Παρά την πτώση στην τιμή της τσιπούρας, τα φετινά κέρδη των Ελληνικών Ιχθυοκαλλιεργειών θα είναι αυξημένα σε σύγκριση με πέρυσι, λόγω κυρίως του μεγαλύτερου όγκου των πωλήσεων και των οικονομιών κλίμακας που προκύπτουν.

Αυτό υποστηρίζει σε συνέντευξη που παραχώρησε στον «Μ» ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εισηγμένης, κ. Ιωάννης Κατσιβέλης, ο οποίος επίσης αναλύει τη φιλοσοφία ανάπτυξης της εταιρείας του, μιλά για τη μετοχή και για τις κρούσεις που δέχτηκε από επενδυτές και φυσικά συνεχίζει να δηλώνει ιδιαίτερα αισιόδοξος σχετικά με τις προοπτικές του κλάδου.


Αρκετές φορές το τελευταίο δωδεκάμηνο υπήρξαν φήμες σύμφωνα με τις οποίες διάφοροι στρατηγικοί επενδυτές ετοιμάζονταν να αποκτήσουν ποσοστό στις Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες. Τι πραγματικά συνέβη;

Το μόνο που αληθεύει είναι ότι υπήρξαν κάποιες τέτοιες προτάσεις κατά το παρελθόν, που τελικά όμως δεν ευοδώθηκαν, γιατί δεν ήταν σημαντικές. Η Ελλ. Ιχθυοκαλλιέργειες είναι εξαιρετικά συμπαγής, οργανωμένη και σοβαρή εταιρεία και μόνο η περίπτωση σοβαρών επενδυτών θα την ενδιέφερε.

Γενικότερα, είστε «αλλεργικοί» στις συνεργασίες;

Δεν είμαστε... αλλεργικοί στις συνεργασίες, αλλά μέχρι τώρα δεν ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα με το θέμα. Εμείς εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας στο core business και στην επίτευξη των στόχων του πενταετούς business plan που έχουμε. Με την επίτευξη αυτών ελπίζουμε ότι θα υπάρξει ενδιαφέρον και για τη συμμετοχή επενδυτών που θα προσδώσουν ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στην εταιρεία.

Το πενταετές business plan της εταιρείας θέτει πολύ φιλόδοξους στόχους. Είναι δυνατόν αυτοί να επιτευχθούν με την τιμή της τσιπούρας να έχει υποχωρήσει τόσο χαμηλά σε σχέση με πέρυσι και με το διεθνές οικονομικό κλίμα να έχει επιδεινωθεί δραστικά;

Κάθε πενταετές πρόγραμμα αναμφίβολα βασίζεται σε κάποιες παραδοχές που έχουν τεθεί. Από αυτές, άλλες επαληθεύονται μέσα στον χρόνο και άλλες όχι. Ειδικότερα στη δική μας περίπτωση και σε ό,τι αφορά την τιμή της τσιπούρας, πράγματι δεν είχαμε προβλέψει την εξέλιξη την οποία είχε αυτή. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να δούμε και πώς θα εξελιχτούν οι τιμές της τσιπούρας μακροπρόθεσμα. Και επίσης, σε κάθε περίπτωση, έχει ληφθεί μέριμνα έτσι ώστε να μην καλλιεργούμε μόνο τσιπούρα αλλά και λαβράκι, το οποίο αντιστοιχεί γύρω στο 45% της συνολικής παραγωγής μας. Ένα μίγμα προϊόντος, λοιπόν, που περιλαμβάνει 55% τσιπούρα και 45% λαβράκι μας δημιουργεί μεσοσταθμική τιμή η οποία δεν διαφέρει ιδιαίτερα, για παράδειγμα, από την περυσινή.

Επομένως, πώς θα μπορούσαν να επηρεαστούν οι φετινές οικονομικές επιδόσεις των Ελλ. Ιχθυοκαλλιεργειών;

Πέρυσι τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) ανήλθαν στα 10,3 εκατ. ευρώ περίπου. Για φέτος σύμφωνα με το business plan προβλεπόταν EBITDA λίγο πάνω από τα 15 εκατ. ευρώ. Με βάση τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί, δεν είμαι βέβαιος ότι θα πετύχουμε τον παραπάνω στόχο, αλλά τουλάχιστον αναμένεται να σημειώσουμε επίδοση πολύ καλύτερη από την περυσινή, με σχετική αντιστοιχία τόσο στα προ φόρων όσο και στα μετά από φόρους κέρδη. Άρα, λοιπόν, εκτιμούμε ότι ο κύκλος εργασιών θα είναι κατά 25% - 30% μεγαλύτερος αλλά και τα κέρδη πολύ καλύτερα, χωρίς όμως να προδικάζουμε ότι θα φτάσουν στο επίπεδο της αύξησης του κύκλου εργασιών.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι θα πουλήσετε μεγαλύτερο όγκο ψαριών;

Με ελαφρά μικρότερο περιθώριο κέρδους, θα πουλήσουμε μεγαλύτερες ποσότητες. Και λέω ελαφρά μικρότερο περιθώριο κέρδους καθώς η επίπτωση από τη μείωση στην τιμή της τσιπούρας αντισταθμίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις οικονομίες κλίμακας τις οποίες επιτυγχάνουμε αλλά και από τη συνεχή συσσώρευση πείρας και τεχνογνωσίας, έτσι ώστε γενικότερα να έχουμε λιγότερες απώλειες και οικονομικότερη παραγωγή.

Κίνδυνος, λοιπόν, υπερέκθεσης στην τσιπούρα δεν υπάρχει. Θα μπορούσαν να παρουσιαστούν άλλες μορφές κινδύνου, όπως για παράδειγμα ρευστότητας;

Σαφώς όχι. Η εταιρεία μας δρα πολύ προσεκτικά και σε αυτόν τον τομέα. Για παράδειγμα, δεν προχωρά σε εξαγορές με χρήματα τα οποία θα δοθούν και θα φύγουν εκτός του συστήματος. Δηλαδή, όταν εξαγοράζουμε εταιρείες, δεν δίνουμε στον προηγούμενο επενδυτή χρήματα που θα τα εισπράξει και θα φύγει. Αντίθετα, προχωρούμε σε εξαγορές που απαιτούν πολύ μικρή εκροή χρημάτων, ή ακόμη δεν δίνουμε καθόλου χρήματα, αλλά αναλαμβάνουμε τις υποχρεώσεις των εταιρειών τις οποίες εξαγοράζουμε. Με τον τρόπο αυτόν, κυρίως, προχωρήσαμε σε εξαγορές κατά το παρελθόν, με τον ίδιο τρόπο θα τις πραγματοποιήσουμε και στο μέλλον. Το μόνο θέμα, λοιπόν, για τις Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες είναι να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξή τους που είναι κατά κανόνα οργανική. Αλλά και εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα, καθώς οι σχέσεις των ξένων προς τα ίδια κεφάλαια είναι από τις καλύτερες στον κλάδο.

Να αναμένουμε, επομένως, ότι στο ορατό μέλλον θα συνεχίσετε να αναπτύσσεστε κυρίως οργανικά και λιγότερο μέσω εξαγορών;

Αυτή αποτελεί πολιτική μας. Θα πρέπει να βρούμε κάποια εξαιρετική ευκαιρία για να επεκταθούμε οριζόντια και όχι κάθετα.

Στο μέτωπο των ιχθυοτροφών υπήρχαν κάποια σχέδια που φαίνεται τελικά ότι δεν προχώρησαν.

Έχετε δίκιο. Προβλέπαμε ότι από τα μέσα ή τα τέλη του 2008 θα μπορούσαμε να έχουμε δικές μας ιχθυοτροφές. Πάντως, θέλω να σημειώσω ότι ο στόχος μας σε ό,τι αφορά τις ιχθυοτροφές δεν έχει εγκαταλειφθεί. Απλώς, αυτήν τη στιγμή δεν θα ήθελα να επεκταθώ περαιτέρω σχετικά με αυτό το θέμα.

Ας έρθουμε τώρα στις προοπτικές των ιχθυοκαλλιεργειών. Εξακολουθεί ο κλάδος να αποτελεί Ελντοράντο;

Τη λέξη Ελντοράντο θα τη θεωρούσα υπερβολική. Ωστόσο, οι προοπτικές του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών είναι εξαιρετικές. Σκεφτείτε ότι ουσιαστικά έχει ζωή είκοσι χρόνων. Όταν δημιουργήθηκαν οι Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες πριν από 22 χρόνια, η παραγωγή ολόκληρης της Μεσογείου ανερχόταν μόλις στους 2.000 τόνους. Το 1998, για παράδειγμα, η παραγωγή μας προσέγγιζε στους 40.000 τόνους και σήμερα έχει εκτοξευτεί στους 130.000 τόνους. Όλος αυτός ο αυξημένος όγκος της παραγωγής έχει απορροφηθεί από τις αγορές, που ανοίγουν η μία μετά την άλλη. Γενικότερα, η προοπτική σχετικά με την ανάγκη για τη λευκή πρωτεΐνη του ψαριού προκύπτει αν κάποιος αναλογιστεί τι έχει συμβεί στις θάλασσες και στους ωκεανούς, όπου τα ψάρια της ελεύθερης αλιείας έχουν μειωθεί σε επικίνδυνο βαθμό. Όπως υποστηρίζεται, από τα ψάρια που υπάρχουν σήμερα σε θάλασσες και ωκεανούς σε πενήντα χρόνια θα έχει εξαλειφθεί το 66%... Θα παραθέσω όμως και ένα ακόμη επιχείρημα: η εξημέρωση του ψαριού έχει ιστορία γύρω στα πενήντα χρόνια στην Ευρώπη -και αναφέρομαι στην περίπτωση του σολομού-, ενώ τα οικόσιτα ζώα έχουν ιστορία 8.000 ετών...

Πώς βλέπετε την πορεία της μετοχής σας στο χρηματιστήριο;

Περιφερειακές μετοχές όπως η δική μας, ιδίως μετά τις τελευταίες εξελίξεις στις διεθνείς αγορές, θα έλεγα ότι κινούνται κάπως αλλοπρόσαλλα. Αυτό που πιστεύω είναι ότι η τρέχουσα αποτίμηση της μετοχής στο ταμπλό είναι πολύ πιο κάτω από την «πραγματική» αξία της, αφού είναι χαμηλότερη ακόμη και από τη λογιστική αξία της.

Τι ακριβώς είναι τα οργανικά ψάρια, για την παραγωγή των οποίων λάβατε και σχετική πιστοποίηση;

Ήδη από τον άλλο μήνα θα αρχίσουμε να διαθέτουμε και οργανικό ψάρι, για το οποίο έχουμε πιστοποιηθεί από γερμανικό οίκο. Το ψάρι αυτό παράγεται σε μία μόνο μονάδα μας, υπό τις ιδανικότερες συνθήκες (πολύ πιο αυστηρές προδιαγραφές, συγκεκριμένες παρτίδες γόνου, τροφή ειδικών προδιαγραφών, δεν επιτρέπεται ποτέ η χρήση αντιβιοτικών κ.λπ.). Τα περιθώρια κέρδους γι’ αυτά τα ψάρια είναι μεγαλύτερα, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση για βιολογικά προϊόντα διεθνώς. Η πιστοποίηση για την πρώτη χρονιά αφορά σε 400 τόνους. Τον δεύτερο χρόνο η παραγωγή θα αυξηθεί και ίσως μελλοντικά επεκτείνουμε την παραγωγή και σε δεύτερη μονάδα.

*Αναδημοσίευση από το φύλλο 532 της εφημερίδας ”ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ”, 30/5 - 03/06/2008.