί σύστασης εξεταστικών επιτροπών αναφορικά με τα δάνεια των κομμάτων και ΜΜΕ, όσο χρήσιμες κι αν είναι αυτές για την απόδοση ευθυνών, όπου αυτές ανήκουν.

Κοντολογίς, φίλτατοι, το μόνο που ανέδειξε η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή είναι η αδυναμία του πολιτικού προσωπικού της να δώσει λύση και τέλος στα προβλήματα που κρατούν τη χώρα στη σημερινή κατάντια της.

Η αδυναμία εξεύρεσης κοινού τόπου μεταξύ των κυριοτέρων πολιτικών δυνάμεων, ωστόσο, αντικατοπτρίζει τουλάχιστον έως έναν βαθμό και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και οι κοινωνικές δυνάμεις που τις ανέδειξαν εκλογικά.

Μία κατάσταση, η οποία είναι ιδιαίτερα αμφίβολο ότι μπορεί να αναστραφεί, ακόμη κι αν η χώρα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές, για ακόμη μία φορά, όπως ζητά ο κ. Μητσοτάκης...