Το καταστροφικό πέρασμα του ΔΝΤ από το Εκουαντόρ

Στον Μεσαίωνα οι εικόνες ερημωμένων η καμένων χωρίων ή πόλεων συνοδεύονταν από την επεξήγηση «Από δω πέρασαν οι Ούνοι». Σήμερα ανάλογες σκηνές θα συνοδεύονται από την επεξήγηση «από εδώ πέρασε το ΔΝΤ»!

Μετά από μία περίπου εβδομάδα αιματηρών συγκρούσεων, λεηλασιών, επιβολής στρατιωτικού νόμου κ.λπ. η ομαλότητα φαίνεται να αποκαθίσταται στο Εκουαντόρ. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν όταν η κυβέρνηση του «εκσυγχρονιστή» Λένιν Μορένο, που διαδέχθηκε τον «λαϊκιστή» Ραφαελ Κορέα, ανακοίνωσε τα μέτρα περιστολής των δαπανών που ζήτησε το ΔΝΤ προκειμένου να χορηγήσει δάνειο 4 δισ. δολαρίων στην χώρα.

Να σημειωθεί ότι το Εκουαντόρ πάσχει από δημοσιονομικό έλλειμμα που εν μέρει είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των παροχών και δημοσίων επενδύσεων που ακολουθούσε ο προκάτοχος του Μορένο και εν μέρει της δυσκολίας που αντιμετωπίζουν οι εξαγωγές λόγω της υιοθέτησης ενός σκληρού νομίσματος, του δολαρίου, ως επισήμου νομίσματος της χώρας.

Η κυβέρνηση Μορένο τα τελευταία δυο χρόνια υιοθέτησε ένα σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που μείωσε το έλλειμμα από 5% του ΑΕΠ σε 3% Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν οικονομική στασιμότητα, κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις κ.λπ.

Η κυβέρνηση πίστευε προφανώς ότι στο βαθμό που ο λαός είχε δεχθεί αγόγγυστα τα πρώτα μέτρα λιτότητας θα συνέχιζε να το κάνει. Μάλιστα ενίοτε φιλοκυβερνητικές εφημερίδες χρησιμοποιούσαν το παράδειγμα της Ελλάδας που είχε υποστεί ένα ακόμη σκληρότερο πρόγραμμα λιτότητας αγόγγυστα και χωρίς να ανοίξει μύτη. Ομως δυστυχώς ή ευτυχώς η χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής δεν είναι Ελλάδα.

Μεταξύ των νέων μέτρων που πρότεινε η κυβέρνηση υιοθετώντας τις οδηγίες του ΔΝΤ ξεχώριζαν η κατάργηση των επιδοτήσεων στα καύσιμα, στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο. Αυτό σήμαινε ότι π.χ. η τιμή της βενζίνης 95 οκτανίων θα αυξανόταν από 1,60 σε 2,40 δολάρια το γαλόνι (4 λίτρα). Τιμή φυσικά πολύ χαμηλότερη απ’ αυτή στην οποία πωλείται στην ΕΕ της κτηνώδους υπερφορολόγησης, αλλά σημαντικό βάρος για τον φτωχό πολίτη του Εκουαντορ.

Αυτά τα μέτρα προκάλεσαν άμεσες αντιδράσεις. Στις τελευταίες τον πρωταρχικό ρόλο έπαιξαν οι ιθαγενείς, οι οποίοι όχι μόνο αποτελούν το φτωχότερο τμήμα του πληθυσμού, αλλά επίσης ασχολούνται στην πλειονότητά τους με την γεωργία. Για αυτούς οι επιδοτήσεις στο πετρέλαιο ήταν καθοριστικής σημασίας λόγω της χρήσης που κάνουν των γεωργικών μηχανημάτων καθώς και των μέσων μεταφοράς της παραγωγής στις πόλεις. Να σημειωθεί εδώ, ότι οι συνθήκες διαβίωσης του αγρότη στο Εκουαντόρ δεν έχει καμία σχέση με τις αντίστοιχες των επιδοτούμενων από τους ευρωπαίους φορολογούμενους αγροτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Συνεπικουρούμενοι από τους φορτηγατζήδες, οι ιθαγενείς-άνδρες και γυναίκες απέκλεισαν διάφορες πόλεις εμποδίζοντας τον ανεφοδιασμό τους, ενώ κατέλαβαν και κυβερνητικά κτίρια στην πρωτεύουσα το Κίτο. Η κυβέρνηση αναγκάσθηκε μάλιστα να μεταφέρει την έδρα της σε μια άλλη πόλη, το παραλιακό Γκουαγιανκίλ όπου η κατάσταση ήταν υπό έλεγχο.

Στο τέλος η κυβέρνηση Μορένο αναγκάσθηκε να αποσύρει τα μισητά μέτρα, διορίζοντας μια επιτροπή που θα μελετήσει εναλλακτικές προτάσεις. Ετσι το πετρέλαιο παραμένει φτηνό σε πείσμα του ΔΝΤ. Και προς μεγάλη αγαλλίαση των φτωχών και των αδυνάμων.

Φυσικά στο Εκουαντόρ μετά την απόσυρση των μέτρων συνεχίζει να παραμένει το ερώτημα πως θα καλυφθεί η τρύπα των 3.5 δισ. δολαρίων που είναι το δημοσιονομικό έλλειμμα. Ιδιαίτερα όταν η χώρα μη έχοντας το δικό της νόμισμα δεν μπορεί να το καλύψει τυπώνοντας χρήμα.

Πάντως, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, το πρωτόγνωρο για το Εκουαντόρ -μια γενικώς φιλήσυχη χώρα-επίπεδο της βίας και καταστροφής που συνόδευσε την εξέγερση του τελευταίου δεκαήμερου αφήνει πίσω του μια χώρα με βαθιά πληγωμένο τον κοινωνικό ιστό και ένα πρόεδρο σοβαρά εξασθενημένο.

Το ΔΝΤ θα πρέπει να αισθάνεται υπερήφανο για μια ακόμη φορά για τα αποτελέσματα της πολιτικής του...