Τη χρονιά που πέρασε, τόσο η γερμανική οικονομία όσο και ο βασικότερος πυλώνας της, οι τράπεζες, δεινοπάθησαν. Σύμφωνα με τους αναλυτές, οι επιδράσεις ήταν αναμφίβολα αμφίδρομες: Και η στασιμότητα της γερμανικής οικονομίας συντέλεσε στην τραπεζική ”μιζέρια”, αλλά και οι τράπεζες με τη σειρά τους απέτυχαν να οδηγήσουν τον τομέα της παροχής υπηρεσιών στο ”πράσινο”. Το αντίθετο μάλιστα.

Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Γερμανίας κατέγραψαν σχεδόν τις χειρότερες επιδόσεις σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό κλάδο, με τρεις από τις τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες (HVB, Dresdner και Commerzbank) να εμφανίζουν για το 2002 ζημίες- ρεκόρ.

Σύμφωνα με τους ίδιους τους τραπεζίτες, η αιτία για την εξέλιξη αυτή πρέπει να αναζητηθεί στον ίδιο παράγοντα που τους επιτρέπει την αισιοδοξία για το τρέχον έτος: Στην επιχειρούμενη αναδιάρθρωση. Τι περιλαμβάνει όμως αυτή η (καθυστερημένη) αναδιάρθρωση και πώς αναμένεται να ολοκληρωθεί;

Οι ”Financial Times”, στο ενδιαφέρον report τους για τον γερμανικό τραπεζικό κλάδο με ημερομηνία 9 Ιουνίου, επισημαίνουν την πορεία της Deutsche Bank, η οποία, μέσω περικοπών σε θέσεις εργασίας και επικέντρωση στο core business, επέστρεψε στην κερδοφορία.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι τράπεζες πίστευαν πως οι όποιες τυχόν επισφάλειες προέκυπταν από τα δάνεια που αφειδώς χορηγούσαν σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα καλύπτονταν από τις διάφορες εταιρικές συμμετοχές τους. Η τριετής όμως υποχώρηση των μετοχικών τίτλων, σε συνδυασμό με τη σημαντική αύξηση των προβλέψεων, άλλαξε τα σχέδιά τους και πίεσε περαιτέρω την κερδοφορία, αφήνοντας τα ιδρύματα μάλλον με κρυφές... ζημίες, παρά με κρυφά αποθέματα ρευστού.

Και εδώ ίσως βρίσκεται το βασικότερο σφάλμα. Σφάλμα στρατηγικής, κατά τους ”FT”: Οι διοικήσεις των γερμανικών τραπεζών, αναφέρει το έγκυρο φύλλο, υπήρξαν στα αμέσως προηγούμενα χρόνια σαφώς προσανατολισμένες στην επίτευξη μεγάλου τζίρου και όχι αποδόσεων για τους μετόχους. Επεκτάθηκαν αλόγιστα σε ποικίλες δραστηριότητες, η πολυμορφία των οποίων αύξανε σημαντικά το λειτουργικό κόστος.

Αποτελέσματα σαν αυτό της Deutsche Bank επιτρέπουν στους αναλυτές να πιστεύουν ότι, αφού ξεπέρασαν ”τη χειρότερη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τραπεζική χρονιά”, έχουν ήδη αφήσει τα χειρότερα πίσω τους, γράφουν οι ”FT”.

”Είναι η πρώτη χρονιά που στη Γερμανία οι τράπεζες άρχισαν σοβαρά τις περικοπές κόστους. Έχουν κάνει πρόοδο, αλλά όχι αρκετή”, δήλωσε σχετικά στην ίδια εφημερίδα ο D. Hein της FAI Research.

Αν υπάρχει ένας παράγοντας που επιτρέπει την αισιοδοξία, αυτός είναι ότι η πλειονότητα των γερμανικών τραπεζών φαίνεται να έχει πλέον συνείδηση της ανάγκης για λιγότερο κόστος και επιστροφή στο core business.

Τουλάχιστον στο πνεύμα αυτό ήταν οι πρόσφατες δηλώσεις του K.P. Muller της Commerzbank και του D. Rampl της HVB, οι οποίοι δεν παρέλειψαν να εκφράσουν και την αισιοδοξία τους για το σύνολο του έτους.

Και οι δύο αυτές τράπεζες έχουν πλέον ξεκάθαρα την πρόθεση να επικεντρώσουν τις εργασίες τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο και αν αυτό δεν είναι εφικτό, μόνο στη Γερμανία, αποκάλυψαν πηγές προσκείμενες στη διοίκησή τους.

Όπως και να έχει, το σίγουρο είναι, καταλήγουν οι ”FT”, πως οι γερμανικές τράπεζες -αυτή τουλάχιστον τη φορά- πρέπει να βγάλουν μόνες τους ”τα κάστανα από τη φωτιά”. Δεν είναι ότι η κυβέρνηση Σρέντερ δεν θέλει να βοηθήσει.

Είναι ότι καθώς βρίσκεται βαθιά χωμένη στα προβλήματα που σχετίζονται με την ανεργία και την επιβράδυνση της οικονομίας, δεν φαίνεται να μπορεί.

Δ. Γλ.