«Δεν μπορεί να θέλουμε να είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο, αλλά οι βουλευτές να είναι πιο ίσοι από τους άλλους», υποστηρίζει ο Γιάννης Οικονόμου, γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Συμμαχίας και υποψήφιος βουλευτής στη Β΄ Αθηνών. Ζητά απόλυτη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων με την ονομαστικοποίηση και τη δημοσιοποίηση όλων των εσόδων και εξόδων τους. Υποστηρίζει ότι το δίλημμα σήμερα τίθεται μεταξύ αποτελεσματικότητας και στασιμότητας, μεταξύ προόδου και οπισθοδρόμησης.


- Το κόμμα σας αντέδρασε έντονα όσον αφορά την πρόσφατη χρηματοδότηση των κομμάτων. Ποιο καθεστώς θα έπρεπε να διέπει την οικονομική στήριξή τους;

Για εμάς το θέμα της χρηματοδότησης των κομμάτων αποτελεί όντως μείζον ζήτημα. Και αυτό διότι θεωρούμε ότι, εκτός από την αμιγώς οικονομική του διάσταση -που είναι αναμφισβήτητα πολύ σημαντική-, συμβολίζει ό,τι πήγαινε στραβά τόσα χρόνια στο πολιτικό σύστημα: οι δύο μεγάλοι, που διαφωνούν στα πάντα μπροστά στις κάμερες, υπογράφουν π.χ. σε μια εποχή όπου δεν υπάρχει επιχειρηματίας να πάρει δάνειο και η αγορά έχει στερεύσει, τη ρύθμιση των χρεών των κομμάτων τους. Αρνούνται πεισματικά, ακόμα και τώρα, να καταλάβουν ότι δεν μπορεί πλέον το πολιτικό σύστημα να χρήζει άλλης μεταχείρισης από αυτήν της υπόλοιπης κοινωνίας.

Εμείς είμαστε κάθετοι. Πρώτον, τέρμα στα χαριστικά δάνεια που δίνονται στα κόμματα με εγγυήσεις τις μελλοντικές τους επιδοτήσεις από το κράτος και από κρατικές τράπεζες! Είναι ντροπή! Δεύτερον, απόλυτη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων με την ονομαστικοποίηση και τη δημοσιοποίηση όλων των εσόδων και εξόδων τους και την προέλευση αυτών. Και μη φαντάζεστε ότι σε αυτά ανθίστανται μόνο τα μεγάλα κόμματα. Ρωτήστε και το ΚΚΕ… Εάν όμως δεν πάρουμε απόφαση να αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε πρώτα εμείς οι ίδιοι, πώς περιμένουμε μετά να μας εμπιστευτεί ο πολίτης όταν του μιλάμε για διαφάνεια και εξορθολογισμένη διαχείριση;


- Ποια είναι η θέση σας σχετικά με τα προνόμια των βουλευτών και γενικότερα την αναθεώρηση του Συντάγματος σε ορισμένα πολιτειακά ζητήματα; Θα πρέπει να καταργηθεί η μονιμότητα στο Δημόσιο;

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να καταργηθεί αμέσως ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Τα πολιτικά πρόσωπα πρέπει να λογοδοτούν στην τακτική δικαιοσύνη όπως όλοι οι πολίτες. Δεν μπορεί να θέλουμε να είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο, αλλά οι βουλευτές να είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Επίσης, πρέπει να μειωθεί ο αριθμός τους από 300 σε 200. Και αυτό δεν χρειάζεται καν αλλαγή του Συντάγματος.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο οικονομικό (θα εξοικονομήσουμε περί τα 11 εκατ. ετησίως) αλλά και ουσιαστικό. Είμαστε η χώρα με την υψηλότερη αναλογία βουλευτή ανά κάτοικο στην Ευρώπη! Τέλος, μείωση κατά 50% των πολιτικών δαπανών. Μιλάμε για όφελος της τάξης των 360 εκατ. ευρώ. Σας θυμίζω ότι τόσα μας λείπανε από τη δανειακή σύμβαση, γίναμε ρεζίλι διεθνώς και καταλήξαμε να κόψουμε τις επικουρικές συντάξεις. Σε ό,τι αφορά τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, θα σας πω ότι δεν θα είχα πρόβλημα εάν αυτή συνδέεται με αξιολόγηση και κριτήρια όπως γίνεται και αλλού στον κόσμο.

Γιατί για να τα λέμε όλα δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να υπάρχουν δύο κατηγορίες πολιτών, εκείνοι που επιτρέπεται να απολυθούν και αυτοί που επειδή έχουν μπάρμπα στην Κορώνη απαγορεύεται. Μπορούμε όμως να ξεκινήσουμε από αυτά που το Σύνταγμα επιτρέπει, όπως την απόλυση των δημοσίων υπαλλήλων που παρανομούν!


- Υπάρχει στην ατζέντα σας θέμα αλλαγής του εκλογικού νόμου κι αν ναι ποια θα έπρεπε να είναι τα βασικά σημεία ενός νέου νόμου;

Το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου είναι πολύ σημαντικό, έστω και εάν αυτήν τη στιγμή δεν είναι ψηλά στην πολιτική ατζέντα. Και αυτό διότι ο υπάρχων εκλογικός νόμος είναι σε απόλυτη αναντιστοιχία με τη βούληση της κοινωνίας, η οποία προφανώς δεν επιθυμεί πλέον τον ισχυρό δικομματισμό. Εμείς πιστεύουμε σε ένα αναλογικότερο σύστημα, που θα προβλέπει έναν συνδυασμό μικρότερων περιφερειών -ώστε ο ρόλος του βουλευτή να είναι ουσιαστικότερος και να εκπροσωπεί πραγματικά τους ψηφοφόρους του- και σε μία περιφερειακή λίστα, ώστε τα κόμματα να μπορούν να προωθούν κάποιους ανθρώπους χρήσιμους στον τόπο, ανεξάρτητα από εκλογικά κριτήρια. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει κόμματα που να λειτουργούν δημοκρατικά. Αλλά όπως είπα και πριν, αν δεν αλλάξει η πολιτική πρώτα, δεν πρόκειται να αλλάξουν τα κακώς κείμενα.


- Της Δημοκρατικής Συμμαχίας ηγείται μια προβεβλημένη πολιτικός, με οικογενειακή παράδοση και σταδιοδρομία σε θέσεις εξουσίας. Μήπως τελικά είναι προσωποπαγές κόμμα;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ντόρα Μπακογιάννη είναι μία δυναμική προσωπικότητα, η οποία σε όποια θέση έχει βρεθεί μέχρι τώρα έχει υπάρξει εξαιρετικά αποτελεσματική, είτε ως βουλευτής Ευρυτανίας, είτε ως Δήμαρχος Αθηναίων, είτε ως υπουργός Εξωτερικών. Όταν είσαι στην πολιτική τόσα χρόνια, σίγουρα έχεις και εσύ μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που ζούμε. Όμως η Ντόρα Μπακογιάννη είναι η μόνη πολιτικός που ξέρω που έκανε τόση έντονη αυτοκριτική και η μόνη η οποία είχε τη διορατικότητα και τη συνέπεια να πει και να κάνει πράγματα σκληρά και δύσκολα όταν οι συνθήκες το απαιτούσαν και με μεγάλο πολιτικό κόστος. Από κει και πέρα, το ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Συμμαχίας αποτελείται σήμερα κατά 80% από νέους ανθρώπους στην πολιτική. Όμως, ξέρετε, υπάρχει εδώ μια υποκρισία: το ίδιο το μιντιακό σύστημα, που κόπτεται για την παρουσία νέων ανθρώπων στην πολιτική, αναζητεί μονίμως τα πρόσωπα που του είναι οικεία…


- Στη σημερινή συγκυρία η «φιλελεύθερη» προσέγγιση δεν φαίνεται να συγκινεί τη μεγάλη μάζα της κοινωνίας, ειδικά μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και όσα την ακολούθησαν. Μήπως οι κοινωνικές αντιθέσεις που εκδηλώνονται σε παγκόσμιο επίπεδο επιβάλλουν τη μετεξέλιξή της σε θέματα κοινωνικής αλληλεγγύης;

Θεωρώ ότι τη σημερινή εποχή δεν έχουν πλέον θέση οι ιδεολογικοί διαχωρισμοί του παρελθόντος και το να χαρακτηρίζουμε πολιτικούς σχηματισμούς με τέτοιους τίτλους και επίθετα είναι αναχρονιστικό. Και αυτό διότι, όπως πολύ σωστά λέτε, καμία θεωρία δεν έχει αποδειχτεί πανάκεια. Το δίλημμα σήμερα τίθεται μεταξύ αποτελεσματικότητας και στασιμότητας, μεταξύ προόδου και οπισθοδρόμησης.

Εμείς πιστεύουμε σε ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος, το οποίο θα υπηρετεί και δεν θα επιβαρύνει τον πολίτη. Απλώς για χρόνια στην ελληνική κοινωνία είχε καλλιεργηθεί η λανθασμένη εντύπωση ότι κοινωνικό είναι το κράτος που μοιράζει αλόγιστα παροχές με υψηλό κόστος. Η ευαισθησία και η ασυνειδησία όμως είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Και αυτό διότι πολύ απλά οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα και στην κατάσταση που ζούμε σήμερα. Γι' αυτό και εμείς πιστεύουμε στη χρηστή διαχείριση και σε παροχές που στόχο θα έχουν αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη και δεν θα διατάσσονται από πελατειακές, ψηφοθηρικές και μικροπολιτικές λογικές, όπως γινόταν μέχρι σήμερα.


***To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.