Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Εισαγωγέων Τροφίμων και Ποτών Εξωτερικού (Σ.ΕΛ.Ε.ΤΡΟ.Π.Ε.) είχε μια πρώτη επαφή με το Χρηματιστήριο της Αθήνας, προκειμένου να εξεταστεί το κατά πόσο θα μπορούσε να προωθηθεί η ανάπτυξη των ελληνικών εξαγωγών μέσα από τη δημιουργία μιας ΕΚΕΣ (Εταιρείες Κεφαλαίου Επιχειρηματικών Συμμετοχών) ή μιας άλλης μορφής επενδυτικού κεφαλαίου.
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Αριστοτέλης Καρβέλας μιλά στο Euro2day.gr για τις δραστηριότητές του, για τον θετικό ρόλο που παίζει στις ελληνικές εξαγωγές και για τις υπάρχουσες δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης, στην περίπτωση που αντιμετωπιστούν αρκετά προβλήματα διαρθρωτικής φύσεως.
Κύριε Καρβέλα, μιλήστε μας για τον Σ.ΕΛ.Ε.ΤΡΟ.Π.Ε. (Σύνδεσμος Ελλήνων Εισαγωγέων Τροφίμων και Ποτών Εξωτερικού), του οποίου είστε πρόεδρος.
Το 2008, μια ομάδα επιχειρηματιών-εμπόρων της ομογένειας -με ιστορία δεκαετιών ο καθένας από εμάς στις αγορές που δραστηριοποιείται- αντελήφθη έγκαιρα ότι η κρίση θα πλήξει σε μεγάλο βαθμό την ελληνική οικονομία. Και επειδή το όνειρο και ο ρομαντισμός εξακολουθούν να μας διακατέχουν τόσα χρόνια που διακινούμε τα ελληνικά προϊόντα στις χώρες του εξωτερικού όπου και ζούμε, δημιουργήσαμε αυτόν τον μη κερδοσκοπικό φορέα με το όνομα Σύνδεσμος Ελλήνων Εισαγωγέων Τροφίμων και Ποτών Εξωτερικού. Είμαστε Έλληνες της διασποράς, οι οποίοι δεν προωθούμε αλλά διακινούμε τα ελληνικά προϊόντα. Ερχόμαστε σε επαφή με τους Έλληνες παραγωγούς, αγοράζουμε τα προϊόντα που επιλέγουμε -πληρώνουμε δηλαδή τον κόπο τους και τη δημιουργικότητά τους-, μεταφέρουμε τα προϊόντα σε αποθήκες που διαθέτουμε σε χώρες του εξωτερικού και τα διακινούμε.
Στην εποχή της κρίσης, η οικονομία έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ τις εξαγωγές. Υπάρχουν ωστόσο προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μέλη του Συνδέσμου σας στην πράξη;
Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά και το ζητούμενο είναι πώς αυτά θα επιλυθούν. Ενδεικτικά, θα αναφέρω δύο παραδείγματα που συγκρίνουν την Ελλάδα με τη γειτονική Ιταλία. Όταν είχαμε την κρίση του πετρελαίου, οι Ιταλοί πριμοδότησαν τις μεταφορικές εταιρείες προκειμένου να διατηρηθεί σε χαμηλά επίπεδα το κόστος των προϊόντων τους και έτσι να παραμείνουν στις διεθνείς αγορές. Εμείς στην Ελλάδα τι κάναμε; Οι Ιταλοί επίσης πιστοποιούν τα προϊόντα τους με μια πολύ απλή και αποτελεσματική θεσμοθέτηση (Italy Quality) και έτσι η γαστρονομία τους είναι γνωστή διεθνώς. Όμως τα μισά από αυτά τα προϊόντα, τα αγοράζουν από εμάς…
Λέμε επίσης εδώ και οκτώ χρόνια, συναντώντας παράγοντες όλων των κομμάτων -ο Σύνδεσμός μας δεν έχει πολιτική ταυτότητα-, ότι πρέπει να δημιουργηθεί το Μητρώο Ελληνικής Γαστρονομίας, ένα απλό εργαλείο για την παρουσίαση της βιτρίνας της ελληνικής γαστρονομίας. Σήμερα, όπου και να γυρίσεις στον κόσμο υπάρχει Greek Salad, αλλά κανείς δεν τη φτιάχνει με έναν μπούσουλα που να του τον έχουμε δείξει εμείς.
Προφανώς, η επιβολή των capital controls κάθε άλλο παρά ευνόησε το έργο σας.
Θυμάμαι εκείνη τη Δευτέρα μετά την επιβολή των capital controls, όταν μου τηλεφώνησαν οι πελάτες μου (διαθέτω μια μικρή εταιρεία στον χώρο των τροφίμων στο Λουξεμβούργο) και με ρωτούσαν: Τι έγινε; Θα έχουμε προϊόντα; Έκλεισε η χώρα σου; Ήταν σίγουρα μια αρνητική εμπειρία. Εμείς, από το 2008 έως σήμερα, φωνάζουμε στις ελληνικές κυβερνήσεις για απλά πράγματα: Ακολουθήστε τα απλά μοντέλα που υπάρχουν στο εξωτερικό, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε και να ανταγωνιστούμε τη διεθνή αγορά. Οι άλλες χώρες (Ιρλανδία, Κύπρος, Πορτογαλία) τα κατάφεραν πολύ καλύτερα σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης.
Οι Ελληνες παραγωγοί έχουν προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των διεθνών αγορών; Τα προϊόντα μας είναι ανταγωνιστικά στο εξωτερικό;
Εμείς προσπαθούμε να έρθουμε όσο μπορούμε πιο κοντά στον παραγωγό. Το ευχάριστο είναι πως οι Έλληνες παραγωγοί έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι πρέπει να γνωρίζουν τι κάνουν οι αγορές εκεί έξω για να το κάνουν αυτοί καλύτερα. Ορισμένοι βέβαια δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, γιατί δεν πληροφορούνται επαρκώς σχετικά με το τι γίνεται έξω από τα σύνορά μας. Έχουν μείνει στην πεποίθηση ότι «εμείς είμαστε καλύτεροι», αλλά η αλήθεια είναι ότι στο εξωτερικό υπάρχουν και καλύτεροι από εμάς.
Το πλεονέκτημα που έχει η Ελλάδα είναι ότι διαθέτει ένα πάρα πολύ καλό προϊόν. Όμως έχει και μια σειρά από προβλήματα όπως π.χ. ότι δεν έχει marketing, ότι δεν διαθέτει εθνική στρατηγική, ότι οι επιχειρηματίες παλεύουν με το ελληνικό δημόσιο προκειμένου να βγάλουν π.χ. μια άδεια συσκευαστηρίου και τόσα άλλα. Όλα αυτά τα προβλήματα μεταφέρονται σε μας και δυσκολεύουν το έργο μας στο εξωτερικό.
Θα αναφέρω σ’ αυτό το σημείο μια προσωπική μου εμπειρία.
Έφερα πρόσφατα στα Χανιά 28 σομελιέ από διαφορετικά κράτη του κόσμου, προκειμένου να δοκιμάσουν την κλασική κουζίνα της Κρήτης σε χωριά, στο κατώι και στην αυλή. Οι άνθρωποι αυτοί είναι επαγγελματίες υψηλότατου επιπέδου, με μεγάλες θέσεις και πολλά βραβεία. Μετά την τετραήμερη επίσκεψη, οι περισσότεροι από αυτούς ανακάλυψαν μια επαγγελματική ταυτότητα μέσα σ’ αυτά προϊόντα, λέγοντάς μου «βρες μια ευκαιρία για να ξανάρθουμε».
Πρόσφατα, πληροφορούμαστε ότι σχεδιάζατε κάποιες επαφές με τη διοίκηση του Χρηματιστηρίου της Αθήνας. Ποιος ο λόγος;
Σπάνια αναφέρομαι προσωπικά, αλλά στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να τονίσω τη συμβολή του στελέχους του ΧΑ, του κ. Λάμπρου, ενός οραματιστή που μας έφερε σε επαφή. Στόχος είναι η ανάπτυξη των εξαγωγών μέσα από μία ΕΚΕΣ ή από ένα Fund. Έχουμε σήμερα (2/11) την πρώτη επίσημη συνάντηση, προκειμένου να ξεκινήσουμε μια ουσιαστική συζήτηση και να εξετάσουμε διαδικαστικά το πώς θα δείξουμε στις διεθνείς αγορές ότι το ελληνικό προϊόν έχει μέλλον. Και επίσης, να δείξουμε ότι η αγορά μπορεί να επενδύσει πάνω στο μοντέλο που λέγεται μεσογειακή γαστρονομία, γιατί άλλωστε πρόκειται για την ελληνική γαστρονομία.