Δραματικές αλήθειες και πραγματικότητες, όχι λίγες φορές κρύβονται μέσα σε μικρογεγονότα τα περίφημα «fait divers» γαλλιστί, τα οποία ενίοτε λένε πολλά, γι’ αυτό και σε κάποιες εφημερίδες ή ραδιοτηλεοπτικά μέσα αποτελούν και σοβαρό στοιχείο δημοσιογραφικής ενασχόλησης.
Όταν μαθαίνω έτσι ότι στη Γαλλία, για παράδειγμα, παραμονή της Πρωτοχρονιάς βρίσκονταν επί ποδός 80.000 αστυνομικοί για να αποτρέψουν βιαιότητες και τρομοκρατικές ενέργειες, αναρωτιέμαι αν η δημοκρατία πάει καλά.
Όταν διαβάζω ότι στην Ολλανδία, στο Βέλγιο και στη Γερμανία είναι επικίνδυνο να πηγαίνουν οι Χριστιανοί στις εκκλησίες τους την παραμονή των Χριστουγέννων, γιατί θα μπορούσαν να γίνουν στόχος τρομοκρατών, αναρωτιέμαι αν οι πολίτες των χωρών αυτών έχουν ακόμα το δικαίωμα να πιστεύουν σε κάτι ή όχι;
Σε υψηλότερο επίπεδο, απορίες προκαλούν και οι αναπάντητες ύβρεις κατά της Ευρώπης και της Δύσης από αυταρχικούς και μάλλον διεφθαρμένους ηγέτες όπως αυτοί της Αλγερίας, της Τουρκίας και άλλων χωρών με αυταρχικά καθεστώτα, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξουσία και το χρήμα που αυτή φέρνει μαζί της.
Είναι περίεργο επίσης το γεγονός ότι ενώ στις φιλελεύθερες δημοκρατίες ή παραπληροφόρηση, η προπαγάνδα και η αντιδημοκρατική δαιμονολογία οργιάζουν, είτε επί πληρωμή, είτε δωρεάν μέσω «χρήσιμων ηλιθίων», στον κόσμο του αυταρχισμού, που χρηματοδοτεί τρομοκρατία και αποπληροφόρηση, χιλιάδες δημοσιογράφοι, συγγραφείς και αντιφρονούντες βρίσκονται στις φυλακές.
Ένα άλλο τεράστιο ερώτημα που με απασχολεί, όπως και πολλούς άλλους υποθέτω, είναι αυτό του ξεκινήματος της τραγωδίας στη Μέση Ανατολή. Κοτζάμ Ισραήλ και δήθεν πανίσχυροι ηγέτες της Δύσης, πως πιάστηκαν στον ύπνο από τους μουλάδες της Τεχεράνης και τους μαφιόζους μπράβους τους στην τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς;
Επί του θέματος γράφει ο Νίκος Γεωργιάδης στο Policy Journal:
«...Για πρώτη φορά εδώ και μια εικοσαετία, η ισλαμιστική οργάνωση των Παλαιστινίων εξαπέλυσε ολοκληρωτική επίθεση από αέρα, στεριά, και θάλασσα εναντίον του Ισραήλ, κατά μήκος των νοτίων συνόρων του με την Λωρίδα της Γάζας.
Στην Δύση αυτή η εξέλιξη ανήκε πάντα στην σφαίρα των καλά επεξεργασμένων στρατιωτικών σεναρίων που κατά καιρούς περνούσαν από τις οθόνες των υπολογιστών των αναλυτών στο στρατηγείο του NATO, καθώς και στο τμήμα ανάλυσης δεδομένων του αμερικανικού Πενταγώνου. Για τους Ισραηλινούς στρατιωτικούς και για την Μοσάντ, καθώς και για την αντικατασκοπία στρατού, ήταν ανέκαθεν ο μύχιος φόβος, η εκδοχή που προκαλούσε ανατριχίλα στα ανώτερα κλιμάκια αλλά και στους ειδικούς ανορθόδοξου πολέμου. Μια αιφνιδιαστική επίθεση Παλαιστινίων εντός του ισραηλινού εδάφους με το φως του ήλιου και όλη την ανθρωπότητα να παρακολουθεί ήταν κάτι το αδιανόητο όσο και εφιαλτικό. Τελικά, κέρδισε η εκδοχή του εφιαλτικού.
Οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας που κατά καιρούς πρωταγωνίστησαν στην φαντασία των σεναριογράφων με τη μορφή τηλεοπτικών σήριαλ και κινηματογραφικών παραγωγών, η Μοσάντ, και η αντικατασκοπία στρατού με τις high tech δυνατότητες και τους πολυεπίπεδους εξοπλισμούς με έμφαση τον πόλεμο στον κυβερνοχώρο, πιάστηκαν κυριολεκτικά στον ύπνο, όπως έσπευσαν να παρατηρήσουν τα παραδοσιακώς φίλια αγγλοσαξονικά μέσα ενημέρωσης.
Στον ύπνο πιάστηκαν και οι καγκελαρίες της Δύσης συνολικά. Ούτε οι Βρετανοί, ούτε οι Γάλλοι ούτε και η CIA διέθεταν πληροφορίες οι οποίες θα επέτρεπαν να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη. Είναι πολύ πιθανό πως κάπου, σε κάποιο υπόγειο στην Τεχεράνη, κάποιοι γνωστοί - άγνωστοι οι οποίοι συναντώνται κατά καιρούς σε τοποθεσίες που βρίσκονται στα γεωγραφικά όρια της Ευρασίας, ανέμεναν με αγωνία να πληροφορηθούν τις πρώτες εξελίξεις μετά από μια επίθεση κατά του Ισραήλ η οποία μέχρι και το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 ανήκε μόνον στην διάσταση του ονείρου.
Για όλους αυτούς τους μυστήριους τύπους με την τυπική ισλαμική γενειάδα και το μονίμως συνοφρυωμένο και καχύποπτο βλέμμα, σημασία δεν θα έχει από τούδε και εις το εξής το τελικό αποτέλεσμα της σύγκρουσης, αλλά το γεγονός ότι η ίδια η σύγκρουση άλλαξε επίπεδο. Ότι δηλαδή τίποτε δεν θα είναι το ίδιο από την 7η Οκτωβρίου και μετά.
Με λίγα λόγια έστω και εάν αυτή η νέα πολεμική επιχείρηση λήξει με μια ακόμη ήττα των Παλαιστινίων και μερικές χιλιάδες νεκρούς στην Γάζα και την Δυτική Όχθη στις τάξεις των Αράβων μαχητών της HAMAS και της JIHAD η πραγματική εικόνα στη Μέση Ανατολή θα έχει αλλάξει ριζικά».
Το ζήτημα ασφαλείας του Ισραήλ θα είναι πιο επίκαιρο και περισσότερο δυσεπίλυτο από ποτέ. Η περίφημη διπλωματική διέξοδος προς τα εμπρός με την συμφωνία Ισραήλ- Σαουδικής Αραβίας τορπιλίστηκε εν τη γενέσει της. Το Ιράν, επίσημος «χορηγός» της Χαμάς αναβαθμίζεται σε βασικό και απαραίτητο συνυπάρχοντα παράγοντα στη Μέση Ανατολή. Το ίδιο και οι σύμμαχοι του. Η Ρωσία και η Κίνα, που τώρα παίζουν με τις θαλάσσιες μεταφορές.
Ακόμα χειρότερα, η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς και το όργιο βίας που τη συνόδευσε μαζί με την ομηροποίηση 250 ανθρώπων, απετέλεσε εξαιρετικό εφαλτήριο αντισημιτικής, αντιδημοκρατικής και γκαιμπελικού τύπου προπαγάνδας. Μια προπαγάνδα που πέρα από τα αραβικά μέσα πήρε τεράστιες διαστάσεις και στην Αμερική, όπως βέβαια και στην αυτοαποκαλούμενη «προοδευτική» Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά, η παγκόσμια ιντερνετική και τηλεοπτική προβολή βιασμών και βιαιοτήτων από τη Χαμάς και η αποδοχή τους με ζητωκραυγές και χορούς από ορδές φανατικών μουσουλμάνων, μόνον φρίκη προκαλεί. Πλην, όμως, λέει πολλά στο επίπεδο της ψυχολογίας, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο των εχθρών του δημοκρατικού κόσμου.
Στο επίπεδο αυτό, αποσιωπάται το γεγονός ότι στα ζωτικά κέντρα της ΕΕ, ήτοι Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο και Ολλανδία, σήμερα κατοικούν πάνω από 30 εκατομμύρια μουσουλμάνοι, λειτουργούν 2.000 τζαμιά και «διδάσκουν» σε αυτά 1.826 ιμάμηδες, από τους οποίους οι μισοί πληρώνονται από την Τουρκία και το Κατάρ Είναι δηλαδή επίσημοι φορείς αντιδυτικής φιλολογίας και απέχθειας των δυτικών θεσμών στην καρδιά της δημοκρατικής Ευρώπης και του κράτους δικαίου της.
Σημειώνουμε ότι η γαλλική κυβέρνηση μόλις πρόσφατα συνειδητοποίησε τη σημασία αυτού του φαινομένου, το οποίο προσπαθεί τώρα να περιορίσει με ειδική νομοθεσία. Στο μεταξύ όμως η κοινή γνώμη αλλάζει κυρίως στην εκτός των μεγάλων πόλεων Γαλλία και αυτό σίγουρα θα φανεί στις ευρωεκλογές, με την ενίσχυση του κόμματος της Μαρίν Λεπέν.
Υπό αυτές τις συνθήκες στο επίπεδο γεγονότων που υποβαθμίζονται, η νέα χρονιά, κατά την εκτίμησή μας, θα είναι εξαιρετικά κρίσιμη στο γεωπολιτικό πεδίο. Με τους σοβαρούς κινδύνους που η εξέλιξη αυτή συνεπάγεται.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.