Ευθύνη της κυβέρνησης η υπόθεση Ψωμιάδη

Όταν ο πρωθυπουργός ζητά θυσίες από όλους και υπόσχεται ισότητα και δικαιοσύνη, είναι ανεπίτρεπτο να μην υπάρχει αμείλικτη αντιμετώπιση νοσηρών φαινομένων που έχουν πλήξει χιλιάδες Έλληνες.

Δημοσιεύθηκε: 4 Φεβρουαρίου 2010 - 07:49

Γιώργος Παπανικολάου [email protected]

Η υπόθεση Ψωμιάδη έχει λάβει προ πολλού σκανδαλώδεις διαστάσεις, συμπαρασύροντας το κύρος της ασφαλιστικής αγοράς, μιας αγοράς με εξαιρετική κοινωνική σημασία. Ειδικά το τελευταίο διάστημα, όμως, είναι φανερό ότι το "σπυρί" έσπασε και το πύον έχει αρχίσει να τρέχει.

Δεν θα μείνουμε (παρότι πρόκειται για εξαιρετικά μεγάλο κεφάλαιο) στην ευθύνη προηγούμενων κυβερνήσεων που άφησαν το φαινόμενο Ψωμιάδη να ανδρωθεί και να θεριέψει, ενώ δεν έκαναν ό,τι θα έπρεπε για να το ελέγξουν, ακόμη κι όταν πλέον είχε γίνει ηλίου φαεινότερον ότι κάποια στιγμή θα σκάσει, με τεράστιες συνέπειες.

Σε μια συγκυρία όπως η σημερινή, όπου η χώρα και η κοινωνία δοκιμάζονται ποικιλοτρόπως, μεγαλύτερη σημασία έχει το παρόν.

Και είναι το παρόν που μας προβληματίζει.

Τις προηγούμενες ημέρες είδαμε να παρελαύνουν στις τηλεοπτικές οθόνες δικηγόροι θυμάτων της υπόθεσης Ψωμιάδη, οι οποίοι -καθώς οι πελάτες τους σπεύδουν να στραφούν εναντίον του και σε προσωπικό επίπεδο- ευθέως πλέον τον κατηγορούν ότι:

α) Ουσιαστικά απέκτησε πληθώρα περιουσιακών στοιχείων με πόρους των ασφαλισμένων στις εταιρίες του, τα οποία μάλιστα η οικογένειά του φέρεται τώρα πως προσπαθεί να "εξαφανίσει" προκειμένου να μην μπορέσουν να τα διεκδικήσουν πιστωτές και πελάτες των εταιριών που κατέρρευσαν.

β) Μέσω του δικτύου των εταιριών του ουσιαστικά προσέλκυε καταθέτες - επενδυτές σε προσωπικές του δραστηριότητες, οι οποίοι τώρα έχουν χάσει τα χρήματά τους.

Κι όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στο όνειδος της κατάρρευσης ενός ασφαλιστικού ομίλου, που αποδείχτηκε χάρτινος πύργος, με θύματα εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους, αρκετοί εκ των οποίων ματαίως περιμένουν την κάλυψη των ασφαλιστικών τους απαιτήσεων.

Θα περίμενε κάποιος από τη νέα διακυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου να εγκύψει με απόλυτη αυστηρότητα στη συγκεκριμένη υπόθεση προκειμένου να πείσει ότι "άλλαξαν τα πράγματα" και πως υπάρχει προστασία των αδυνάτων και παραδειγματική τιμωρία ακόμα και των πιο ισχυρών.

Μέχρι τώρα όμως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να έχει συμβεί. Ούτε η δικαιοσύνη έχει δείξει την απαραίτητη ταχύτητα και κινητικότητα (ενώ σε άλλες περιπτώσεις έχουμε… ακαριαία και αυτεπάγγελτη αντίδραση), ούτε ερωτήσεις βουλευτών έχουν γίνει, ούτε το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης έχει λάβει μέτρα για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια υπόθεση που κινδυνεύει να εξελιχθεί σε ακόμα μία περίπτωση καραμπινάτης ατιμωρησίας ισχυρών.

Ούτε βεβαίως έχουν κινηθεί εκείνες οι διαδικασίες που όλοι ξέρουμε ότι το πανίσχυρο κράτος έχει τη δυνατότητα να κινήσει, όταν θέλει πράγματι να πιέσει (ή μήπως έχουμε ξεχάσει την υπερβολή του ανηλεούς κυνηγητού και των προφυλακίσεων σε πρόσωπα συγγενικά των πρωταγωνιστών της υπόθεσης Siemens;).

Για μία ακόμα φορά -ίσως για μία φορά… παραπάνω απ' όσο αντέχει- η κοινή γνώμη παρακολουθεί την υπόθεση Ψωμιάδη να εξελίσσεται με τρόπο ασύμβατο με το περίφημο "περί δικαίου αίσθημα" να λαμβάνει πραγματικά κωμικοτραγικές διαστάσεις, κωμικές ως προς την αντίδραση των διαφόρων αρχών και υπευθύνων, τραγικές όμως για τα θύματα της υπόθεσης.

Ας μη γελιόμαστε. Μέσω των δραστηριοτήτων του κ. Ψωμιάδη, η ελληνική κοινωνία είναι αντιμέτωπη με τη δική της εκδοχή του αμερικανικού "φαινομένου Madoff".

Κι αν η κυβέρνηση αποτύχει να καταλάβει τη σημασία της υπόθεσης, ακόμη και στο επικοινωνιακό επίπεδο, θα έχει εγγράψει μια πολύ σκληρή αποτυχία στο ενεργητικό της.

Υ.Γ.: Το Euro2day.gr πολλάκις είχε αναφερθεί τα προηγούμενα χρόνια σε ορισμένες πτυχές του "φαινομένου Ψωμιάδη", είτε επρόκειτο για μεθοδεύσεις όπως η κατοχή μετοχών των εταιριών του από αμοιβαία κεφάλαια, στα οποία επενδύονταν χρήματα των ασφαλισμένων του ομίλου (με αποτέλεσμα ο κ. Ψωμιάδης να ελέγχει τις εταιρίες του με χρήματα των… ασφαλισμένων), είτε αφορούσαν στη χειραγώγηση της μετοχής της Aspis Bank, προκειμένου να φτάσει στην τιμή στην οποία μπορούσε να προχωρήσει η αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου.

Παρότι στη δεύτερη περίπτωση υπήρξε κάποιο πρόστιμο, γενικώς η αντίδραση των Αρχών στις επισημάνσεις των ρεπορτάζ μας υπήρξε από χλιαρή έως αδιάφορη, στις περισσότερες περιπτώσεις με επίκληση νομικίστικων "κανόνων" (τα… γνωστά παραθυράκια), που επέτρεπαν τέτοιες πρακτικές στον κ. Ψωμιάδη.

Ώσπου η… "μπόμπα" έσκασε.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.