Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Στουρνάρας, λαός και... Κολωνάκι

Ένας φόρος επί της ακίνητης περιουσίας πρέπει να φορολογεί πρωτίστως τον πλούτο και γι' αυτό πρέπει να αφορά κυρίως ακριβές περιοχές. Όταν όμως εξαιρεί τους εκλογικούς «πελάτες» της υπαίθρου και επιβάλλεται βάσει πλασματικών αντικειμενικών τιμών, «χάνει το δίκιο του»…

Στουρνάρας, λαός και... Κολωνάκι

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Προφανώς πρέπει να πληρώσει το Κολωνάκι ή η Εκάλη (όπως ανέφερε ο Γιάννης Στουρνάρας) κι αν δεν πλήρωνε τόσα χρόνια, κακώς δεν πλήρωνε.

Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να λέγεται ότι ο νέος φόρος ακινήτων είναι ένας δίκαιος φόρος ή ακόμη και ένας «αριστερός» φόρος, υπάρχει μια τερατώδης απόσταση.

Για να καταστεί δίκαιος ο φόρος επί της ακίνητης περιουσίας πρέπει, πρώτα από όλα, να αφορά τους πάντες, κατ’ αντιστοιχίαν του πλούτου τους, και να μην εξαιρεί «ειδικές ομάδες» πληθυσμού, όπως οι αγρότες, π.χ., οι οποίοι υπό την παρούσα μορφή του νομοσχεδίου ευνοούνται σκανδαλωδώς, χάρη των πελατειακών σχέσεων των βουλευτών της Ν.Δ.

Δεύτερον, για να είναι ένας φόρος επί των ακινήτων δίκαιος πρέπει, τουλάχιστον, να φορολογεί πραγματική περιουσία και όχι ανύπαρκτη, όπως επιχειρείται σήμερα βάσει των υφιστάμενων αντικειμενικών αξιών, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με τις αγοραίες.

Στην επίκληση του ισχυρισμού του οικονομικού επιτελείου, δε, ότι εάν υπάρξει αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών ώστε να αντικατοπτρίζουν τα σημερινά δεδομένα της αγοράς, τότε δεν θα επιτευχθεί ο στόχος είσπραξης του ποσού που έχει οριστεί, η απάντηση είναι μόνον μία: αν δεν σας βγαίνει ο λογαριασμός, μειώστε τις δαπάνες σας.

Είναι αδιανόητο να προωθείται μια ρύθμιση αμιγώς εισπρακτικού χαρακτήρα, η οποία κατά γενική ομολογία δεν διευρύνει σημαντικά τη φορολογική βάση αφού εξαιρεί τον πληθυσμό της υπαίθρου, σύμφωνα με αντικειμενικές αξίες οι οποίες βάσει του σχετικού νόμου όφειλαν να έχουν αναθεωρηθεί από το 2009 και βάσει του μνημονίου, το οποίο έχει επίσης ισχύ νόμου, από πέρυσι το καλοκαίρι.

Πέραν όλων των άλλων, των θεμελιωδών εκείνων ζητημάτων που αφορούν την επιθυμία του Έλληνα «να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του», αλλά και του καθεστώτος ανέχειας στο οποίο έχει οδηγηθεί σήμερα, η ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση κινδυνεύει να τινάξει τα πάντα στον αέρα σε περίπτωση που κηρυχθεί παράνομη ή και αντισυνταγματική στα αρμόδια δικαστήρια.

Τότε, τι θα κάνει «η κυβέρνηση της ημέρας»; Θα δώσει πίσω τα λεφτά σε όσους τα πλήρωσαν ή θα τους γράψει από ένα «γραμμάτιο» για το μέλλον;

Φίλτατοι, ας μην το παιδεύουμε το ζήτημα άδικα.

Η αγορά ακινήτων είναι νεκρή. Τελεία και παύλα. Η προώθηση τόσο της ρύθμισης για τους πλειστηριασμούς ακινήτων όσο και του νέου φόρου επί της ακίνητης περιουσίας απλώς θα σπρώξει τη σορό της ακόμη βαθύτερα μέσα στη γη.

Εκεί όπου βρίσκεται σήμερα ένας ολόκληρος κλάδος της οικονομίας που αφορούσε κάποτε το ακίνητο. Η οικοδομική δραστηριότητα έχει πεθάνει, όπως και τόσες άλλες αγορές και επαγγέλματα που την περιστοίχιζαν, συμβάλλοντας σημαντικά στην αύξηση του εγχώριου προϊόντος.

Η παρούσα φορολογική πολιτική, τόσο επί των ακινήτων, όσο και γενικότερα, στερεί από την Ελλάδα οποιαδήποτε δυνατότητα ανάπτυξης.

Όσο βγαίνουν λεφτά από την οικονομία, αυτή συρρικνώνεται. Απλό δεν είναι; Ούτε ο Ρικάρντο, αλλά ούτε και ο Χάγιεκ χρειάζονται, για να το καταλάβει κανείς. 

Η συνεχιζόμενη διατήρηση των δαπανών του προϋπολογισμού στα παρόντα υψηλά επίπεδα εξαναγκάζει την κυβέρνηση να υποβάλει σε πρωτοφανή υπερφορολόγηση τα συνήθη υποζύγια του κρατικού κορβανά, μισθωτούς, συνταξιούχους και ιδιοκτήτες ακινήτων και στερεί από οποιαδήποτε ελπίδα ανάπτυξης τον τόπο.

Όταν, μάλιστα, η υπερφορολόγηση αυτή γίνεται και με τρόπο παράνομο, στη βάση αντικειμενικών αξιών που όφειλαν να έχουν αναπροσαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό, τότε η προσβολή γίνεται ύβρις και τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ χειρότερα…


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v