Η Ελλάδα στο απόσπασμα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ουδείς έχει το δικαίωμα να οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή.

Στις 25 Ιανουαρίου εφέτος, ο κ.Α.Τσίπρας έλαβε μια σαφέστατη εντολή από το εκλογικό σώμα να εξασφαλίσει έναν «έντιμο συμβιβασμό εντός ευρώ» με τους εταίρους και δανειστές, υποσχόμενος τερματισμό των πολιτικών λιτότητας.

Έξι μήνες μετά και ενώ η οικονομία έχει οδηγηθεί για ακόμη μία φορά στην ύφεση, ο προϋπολογισμός έχει εκτραπεί και η αξιοπιστία της χώρας βρίσκεται στο απόλυτο ναδίρ έναντι των εταίρων και δανειστών της, επέστρεψε άπρακτος την ευθύνη αυτή στους εντολείς του.

Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα στέκει σήμερα με το τραπεζικό της σύστημα κλειστό, την οικονομία της υπό παράλυση, τους πολίτες να υποβάλλονται στην καθημερινή βάσανο των 60 ή και λιγότερων ευρώ στα ΑΤΜ και το ενδεχόμενο νομισματικής αλλαγής να γίνεται ολοένα και ισχυρότερο.

Όσο για την επισημοποίηση της χρεοκοπίας, θα το μάθουμε –κατά πάσα βεβαιότητα- απόψε στις έξι το απόγευμα ώρα Ουάσινγκτον, ή 1 το πρωί της Τετάρτης, ώρα Ελλάδος, καθώς τότε η λήγει η προθεσμία αποπληρωμής της δόσης ύψους 1,6 δισ. ευρώ προς το ΔΝΤ από την Ελλάδα.

Από όποια πλευρά κι αν το εξετάσει κανείς, πρόκειται για μια αποτυχία κολοσσιαίων διαστάσεων.

Όλα αυτά, δε, ενώ οι εκλογείς αυτής της χώρας οδηγούνται την Κυριακή στις κάλπες για να αποφανθούν επί ενός περίπλοκου ερωτήματος, το οποίο δεν θα υπάρχει καν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης έως τότε σύμφωνα με τους δανειστές και που εν πάση περιπτώσει δεν είναι το ουσιαστικό αυτής της υπόθεσης, όπως μας είπαν χθες με μια φωνή όσοι κρατούν τα ηνία της Ευρώπης.

Γιατί πρέπει να διερωτώμεθα σχετικά με το διακύβευμα αυτού του δημοψηφίσματος αλλά και το νομισματικό μέλλον της χώρας, όταν εν χορώ η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Γιούνκερ, ο Σούλτς και ακόμη και ο φίλος του κ.Τσίπρα, Μ.Ρέντσι, καθιστούν απολύτως σαφές ότι για τους ίδιους αφορά το κατά πόσον η Ελλάδα επιθυμεί να παραμείνει στην Ευρωζώνη;

Ακόμη, όμως και εάν ήταν η έγκριση ή μη της όποιας πρότασης των εταίρων και δανειστών το μόνο ερώτημα αυτού του δημοψηφίσματος, επιτρέπει ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του το εκλογικό σώμα έως την Κυριακή, ή η πολυπλοκότητα της πρότασης των δανειστών, μια νηφάλια και ολοκληρωμένη απάντηση εκ μέρους των πολιτών;

Επιτρέπεται να οδεύσει η χώρα προς μια αναμέτρηση η οποία θα καθορίσει το μέλλον της, ενδεχομένως, για δεκαετίες, εντός ενός τόσο ασφυκτικού χρονικού περιθωρίου και με την Αντιπολίτευση να καταγγέλλει μεθοδεύσεις σχετικά με τον τρόπο κατάρτισης του ψηφοδελτίου, τη συνταγματικότητα της διαδικασίας και τόσων άλλων, συμπεριλαμβανομένων πρακτικών ζητημάτων που αφορούν στην στοιχειώδη ικανότητα των ετεροδημοτών να ασκήσουν τα δικαιώματά τους;

Όποια κι αν είναι η έκβαση του δημοψηφίσματος της 5^ης Ιουλίου, η χώρα και η εθνική της οικονομία ζημιώνονται βαριά.

Η αξιοπιστία μας έχει πληγεί για ακόμη μια φορά βαθιά, οι κεφαλαιακοί περιορισμοί –για όσο διαρκέσουν- οδηγούν τα πάντα σε παράλυση, οι πολίτες βιώνουν δεινά επειδή εμπιστεύθηκαν υποσχέσεις που αποδεικνύονται αίολες και η χώρα, όπως και η οικονομία της γνωρίζουν μια πρωτοφανή ζημία. 

Σε περίπτωση επικράτησης του «Όχι», δε, η ζημία αυτή ενδέχεται να είναι και ανήκεστος.

Ουδείς έχει το δικαίωμα να επιφέρει ζημία του είδους αυτού στη χώρα και όσοι κρατούν τα ηνία της εξουσίας οφείλουν να πράξουν κάθε τι που είναι στην διάθεσή τους, ακόμη και τούτη την ύστατη ώρα, ώστε να την αποτρέψουν.