Συνέχεια στην κόπωση των ελληνικών εξαγωγών προβλέπει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος, Κυριάκος Λουφάκης, αν δεν αποκατασταθεί η ροή χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, την έλλειψη της οποίας θεωρεί μείζον πρόβλημα του κλάδου.Περιγράφει πως η στασιμότητα των εξαγωγών τόσο το 2014 όσο και τους πρώτους μήνες του 2015 αποδίδεται κυρίως στην έλλειψη πόρων. «Οταν δεν μπορείς να χρηματοδοτήσεις τις προμήθειες, δεν μπορείς να παράγεις και άρα να εξάγεις», αναφέρει.
Σημειώνεται ότι στο πρώτο δίμηνο της φετινής χρονιάς σημειώθηκε κάμψη εξαγωγών 8%, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών (η αξία των οποίων επηρεάστηκε από την πτώση της διεθνούς τιμής πετρελαίου) και οριακή μονοψήφια αύξηση εξαιρουμένων αυτών, μετά από ένα ανοδικό σερί που κράτησε έως και το 2013. Αναγνωρίζει πάντως ότι υφίσταται εγγενές πρόβλημα στην εξαγωγική δραστηριότητα της χώρας, καθώς τα ελληνικά προϊόντα και οι υπηρεσίες δεν έχουν υψηλή προστιθέμενη αξία, άρα δεν είναι ανταγωνιστικά στη διεθνή αγορά.
Προσθέτει ωστόσο πως ένας εξίσου σημαντικός ποιοτικός παράγοντας που επιδρά αρνητικά είναι η αβεβαιότητα που σκιάζει την πορεία της ελληνικής οικονομίας, η οποία ανακόπτει το όποιο θετικό momentum είχε διαμορφωθεί υπέρ των ελληνικών εξαγωγών. Αναφέρεται τόσο στην απαίτηση των πελατών για έκδοση εγγυητικών επιστολών καλής εκτέλεσης εκ μέρους των Ελλήνων εξαγωγέων όσο και στις κομμένες διεθνείς πιστώσεις.
Υπογραμμίζει δε ότι «είναι κρίμα που δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τη θετική διεθνή οικονομική συγκυρία», αναφερόμενος στην ευνοϊκή ισοτιμία ευρώ-δολαρίου, στην υποχώρηση των τιμών του πετρελαίου αλλά και στο πακέτο Ντράγκι, που χρηματοδοτεί με ρευστότητα την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο κ. Λουφάκης καταλήγει ωστόσο πως τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει νόημα αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους.
Χαρακτηρίζει πλήγμα το εμπάργκο εξαγωγών προς τη Ρωσία -χώρα που έως το 2013 ήταν ο κύριος πελάτης νωπών ελληνικών προϊόντων- ωστόσο εκτιμά πως η λύση ίδρυσης μικτών εταιριών με Ρώσους συνεργάτες αποτελεί προσωρινή λύση, ενώ εκφράζει τον προβληματισμό του για τους όρους αυτού του «αναγκαστικού» συνεταιρισμού.
Σε ό,τι αφορά το μέλλον των ελληνικών εξαγωγών, θεωρεί κυρίαρχο το ζήτημα αποκατάστασης της ρευστότητας και αναφέρεται σε συγκεκριμένα χρηματοδοτικά εργαλεία για την υποστήριξη των επιχειρήσεων αλλά και της εφοδιαστικής τους αλυσίδας. Τονίζει ωστόσο πως παράλληλα πρέπει να εκμεταλλευτούμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Τέτοιο θεωρεί τη θέση της χώρας, την οποία χαρακτηρίζει πύλη εισόδου εμπορευμάτων. Εκτιμά ότι απαιτείται αξιοποίηση των βασικών υποδομών, όπως έγινε με τον ΟΛΠ. Σύμφωνα με μελέτη του ΣΕΒΕ, η αξιοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ) θα έφερνε πολλαπλάσια οφέλη, από το βασικό έσοδο της παραχώρησής του, και υποστηρίζει την προσέλκυση των μεγάλων παικτών του διεθνούς μεταφορικού εμπορίου.
Τέλος, επιμένει στην ανάγκη στήριξης της καινοτομίας, αλλά και του αγροδιατροφικού τομέα.