ΤΤ: To κράτος ως… καταστροφέας περιουσιών!

Το Δημόσιο κάνει ό,τι μπορεί για να δημιουργήσει σχέσεις μίσους με τους πολίτες. Πώς μαζεύει το ρευστό και μοιράζει… υποσχέσεις. Η περίπτωση του ΤΤ, οι ευθύνες που δεν αποδόθηκαν και δύο λύσεις.

Δημοσιεύθηκε: 5 Σεπτεμβρίου 2012 - 09:35

Γιώργος Παπανικολάου [email protected]

ΤΤ: To κράτος ως… καταστροφέας περιουσιών!

Μία όψη της κρίσης που αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία σχετίζεται με την ανάλγητη μορφή του κράτους. Ενός κράτους που εξανεμίζει τις περιουσίες των πολιτών του, την ίδια στιγμή που ζητά από εκείνους «πατριωτισμό», καρτερία και υπευθυνότητα.

Κι όλα αυτά χωρίς καν να αποδίδονται ευθύνες σε εκείνους που προκαλούν τη ζημία.

Θα ξεκινήσω από το πλέον επίκαιρο θέμα που αφορά το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Η συγκεκριμένη τράπεζα, ως γνωστόν, κρίθηκε «μη βιώσιμη». Τι έχει συμβεί, όμως, επί της ουσίας;

Μια κρατική τράπεζα, η διοίκηση της οποία διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, μια τράπεζα στην οποία το ελληνικό δημόσιο έχει την πλειοψηφία (άμεσα το 34% και έμμεσα άλλο 10%) επένδυσε πολύ μεγάλο μέρος του ενεργητικού της σε κρατικά ομόλογα. Και με το κούρεμα του PSI καταστράφηκε.

Πράγματι, ως ποσοστό του συνολικού ενεργητικού του Τ.Τ., οι επενδύσεις του σε ομόλογα ξεπερνούν τις αντίστοιχες τοποθετήσεις οποιασδήποτε άλλης ελληνικής τράπεζας.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η άλλοτε «πολύφερνη νύφη» του ελληνικού τραπεζικού συστήματος κατέληξε στον θάλαμο του… πτωχοκομείου.

Ουδέποτε το Τ.Τ. είχε μεγάλη έκθεση σε επιχειρηματικά δάνεια, ενώ πάντοτε διέθετε αξιοζήλευτο αριθμό μικροκαταθετών. Για όλα λοιπόν φταίνε τα κρατικά ομόλογα που αγόραζε μια κρατική τράπεζα με εντολή των διορισμένων διοικήσεών της, που προφανώς ακολουθούσαν άνωθεν υποδείξεις.

Ποιοι καλούνται να πληρώσουν τώρα το μάρμαρο; Οι περίπου 70.000 μικρομέτοχοι, που αφού είδαν τις τιμές των μετοχών τους να κατακρημνίζονται κινδυνεύουν να μείνουν τώρα στον άσσο.

Διότι αν το Ταμιευτήριο σπάσει σε «καλή» και σε «κακή» τράπεζα, οι μετοχές τους θα έχουν την ίδια τύχη με αυτές της Αγροτικής και της Proton. Ούτε για ταπετσαρία δεν θα κάνουν, καθότι άυλες.

«Τις πταίει» όμως και τιμωρούνται οι πολίτες μικρομέτοχοι του Τ.Τ.; Προφανώς οι αρμόδιοι των κυβερνήσεων και των διοικήσεων που αποφάσισαν αυτές τις επενδύσεις σε κρατικά ομόλογα. Θα τιμωρηθούν για την ανεπανόρθωτη ζημία που θα υποστούν οι μικρομέτοχοι;

Προφανώς και όχι.

Ίσως γι' αυτόν τον λόγο η σημερινή κυβέρνηση δεν φαίνεται αποφασισμένη να λύσει το πρόβλημα.

Κάποιοι -λανθασμένα- εμπλέκουν στην υπόθεση την Τράπεζα της Ελλάδος. Η Τ.τ.Ε. κρίνει τη «βιωσιμότητα» με όρους στοιχείων και ισολογισμών. Δεν εκφέρει γνώμη για το πώς προήλθε η ζημία, ούτε για το πώς πρέπει να αποκατασταθεί με τρόπο κοινωνικά δίκαιο.

Ομοίως δε, εάν και εφόσον το κράτος (μετά της τρόικας) αρνείται να εντάξει το Τ.Τ. σε μια διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης κι εν συνεχεία πώλησης, η Τ.τ.Ε. υποχρεούται να δώσει την έσχατη λύση, προωθώντας τη διάσπαση της τράπεζας σε «καλή» και «κακή».

Διότι άλλες λύσεις πολύ απλά δεν υπάρχουν.

Το «κράτος» λοιπόν, μέσω της σημερινής κυβέρνησης, καλείται να συναισθανθεί όχι μόνο την ηθική αλλά και την πρακτική σημασία που έχουν οι ενέργειές του στο συγκεκριμένο θέμα.

Όχι μόνο στη φτωχοποίηση των πολιτών, αλλά και στην απαρέσκεια που εδραιώνεται μεταξύ των πληγέντων απέναντι σε οτιδήποτε σχετίζεται με την «πίστη» στο κράτος.

Ήδη εδώ και δύο χρόνια, χιλιάδες μικρές και μεγαλύτερες επιχειρήσεις στις οποίες χρωστά το κράτος συναντούν την αδιαφορία του. Δύναται βλέπετε να μην τις πληρώνει, ατιμώρητα. Χωρίς καν επιβάρυνση τόκων υπερημερίας, σε πλήρη αντίθεση με ό,τι συμβαίνει όταν ο πολίτης χρωστά στο κράτος, οπότε και επιβαρύνεται με υψηλότατους τόκους.

Ομοίως, έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που το κράτος «κούρεψε» τους ιδιώτες επενδυτές που είχαν εμπιστευθεί κρατικά ομόλογα, μαζί με μια ατελείωτη σειρά Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, από ΤΕΙ μέχρι νοσοκομεία, αλλά και τα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία

Μέχρι στιγμής, και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, το μόνο που υπάρχει είναι μια «υπόσχεση» μελλοντικής αποκατάστασης, που για πολλούς δεν θα έρθει ποτέ, διότι στο μεταξύ έχουν καταστραφεί.

Η περίπτωση λοιπόν του Τ.Τ. είναι το κερασάκι στην τούρτα, γι' αυτό ίσως πολλοί «υπεύθυνοι» τη θεωρούν και ασήμαντη μπροστά στον κυκεώνα.

Ας προσέξουν, όμως, διότι τίποτε καλό δεν πρόκειται να προκύψει από την εδραίωση μιας σχέσης μίσους μεταξύ των πολιτών και του δημοκρατικού κράτους στο οποίο ζουν.

Ούτε οικονομικά, ούτε -πρωτίστως- πολιτικά και κοινωνικά.

*Διευθυντής του Euro2day.gr. Οι απόψεις που εκφράζονται είναι προσωπικές.

**Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.