Η ΔΗΜΑΡ, το Μνημόνιο και οι καθαρές λύσεις

Οι περικοπές δαπανών να χρηματοδοτήσουν την επαναφορά του κατώτατου μισθού. Η εύρεση 12 δισ. από περικοπές και πάταξη φοροδιαφυγής, οι προτάσεις και η βάση για (επανα)διαπραγμάτευση.

Δημοσιεύθηκε: 12 Ιουνίου 2012 - 07:47

Χρήστος Κίτσιος [email protected]

Η ΔΗΜΑΡ, το Μνημόνιο και οι καθαρές λύσεις

Εκεί που νομίσαμε ότι ο χρόνος μέχρι τις εκλογές θα εξαντληθεί σε κοκορομαχίες για το τίποτε, μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε ο Φ. Κουβέλης να σπάσει το μονότονα καταθλιπτικό σκηνικό.

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κατέθεσε πλατφόρμα επτά σημείων για μετεκλογική συνεργασία, που αντιμετωπίζει τα τρία φλέγοντα, αυτήν τη στιγμή, ζητήματα για τη χώρα:

Δηλαδή, την παραμονή της στο ευρώ με διαπραγμάτευση του μνημονίου, την άμεση αντιμετώπιση της καταρρέουσας οικονομίας και την ανάκτηση της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα.

Η έκπληξη έρχεται από το προτεινόμενο σκέλος της ανασυγκρότησης του κράτους.

Και αυτό γιατί ο Κουβέλης προτείνει περικοπές δαπανών 6 δισ. ευρώ και άλλα 6 δισ. ευρώ από την πάταξη της φοροδιαφυγής ως μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος για να μη μειωθούν περαιτέρω μισθοί και συντάξεις και για να επανέλθουν ο κατώτατος μισθός και η μετενέργεια στα προ του μνημονίου επίπεδα.

Με σαφήνεια η ΔΗΜΑΡ τάσσεται υπέρ της αναδιοργάνωσης επιτελικού κράτους (υπουργεία) και διοίκησης, με αξιολόγηση (εσωτερική και εξωτερική) των δημοσίων υπαλλήλων, εισαγωγή -παντού- μηχανοργάνωσης και διπλογραφικού συστήματος, αυστηρότερο και κυρίως εφαρμοζόμενο πειθαρχικό δίκαιο.

Επιπρόσθετα, ζητά να μπουν στόχοι απόδοσης ανά υπηρεσία, η επίτευξη των οποίων να αποτελεί κριτήριο για τα ποσά που δίνονται από τον προϋπολογισμό, και να λειτουργήσουν τα ΚΕΠ ως πρότυπο για το υπόλοιπο δημόσιο.

Τάσσεται, επίσης, υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, με διατήρηση υπό δημόσιο έλεγχο των υποδομών (π.χ. πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, διατήρηση του δικτύου), θεωρεί, όμως, ότι πρέπει να υπάρξει άλλο πρόγραμμα, ώστε να αποτραπεί η εκποίηση.

Ζητά την αναδιάρθρωση των ζημιογόνων δημόσιων επιχειρήσεων, ενώ προτείνει την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών που θα ανακεφαλαιοποιηθούν σε ορίζοντα τριετίας.

Ειδικότερα, θέτει ως στόχο να εξοικονομηθούν 4 δισ. ευρώ ως το 2017 από τη μείωση του κόστους νοσοκομειακής - φαρμακευτικής δαπάνης, την καταπολέμηση της σπατάλης και από τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών.

Να εξοικονομηθούν 2 δισ. ευρώ από τις προμήθειες του κράτους μέσω εγκατάστασης ηλεκτρονικών συστημάτων.

Να βρεθούν έσοδα 6 δισ. ευρώ από τη σύλληψη του ενός τρίτου τουλάχιστον της φοροδιαφυγής, που εκτιμάται ότι ανέρχεται στο 30% του ΑΕΠ.

Πώς θα το κάνει;

Με καθολική εφαρμογή του πόθεν έσχες, με εισαγωγή περιουσιολογίου, διεύρυνση των αντικειμενικών κριτηρίων και κυρίως με άρση του τραπεζικού απορρήτου και συνδυαστική εξέταση τεκμηρίων διαβίωσης, όπως η κίνηση πιστωτικών καρτών, με τα εισοδήματα.

Οι θέσεις της ΔΗΜΑΡ έχουν ιδιαίτερη σημασία και για δύο ακόμη λόγους:

Είναι περίπου ταυτόσημες στο σκέλος της ανασυγκρότησης του κράτους και της περικοπής δημοσίων δαπανών με τις αντίστοιχες δράσεις του υφιστάμενου μνημονίου, που πάνω κάτω ενστερνίζονται η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ και αποδεικνύουν ότι για τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ δεν υπάρχουν -μεγάλες- διακρίσεις αριστεράς ή δεξιάς πολιτικής.

Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να δεχθούν τις αλλαγές στο μίγμα που προτείνει ως βάση συζήτησης η ΔΗΜΑΡ, εφόσον κατατεθεί χρονοδιάγραμμα με σαφείς στόχους για την εγκατάσταση και τη λειτουργία των απαραίτητων συστημάτων ή δομών, που θα επιτρέψουν τη μείωση των δαπανών, της σπατάλης και της διαφθοράς.

Άλλωστε, εξαρχής πίεζαν η δημοσιονομική εξυγίανση να προκύψει κατά 70% από τη μείωση των κρατικών δαπανών και τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και κατά το υπόλοιπο από τη μείωση των μισθών.

Για να γίνει αυτό, όμως, έπρεπε και πρέπει το κράτος να μηχανοργανωθεί και να αξιολογηθεί.

Η ΔΗΜΑΡ το αντιλαμβάνεται. Όπως αντιλαμβάνεται και ότι κάποιοι φόροι, όπως το τέλος επί των ακινήτων, πρέπει να παραμείνουν, με μικρές προσαρμογές (απαλλαγή της πρώτης κατοικίας ως 120 τ.μ., φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας της εκκλησίας και των μοναστηριών).

Με τη συγκρότηση ενός εθνικού σχεδίου, επί τη βάσει των προτάσεων της ΔΗΜΑΡ και των περίπου αντίστοιχων προτάσεων του ΠΑΣΟΚ, η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει και χρόνο και χρήμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Αρκεί να πείσουμε …

ΥΓ.: Οι προτάσεις της ΔΗΜΑΡ για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής ζωής είναι εκ των ων ουκ άνευ για να ξεθυμάνει η οργή και να αποφευχθεί η κλιμακούμενη βία.

Ο αναδρομικός έλεγχος πόθεν έσχες για όσους χρημάτισαν υπουργοί, υφυπουργοί ή ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί και διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 μέχρι σήμερα, η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και η υπαγωγή υπουργικών αδικημάτων στις διατάξεις του νόμου περί καταχραστών δημοσίου χρήματος είναι απαραίτητα για την κάθαρση του πολιτικού συστήματος.

Απαραίτητη είναι και η παραδειγματική στάση μέσω κατάργησης της βουλευτικής ασυλίας, της βουλευτικής σύνταξης και των αποζημιώσεων για συμμετοχή σε επιτροπές της Βουλής όπως και με τη δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και των επιχορηγήσεων προς τα κόμματα καθώς και του αριθμού των συνεργατών βουλευτών και υπουργών.

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.