Sabbatical για τον μεγάλο ασθενή!

Εδώ που φθάσανε τα πράγματα, όλες οι ιδέες θα πρέπει να πέσουν στο τραπέζι, μήπως και σωθεί η παρτίδα στα δημοσιονομικά. Μερικοί έχουν ήδη δείξει τον δρόμο.

Δημοσιεύθηκε: 22 Νοεμβρίου 2010 - 07:54

Dr Money

Πριν από έναν χρόνο περίπου είχαμε γίνει επανειλημμένα δυσάρεστοι σε πολλούς.

Ήταν η περίοδος όπου επιχειρηματολογούσαμε υπέρ ενός εμπροσθοβαρούς πακέτου δημοσιονομικής προσαρμογής, που θα έπρεπε να βασιστεί κυρίως στη μείωση των πρωτογενών δαπανών του Δημοσίου, συνεπικουρούμενου από κάποιες συμπληρωματικές αυξήσεις έμμεσων φόρων, π.χ. ΦΠΑ, ειδικών φόρων κατανάλωσης σε καύσιμα, τσιγάρα κτλ.

Ο στόχος ήταν αφενός να δοθεί έγκαιρα το μήνυμα στις αγορές ότι η δημοσιονομική κατάσταση ήταν υπό έλεγχο και αφετέρου να τις ικανοποιήσει, δείχνοντας ότι το βάρος δινόταν στη μείωση των δαπανών.

Έναν χρόνο αργότερα, η χώρα έχει μπει σε μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια, έχοντας χάσει την εθνική κυριαρχία στην άσκηση οικονομικής πολιτικής, με το έλλειμμα του προϋπολογισμού να είναι μειωμένο, την οικονομία σε ύφεση και την ανεργία στον ιδιωτικό τομέα να καλπάζει.

Δυστυχώς, τα νέα δεν είναι ευχάριστα.

Αν μάλιστα οι επαΐοντες έχουν δίκιο, το έλλειμμα του προϋπολογισμού ίσως ξεπεράσει το 9,4% του ΑΕΠ το 2010, χωρίς τις απαραίτητες "μαλάξεις" στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Εξυπακούεται ότι ο στόχος για μείωση του ελλείμματος στο 7,4% του ΑΕΠ την επόμενη χρονιά θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο σε αυτήν την περίπτωση.

Η εμπειρία από άλλες χώρες που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν δείχνει ότι ο κόμπος φτάνει στο χτένι μεταξύ 3ης και 4ης δόσης, γιατί οι πολιτικοί έχουν μεγάλο πρόβλημα να πάρουν τα μέτρα που προβλέπονται στο συμβόλαιο (μνημόνιο) που έχουν υπογράψει με τους πιστωτές, π.χ. το ΔΝΤ.

Εμείς είμαστε κάπου εκεί και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι "καθυστέρησε" η καταβολή της 3ης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ για τεχνικούς λόγους, όπως ανακοινώθηκε επισήμως.

Σε αυτές τις περιπτώσεις τίθεται σαφώς θέμα μείωσης των δαπανών του δημόσιου τομέα για να πιαστεί ο στόχος για μείωση του προϋπολογισμού, αφού η αύξηση των εσόδων σε μια παραπαίουσα οικονομία θεωρείται παρακινδυνευμένη υπόθεση.

Αντιμέτωπη με τις πιέσεις της τρόικας και την αυξανόμενη δυσφορία στον ιδιωτικό τομέα, όπου η ανεργία φθάνει το 12%, η κυβέρνηση βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με αυτήν την πραγματικότητα.

Αν και έχει δεσμευτεί για κλείσιμο πολλών φορέων και ΝΠΔΔ, από τη μία πλευρά, απολύσεις αρκετών χιλιάδων συμβασιούχων και περαιτέρω μισθολογικές περικοπές προφανώς δεν θεωρούνται αρκετές από την τρόικα.

Όμως, η κυβέρνηση δεν έχει πολλές επιλογές.

Δεν γνωρίζουμε κατά πόσον θα μπορούσε να πειστεί η τρόικα και να συμβιβαστεί με το επιχείρημα να μετράνε οι μετατάξεις υπαλλήλων από τους προβληματικούς οργανισμούς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ως προσλήψεις στον υπολογισμό της συμφωνίας για 1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις.

Ίσως όμως έχει έρθει η ώρα, από τη στιγμή όπου δεν μπορεί να απολύσει μαζικά μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους και οι καταργήσεις οργανισμών μέλλει να φανούν, να ρίξει την ιδέα του προγράμματος της προσωρινής αργίας (sabbatical) στο τραπέζι κατά τα πρότυπα της Τράπεζας Πειραιώς.

Κοινώς, να προσφέρει σε εθελοντική βάση ένα πρόγραμμα που θα δίνει το δικαίωμα σε όσους το επιλέξουν να μην προσέρχονται στην εργασία τους για ένα, δύο ή περισσότερα χρόνια και να αποδεχτούν σε αντάλλαγμα μείωση των αποδοχών χωρίς να χάνουν τα δικαιώματά τους.

Το πρόγραμμα της προσωρινής αργίας θα μπορούσε να είναι στοχευόμενο σε υπηρεσίες, φορείς και εταιρίες του δημόσιου τομέα υπό τη στενή και την ευρεία έννοια που θεωρούνται υπερτροφικές.

Δεν γνωρίζουμε ασφαλώς τι αποδοχή θα είχε από τους υπαλλήλους σε μια εποχή όπου η ανεργία θερίζει στον ιδιωτικό τομέα.

Αν όμως μπορούσε να μειώσει το μισθολογικό κόστος π.χ. 50.000 ατόμων σε ολόκληρο το Δημόσιο κατά 30% το 2011, θα ήταν μια θετική εξέλιξη και πιθανόν θα απέτρεπε τη λήψη κι άλλων περιοριστικών μέτρων στο Δημόσιο το 2011.

To sabbatical δεν είναι ασφαλώς πανάκεια για τον μεγάλο ασθενή, δηλαδή το Δημόσιο.

Θα μπορούσε όμως να μπει σε εφαρμογή για να δοκιμαστεί στην πράξη.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.