Κάποιες αρκούδες ψηφίζουν ράλι!

Όλες οι αρκούδες δεν είναι ίδιες. Μερικές διαφέρουν καθότι ψηφίζουν υπέρ της συνέχισης του χρηματιστηριακού ράλι και της οικονομικής ανάκαμψης. Προφανώς δεν τρελάθηκαν.

Κάποιες αρκούδες ψηφίζουν ράλι!
Κάθε αγορά έχει τις δικές της αρκούδες και τους δικούς της ταύρους.

Την ίδια περίοδο όπου οι αρκούδες των χρηματιστηριακών αγορών τα έχουν βάψει μαύρα, μην μπορώντας να πιστέψουν το μέγεθος των κερδών και τη διάρκεια του χρηματιστηριακού ράλι που ξεκίνησε γύρω στις 9 Μαρτίου, κάποιες άλλες αρκούδες έχουν στήσει πανηγύρι.

Αναφερόμαστε στις αρκούδες της αγοράς των κρατικών ομολόγων των μεγάλων βιομηχανικών χωρών που κάνουν πάρτι καθώς οι τιμές των ομολόγων ακολουθούν ακριβώς αντίστροφη πορεία από εκείνη των μετοχών.

Τελευταία φορά όπου η πτώση των τιμών των κρατικών ομολόγων είχε γίνει τόσο απότομα, απογειώνοντας τις αποδόσεις τους σε τέτοιον βαθμό, ήταν το καλοκαίρι του 2007.

Υπενθυμίζεται ότι οι αποδόσεις ανεβαίνουν όταν οι τιμές πέφτουν σε ομόλογα με σταθερό κουπόνι.

Mε άλλα λόγια, η αγορά των συγκεκριμένων ομολόγων αναφοράς προεξοφλεί οικονομική ανάκαμψη από το β΄ εξάμηνο του 2009 στις ΗΠΑ και σε κύριες χώρες της ευρωζώνης.

Πρόκειται για το ίδιο σενάριο που προεξοφλούν επίσης οι μετοχές και γενικά όλες οι κινητές αξίες με μεγαλύτερο ρίσκο τις τελευταίες εβδομάδες.

Το πρόβλημα για τις αρκούδες των χρηματιστηριακών αγορών είναι μεγαλύτερο.

Οι αντίζηλοί τους ταύροι κάνουν ενίοτε λάθος, π.χ. ενθαρρυμένοι από τις δηλώσεις των κ. Μπερνάνκι, Τρισέ και άλλων ιθυνόντων και από ορισμένα βελτιωμένα μακροοικονομικά στοιχεία, όμως το ίδιο συμβαίνει πολύ λιγότερες φορές με την αγορά ομολόγων.

Η Ιστορία δείχνει ότι η αγορά των ομολόγων, ο mr Bond όπως αποκαλείται, έχει πιο πολλές φορές δίκιο διαχρονικά σε σχέση με τον mr Stock και σε αυτή τη χρονική στιγμή συντάσσεται με τους ταύρους των χρηματιστηρίων.

Η μόνη των χρηματιστηριακών αρκούδων, η αγορά ομολόγων, κάνει λάθος.

Αυτό θα μπορούσε να στηριχτεί σε 3 διαπιστώσεις-προϋποθέσεις για την ύπαρξη μιας μεγάλης πτωτικής αγοράς στα ομόλογα.

Ούτε ο πληθωρισμός, που θεωρείται ο μεγαλύτερος εχθρός των ομολόγων, δείχνει σημάδια ανάκαμψης, ούτε οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες φαίνονται διατεθειμένες να αρχίσουν να ανεβάζουν τα παρεμβατικά τους επιτόκια, ούτε σημαντική ανάκαμψη των μεγάλων οικονομιών διαγράφεται στον ορίζοντα.

Την τελευταία φορά όπου η αγορά ομολόγων πιάστηκε οφσάιντ ήταν στα τέλη του 2001 - στην αρχή του 2002.

Εκείνη την περίοδο οι τιμές των ομολόγων έπεσαν και οι αποδόσεις ανέβηκαν πάνω από 120 μονάδες βάσης, προεξοφλώντας βίαιη ανάκαμψη της οικονομίας των ΗΠΑ κ.λπ.

Το ίδιο λάθος επαναλήφθηκε το 1990 όταν οι αποδόσεις των ομολόγων ξαναπήραν την ανηφόρα, ανεβαίνοντας 130 μονάδες βάσης για να αντιστραφεί πλήρως η εικόνα και να ακολουθήσει μεγάλο ράλι.

Η ελπίδα των χρηματιστηριακών αρκούδων είναι ότι θα έχουμε μία ακόμα φορά επανάληψη των περιπτώσεων του 2001 - 2002 και του 1990.

Οι ένορκοι δεν έχουν προφανώς ακόμη βγάλει την τελική τους απόφαση σχετικά με τη φύση της πτώσης της αγοράς των κρατικών ομολόγων, κοινώς αν μια μεγάλη πτωτική αγορά ξεκίνησε η αν πρόκειται απλώς για προσωρινό πισωγύρισμα.

Πάντως, οι μεγάλες οικονομίες εκπέμπουν σημάδια σταθεροποίησης, δείχνοντας ότι μπαίνουν σε μεταβατικό στάδιο.


Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v