Σχέδιο, όχι… ελεημοσύνη

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το πρόγραμμα ανθρωπιστικής βοήθειας ύψους 700 εκατ. ευρώ, σε εύρος τριετίας και μάλιστα για ολόκληρη την Ε.Ε., που πρότεινε χθες η Κομισιόν, μόλις πέντε ημέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής της 7ης Μαρτίου για το προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα συνιστά έναν πραγματικό εμπαιγμό.

Εάν τα κλειστά σύνορα και η ελεημοσύνη αποτελούν την αντίδραση της Ευρώπης στη μεγαλύτερη προσφυγική μεταναστευτική κρίση που έχει βιώσει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως σήμερα, τότε ελάχιστα έχει διδαχθεί, είτε από τη δική της ιστορία, είτε από τις αξίες και αρχές που τη θεμελίωσαν.

Ποιο είναι το «σχέδιο» βάσει του οποίου καλείται να κινηθεί η «ΕΕ των 28», συντονισμένα, συλλογικά και με αποτελεσματικότητα για τη διαχείριση αυτής της κρίσης και την αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών, γεωπολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων που αυτή συνεπάγεται;

Κλείστε τα σύνορα με την Ελλάδα, κατόπιν «μονομερούς» πρωτοβουλίας της Αυστρίας και των χωρών του Βίζενγκραντ, δώστε 700 εκατ., σταδιακά στη διάρκεια τριών ετών και προς όλους όσοι εμπλέκονται, παρακαλέστε λίγο και τον Ερντογάν να βάλει ένα χέρι βοηθείας και τελειώσαμε;

Αυτή είναι η «ευρωπαϊκή» απάντηση στην κρίση; Αυτός είναι ο «ευρωπαϊκός τρόπος» για τον οποίο κάνει λόγο η φιλτάτη κα Μέρκελ;

Αν είναι όντως, τότε η ΕΕ αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι δεν αποτελεί απλώς μια χαλαρή οικονομική ένωση κρατών, αλλά τίποτε περισσότερο από ένα ανέκδοτο της Ιστορίας, που οδεύει ταχύτατα προς το χρονοντούλαπό της.

Όσο όμως κι αν συνιστά ανέκδοτο η στάση της ΕΕ έναντι του προσφυγικού, άλλο τόσο τραγική είναι η έως τώρα στάση της ελληνικής κυβέρνησης έναντι αυτής της πρωτοφανούς κρίσης.

Αυτή είναι η πρώτη φορά Αριστερά; Να βλέπουμε μια πραγματική -αυτή τη φορά- ανθρωπιστική κρίση να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας και να μένουμε, επί της ουσίας, άπραγοι ή να αντιδρούμε αποσπασματικά, τρέχοντας πίσω από τις εξελίξεις;

Δεν γνωρίζω κατά πόσον οι δεξιοί ή οι κεντρώοι ή οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να προσφέρει ένα καλύτερο επίπεδο συντονισμού και διαχείρισης αυτής της κρίσης, όμως, από μια κυβέρνηση που υπερηφανεύεται ότι είναι η πρώτη Αριστερή κυβέρνηση στην Ιστορία της χώρας, θα περίμενα τουλάχιστον περισσότερο ανθρωπισμό.

Αυτόν τον ανθρωπισμό για τον οποίο δηλώνει ότι μάχεται δεκαετίες τώρα…

Έτσι, ακόμη κι αν κρινόταν απαραίτητο από πλευράς αναγκών προσωπικού και εφοδιαστικής ευταξίας, θα περίμενα να δω τις Ένοπλες Δυνάμεις να αναλαμβάνουν έναν σημαντικότερο ρόλο στη διαχείριση αυτής της κρίσης, απλώς και μόνον επειδή διαθέτουν τις αναγκαίες υποδομές και οργάνωση, ώστε να φέρουν μια επιχείρηση του μεγέθους αυτού σε επιτυχές πέρας.

Όχι επειδή κρατούν όπλα, τα οποία προφανώς θα άφηναν στα στρατόπεδά τους, αλλά επειδή διαθέτουν το έμψυχο υλικό και ταυτόχρονα μπορούν να ανοίξουν τις πόρτες των αποθηκών τους και να βρουν τα τρόφιμα, τις σκηνές, τα φάρμακα και ό,τι άλλο χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση συντεταγμένα και με ανθρώπινο τρόπο.

Μην αφήνετε αυτόν τον κόσμο να εξαθλιώνεται στις πλατείες, στους δρόμους και στα σύνορα της χώρας. Εάν η Ευρώπη δεν θέλει ή δεν μπορεί, ας δείξει η Ελλάδα για μια φορά τι σημαίνει ευρωπαϊκός πολιτισμός.

Ο καθένας από εμάς, αλλά και το κράτος ολόκληρο, ας ταχθούμε στον σκοπό αυτόν.

Όσο για εκείνους που κρατούν τα ηνία της εξουσίας, ας δείξουν, με τα έργα και τις προτάσεις τους προς τους Ευρωπαίους εταίρους, στις 7 του μηνός που θα βρεθούν όλοι μαζί, ότι η Ελλάδα διαθέτει σχέδιο και είναι σε θέση να το υλοποιήσει…

Ας γίνουμε,  έτσι, για μια φορά, το παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή…