ΕΤΕ-ΟΤΕ: Πολιτικοί σε ρόλο… επενδυτών

Γιατί άραγε γίνεται τόση φασαρία για τα μεγάλα deals που έκλεισαν η Εθνική και ο ΟΤΕ; Διότι αμφότερες οι εισηγμένες εταιρίες διατηρούν σχέσεις (μετοχικές και διοικητικές) με το Δημόσιο, άρα και με το πολιτικό σύστημα. Και για όσους το έχουν ξεχάσει, το Δημόσιο απεχθάνεται το ρίσκο και οι πολιτικοί πάντα ψάχνουν ”τροφή” για αντιπαραθέσεις, έστω και σε επίπεδο εντυπώσεων, γράφει ο Γιώργος Παπανικολάου.

Δημοσιεύθηκε: 11 Μαΐου 2006 - 12:52

του Γιώργου Παπανικολάου

Η Βουλή ”κυνηγάει” τον πρόεδρο της Εθνικής για να τον εξετάσει σε σχέση με το deal της FinansBank, πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δηλώνουν ότι είχαν απορρίψει παλιότερα τα σχέδια για deal με τη Γερμανός, οι συνδικαλιστές των δύο μεγάλων εταιριών φαίνεται να είναι κι αυτοί διχασμένοι (λες και τους πέφτει λόγος) ενώ πολλά ζητήματα υποβόσκουν κάτω από την επιφάνεια.

Ποια είναι τα βασικά κοινά σημεία των δύο deals στα οποία εστιάζονται οι αντιδράσεις; Πρώτον ότι και τα δύο μπορούν να χαρακτηριστούν ”ακριβά”. Δεύτερον ότι και τα δύο εμπεριέχουν σε σημαντικό βαθμό τον παράγοντα του ”ρίσκου”.

Ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις οι διοικήσεις των εταιριών δεν είχαν και πολλές επιλογές. Η Εθνική έψαχνε την ευκαιρία να γίνει πραγματικά περιφερειακή δύναμη και οι τιμές, έτσι κι αλλιώς, στην περιοχή του ενδιαφέροντος της είναι ”τσιμπημένες”, όπως διαπίστωσε από πρώτο χέρι και η Eurobank στη δική της εξαγορά, που σε όρους αποτίμησης είναι σαφώς ακριβότερη.

Στη πράξη όμως, κατέστη σαφές ότι οι μεγάλοι ξένοι θεσμικοί – και θα φανεί αυτό και στην αύξηση κεφαλαίου- είναι πρόθυμοι να πάρουν το ρίσκο της επέκτασης για την ΕΤΕ.

Ομοίως στη περίπτωση της CosmOTE, υπήρχε μόνον μία αλυσίδα που θα μπορούσε να εξαγοραστεί ”έτοιμη”. Κι αυτή ήταν η ΓΕΡΜΑΝΟΣ. Ναι, κατά την άποψη του υπογράφοντος το τίμημα είναι ακριβό. Αλλά έτσι δουλεύει η αγορά, ιδίως όταν και ο πωλητής έχει επίγνωση ότι ο συνομιλητής του δεν έχει επιλογές.

Που αλλού θα εύρισκε η CosmOTE έτοιμο δίκτυο γαλουχημένο με νοοτροπία ιδιωτικής πρωτοβουλίας; Διότι όποιος έχει επισκεφθεί το δίκτυο της ”μητρικής” ΟΤΕ καταλαβαίνει αμέσως ποια είναι η... διαφορά.

Η ουσία είναι ότι αμφότερες οι εταιρίες και ο ΟΤΕ και η ΕΤΕ μαζεύουν τα ”προικιά” τους , για να είναι ελκυστικές σε ξένους ”ενδιαφερόμενους” είτε αυτοί είναι ”γαμπροί” είτε απλά... περιστασιακοί εραστές.

Πράγματι αν η αλυσίδα ΓΕΡΜΑΝΟΣ δεν καταφέρει να περάσει στην αγορά το νέο της πρόσωπο, το deal θα είναι εκ του αποτελέσματος αποτυχημένο. Πράγματι, αν η τουρκική οικονομία καταρρεύσει, αν συμβούν άλλα γεγονότα, ή αν η FinansBank σταματήσει να δραστηριοποιείται επιτυχώς, κι αυτό το deal θα είναι αποτυχημένο.

Ρίσκο υπάρχει. Ποιος είπε όμως ότι μπορούν να επιτύχουν επιχειρήσεις χωρίς να αναλαμβάνουν ρίσκο, ενίοτε και σημαντικό; Οι ξένοι επενδυτές το καταλαβαίνουν αυτό, είτε συμφωνήσουν είτε διαφωνήσουν με μια συγκεκριμένη κίνηση.

Αυτό βέβαια ουδόλως ενδιαφέρει το πολιτικό σύστημα και τις παραφυάδες του, το οποίο άξαφνα εμφανίζεται να κάνει τον επενδυτή και να προχωρά σε... ”αποτιμήσεις” και αξιολογήσεις επιχειρηματικών deals.

Οι λόγοι είναι απολύτως υπαρκτοί. Αν τα deal επιτύχουν ή αν εξαρχής περάσουν στη κοινή γνώμη ως επιτυχίες, η κυβέρνηση θα πάρει ένα μερίδιο της δόξας, κι αυτό το ξέρει και το φοβάται το ΠΑΣΟΚ. Αν τα deals για κάποιο λόγο ”στραβώσουν”, πάλι ένα μερίδιο της ευθύνης θα χρεωθεί στην κυβέρνηση, κι αυτό το φοβούνται πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας.

Αμφότεροι άλλωστε έχουν συνηθίσει να προτιμούν την ”αδράνεια” ιδίως σε ό,τι αφορά τις επιχειρήσεις του ”κρατικού ενδιαφέροντος” , αμφότεροι άλλωστε στην ουσία τρομάζουν με την προοπτική της εξάλειψης οποιασδήποτε επιρροής στη διοίκηση τέτοιων εταιριών.

Κι όμως η ώρα αυτή του πλήρους απογαλακτισμού- όπως δείχνουν και τα deals που έγιναν- είναι πια κοντά.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.