Τα κίνητρα, η προσαρμογή και η κόλαση!

Οι ειδήμονες εκτιμούσαν ότι το 2011 θα είναι το πιο δύσκολο έτος των τελευταίων δεκαετιών. Αν όμως δεν δοθεί όραμα και κίνητρα στην κοινωνία να διανύσει την απόσταση, το επόμενο έτος ίσως αποδειχτεί χειρότερο.

Δημοσιεύθηκε: 31 Μαΐου 2011 - 07:49

Dr Money

Μιλώντας τον Μάρτιο σε στενό κύκλο ανθρώπων, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, κ. Σόιμπλε, τόνισε ότι η Ελλάδα είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι της οικονομίας της ευρωζώνης, αλλά έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα.

Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι κάτι θα πρέπει να γίνει γι' αυτό και γρήγορα.

Κατά κοινή ομολογία, δεν έγιναν πολλά πράγματα στο διάστημα που μεσολάβησε από τότε.

Τουναντίον, επιβεβαιώθηκαν πολλές φορές η ευρωπαϊκή κακοφωνία και η έλλειψη στιβαρής ηγεσίας σε επίπεδο Ε.Ε.

Παράλληλα, εδραιώθηκε η άποψη στο εξωτερικό ότι η ελληνική κυβέρνηση είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί, για εσωκομματικούς και για άλλους λόγους, να τηρήσει τα συμφωνηθέντα με τους εκπροσώπους των θεσμικών δανειστών μας.

Το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά έθεσε ανεπίσημα θέμα αναδιάταξης του δημοσίου χρέους σε κοινοτική συνάντηση, παρά τις επίσημες διαψεύσεις, δημιούργησε επίσης σε αρκετούς την εντύπωση ότι ασχολείτο περισσότερο με αυτό το θέμα παρά με την υλοποίηση του μνημονίου.

Τα δημόσια σχόλια του κ. Σμάγκι, μέλους του προεδρείου της ΕΚΤ, γι' αυτό το ζήτημα είναι ενδεικτικά, αν και προσωπικά φρονούμε ότι οι όποιες καθυστερήσεις οφείλονται περισσότερο στις αντιδράσεις από οργανωμένα συμφέροντα και εσωκομματικούς παράγοντες, παρά στην ενασχόληση των κυβερνώντων με την αναδιάταξη του χρέους.

Με την εικόνα του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών πιο ξεθωριασμένη στα μάτια των εταίρων μας, λόγω των επιδόσεων της χώρας, και τις Βρυξέλλες να έχουν αποφασίσει όπως σταματήσουν να είναι "καλά παιδιά" με την Αθήνα, η χώρα βρίσκεται σε χειρότερη θέση απ' ό,τι μερικούς μήνες πριν, λόγω των καθυστερήσεων και των παλινωδιών.

Παρ’ όλα αυτά, θα εισπράξει την επόμενη δόση των 12 δισ. ευρώ και θα βρεθεί κάποια φόρμουλα για να χρηματοδοτηθεί το 2012 και πιθανόν το 2013, με αντάλλαγμα νέους αυστηρούς όρους.

Άλλωστε, κανείς Ευρωπαίος ηγέτης, π.χ. η κ. Μέρκελ, δεν θέλει να επωμιστεί το κόστος μιας ελληνικής στάσης πληρωμών και των άγνωστων δυσάρεστων συνεπειών της, παρότι την ίδια στιγμή επιζητά τρόπο να μην επωμιστεί εξ ολοκλήρου το πολιτικό κόστος της απόφασης για νέα χρηματοδότηση προς την Ελλάδα.

Όμως, η επιβολή νέων περιοριστικών μέτρων, αξίας πολλών δισ. ευρώ, στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής, και της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 7,4% του ΑΕΠ θα έπρεπε να προβληματίσει την Αθήνα.

Ο λόγος είναι ότι ζητούνται εκ νέου θυσίες από τον ελληνικό λαό, χωρίς να υπάρχει κάποια δέσμευση, κάποιο όραμα, ότι έπειτα από λίγα χρόνια θα δει φως.

Ποιος είναι ο λόγος να υπομείνει το πρόγραμμα λιτότητας, που θα προκαλέσει κοινωνικές αντιδράσεις, αν πρόκειται η χώρα να βαρέσει κανόνι το 2013 ή αργότερα;

Είναι σαν να ζητάς από τον άλλον να εφαρμόσει το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής για να πάει στην κόλαση.

Αν μη τι άλλο, έχει την επιλογή να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση που θα συνοδεύεται από δραστική μείωση του χρέους προς το ΑΕΠ από σήμερα και πριν ένα μεγάλο μέρος του χρέους περάσει από ιδιωτικά χέρια στις χώρες της ευρωζώνης και στο ΔΝΤ.

Εκτιμάται ότι ελληνικά ομόλογα αξίας 75 δισ. ευρώ και άνω λήγουν την περίοδο Μαΐου 2011 - Ιουνίου 2013.

Επομένως, οι εταίροι μας θα πρέπει να εξετάσουν το ζήτημα κι από αυτήν την οπτική γωνία, δίνοντας κίνητρα στους Έλληνες πολίτες και στο πολιτικό σύστημα να διανύσουν την απόσταση.

Άλλωστε, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας λόγος για τον οποίο η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βγει στις αγορές το 2012 είναι η δική τους έμπνευση να φτιάξουν τον μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (ΕSM) από τα μέσα του 2013.

Αν η ελληνική πλευρά διαπραγματευόταν, πιθανόν ένα τέτοιο κίνητρο να ήταν η παροχή κάποιας μορφής κοινοτικών εγγυήσεων κατά τα πρότυπα των Brady bonds για την ανακούφιση της Ελλάδας από το υψηλό χρέος και τη μεγαλύτερη εξασφάλιση της αποπληρωμής των δικών τους δανείων.

Με αυτόν τον τρόπο, η έξοδος της χώρας στις αγορές θα επιταχυνόταν, ενώ οι τράπεζες θα μπορούσαν να ανασάνουν, αυξάνοντας τη χρηματοδότηση τoυ ιδιωτικού τομέα.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.