Συνέντευξη στον Δημήτρη Κοντογιάννη

Yπέρ της επιτάχυνσης των διαδικασιών για την ιδιωτικοποίηση της Τράπεζας Αττικής και άλλων εταιριών στις οποίες το Δημόσιο έχει σημαντικό ποσοστό τάσσεται ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Αττικής καθηγητής κ. Τρύφων Κολλίντζας(*), σε συνέντευξή του στο Euro2day.

O κ. Koλλίντζας, πρώην σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και σημερινού πρωθυπουργού της Ιταλίας κ. Πρόντι, αναφέρει ότι το θέμα των δομημένων ομολόγων δείχνει την ανάγκη για άμεσο εκσυγχρονισμό του σημερινού συστήματος διαχείρισης της περιουσίας των Ταμείων, που αποδείχτηκε διάτρητο.

Ο ίδιος τάσσεται εναντίον της δαιμονοποίησης των χρηματοοικονομικών προϊόντων, όπως των σύνθετων ομολόγων, και υπέρ της παραδειγματικής τιμωρίας όλων όσοι αποδειχτεί ότι ζημίωσαν τα Ταμεία.

”Η επιτάχυνση των διαδικασιών για την ιδιωτικοποίηση της Τράπεζας Αττικής θα αποβεί προς όφελος των μετόχων, των πελατών και των εργαζομένων της”, τονίζει ο κ. Κολλίντζας, προσθέτοντας όμως ότι οι πρωτοβουλίες ανήκουν στους βασικούς μετόχους, δηλαδή το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να πουλήσουν τα ποσοστά τους υπό τις ευλογίες του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας.

Ερωτηθείς αν άλλες τράπεζες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την Τράπεζα Αττικής, ο ίδιος τονίζει ότι στη διοίκηση έχουν γίνει κρούσεις από τρίτους, κυρίως εκπροσώπους ξένων τραπεζών, κατά καιρούς στο παρελθόν, που ενδιαφέρονταν να μάθουν περισσότερα για την πώληση, προσθέτοντας ότι κάποιοι είχαν προχωρήσει σε διευρεύνηση προθέσεων με τους δύο βασικούς μετόχους που θέλουν να πουλήσουν και με το Δημόσιο.

Με δεδομένο ότι ονόματα ξένων τραπεζών, όπως των γαλλικών Societe Generale και Caisse d’ Epargne, έχουν δει το φως της δημοσιότητας κατά καιρούς φερόμενα να έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για την Αττικής, ρωτήσαμε αν αυτό όντως αληθεύει.

”Επι προεδρίας του αείμνηστου Αναστάσιου Κουμπλή είχαν γίνει κάποιες επαφές. Όμως θα πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός γιατί είναι άλλο πράγμα να υποβάλλεις πρόταση όταν έρθει η ώρα κι άλλο να ζητάς πληροφορίες για τη διαδικασία και να εκδηλώνεις φιλολογικό ενδιαφέρον αρκετό καιρό πριν αυτή ξεκινήσει, είτε απευθείας είτε μέσω εκπροσώπων”, αναφέρει.

Όσον αφορά στην Τράπεζα Αττικής που πρόσφατα ολοκλήρωσε την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου ύψους 150 εκατ. ευρώ, ο κ. Κολλίντζας τονίζει ότι προτεραιότητα έχει η επίτευξη ή και η υπέρβαση των στόχων που έχουν τεθεί στο 3ετές επιχειρησιακό σχέδιο της τράπεζας.

Ο ίδιος παρατηρεί ότι η κατάσταση θα ήταν σαφώς καλύτερη από πλευράς κερδοφορίας αν η τράπεζα δεν έπρεπε να πάρει τόσες προβλέψεις και να προχωρήσει σε τόσες διαγραφές δανείων από το 2004 μέχρι σήμερα, όσες δεν είχε πάρει από την ίδρυσή της, για να εξυγιάνει το στοκ των δανείων που κληρονόμησε και άλλων που έφεραν στην επιφάνεια τα νέα συστήματα και η παρακολούθηση κινδύνων.

”Θεωρώ την εξυγίανση του χαρτοφυλακίου δανείων ακρογωνιαίο λίθο για την ανάπτυξη της τράπεζας σε σταθερές και υγιείς βάσεις. Η πρόσφατη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου μας δίνει τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε μεγαλύτερες διαγραφές δανείων…

Μακάρι να είχαμε την κεφαλαιακή δυνατότητα και την ευχέρεια των ιδιωτικών τραπεζών για να μειώσουμε τον λόγο των καθυστερήσεων προς τις συνολικές χορηγήσεις στον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2004 που ανέλαβα καθήκοντα. Όμως δεν την είχαμε και γι’ αυτό προχωράμε σταδιακά, εφαρμόζοντας παράλληλα πιο αυστηρές πολιτικές εγκρίσεως δανείων”, πρόσθεσε.

Ο ίδιος δεν θέλησε να σχολιάσει το συνταξιοδοτικό της τράπεζας, με δεδομένο ότι εκκρεμεί η απόφαση του Δικαστηρίου για τα ασφαλιστικά μέτρα.

Αναφερόμενος γενικότερα στο θέμα των εξαγορών και συγχωνεύσεων μεταξύ των μεγάλων στον τραπεζικό κλάδο, ο κ. Κολλίντζας το θεωρεί αναπόφευκτο, αλλά δεν μπορεί να προσδιορίσει πότε θα γίνει και τι μορφή θα πάρει.

”Εκτιμώ ότι θα υπάρξουν αλυσιδωτές αντιδράσεις αν κάποια μεγάλη ελληνική τράπεζα κάνει πρώτη κίνηση για μια άλλη επίσης μεγάλη”, αναφέρει.

Ερωτηθείς πότε εκτιμά ότι θα γίνουν εθνικές εκλογές, ο κ. Κολλίντζας ανέφερε ότι ”υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ της διεξαγωγής τους το φθινόπωρο, αλλά αυτός που θα αποφασίσει θα είναι ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής, ο οποίος είναι γνωστό ότι είναι ”θεσμικός” σε τέτοια ζητήματα”.

Ο ίδιος συμφωνεί με άλλα στελέχη της αγοράς ότι μέρος της κυβέρνησης δείχνει αρρυθμία εδώ και κάμποσο καιρό και αυτός ίσως είναι ο σημαντικότερος λόγος που ο πρωθυπουργός θα πήγαινε σε εκλογές το φθινόπωρο.

”Δεν ζούμε μόνοι μας. Η ελληνική οικονομία θα πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστική για να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο το μέσο βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού... Αυτό προϋποθέτει ιδιωτικοποιήσεις και διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν πολιτικό κόστος βραχυπρόθεσμα και οικονομικά οφέλη για τη μεγάλη μάζα του κόσμου μεσομακροπρόθεσμα”, τονίζει.

Ερωτηθείς για το ασφαλιστικό ζήτημα το οποίο όλα δείχνουν ότι θα κληθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις κάλπες, ο κ. Κολλίντζας παρατηρεί ότι ”η συζήτηση ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 επί εποχής του καθηγητή κ. Σπράου κι ακόμη δεν έχει τελεσφορήσει. Δεν θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό με δεδομένο ότι οι δυσμενείς δημογραφικές εξελίξεις επιβαρύνουν το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα.

Φρονώ ότι ο ελληνικός λαός είναι πολύ πιο ώριμος και έτοιμος να δεχτεί τη μεταρρύθμιση του συστήματος απ’ ό,τι νομίζουν αρκετοί πολιτικοί. Θα ήταν ευχής έργον αν κάτι τέτοιο γινόταν με κοινωνική συναίνεση”.

Ο κ. Κολλίντζας προσθέτει ότι η επαγγελματική διαχείριση της περιουσίας των Ταμείων θα πρόσφερε υψηλότερες αποδόσεις, βοηθώντας στην άμβλυνση των χρηματοδοτικών αναγκών του ασφαλιστικού συστήματος. ”Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου των επενδύσεων των Ταμείων για να μην μπορούν να αναπτυχθούν φαινόμενα διαφθοράς και να επιτευχθούν υψηλότερες αποδόσεις για τους ασφαλισμένους”, κατέληξε.

-----------

(*) Ο κ. Τρύφων Κολλίντζας είναι καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια McGill, Pittsburg, Northwestern, Minnesota και Charles της Πράγας.

Έχει γράψει ή επιμεληθεί την έκδοση επτά βιβλίων, ενώ είναι Research Fellow του Centre for Economic Policy Research (CEPR) του Λονδίνου και μέλος του διοικητικού συμβουλίου και πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Βιομηχανικών και Οικονομικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).