Η κορυφή του παγόβουνου και η κόρη Παυλίδη!

Η υπόθεση Παυλίδη έχει αναχθεί σε μείζον πολιτικό θέμα γιατί μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Είναι όμως εξίσου αποκαλυπτική για ορισμένες τραπεζικές πρακτικές που θα βρούμε μπροστά μας.

Δημοσιεύθηκε: 30 Απριλίου 2009 - 08:00

Dr Money

Η κορυφή του παγόβουνου και η κόρη Παυλίδη!

Το πόρισμα της ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής που διερευνά την υπόθεση Παυλίδη παραδόθηκε χθες στον πρόεδρο της Βουλής κ. Σιούφα και δεν διέψευσε τις προβλέψεις που υπήρχαν.

Η μεν κυβερνητική πλειοψηφία αποφάνθηκε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ενοχής του κ. Παυλίδη, οι δε βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης θεωρούν ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για την τέλεση αδικημάτων.

Αν και έχουμε την αίσθηση πως στη συνείδηση μεγάλου μέρους του κόσμου η υπόθεση έχει κριθεί, θα σταθούμε σε κάτι άλλο που άπτεται ορισμένων τραπεζικών μεθόδων δανειοδότησης.

Από έγγραφο που έπεσε στα χέρια μας (από το ΠΑΣΟΚ) και καταγράφει τα γεγονότα με τις τραπεζικές συναλλαγές της κ. Αγγελικής Παυλίδη, κόρης του πρώην υπουργού, και άλλων προσώπων οι οποίες σχετίζονται με την αγορά του σπιτιού, προκύπτει κάτι τουλάχιστον περίεργο:

Τον Ιούλιο του 2006 η κ. Αγγελική Παυλίδη ζητά να τις δοθεί στεγαστικό δάνειο από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, προσκομίζοντας το συμβόλαιο αγοράς του διαμερίσματος που έγινε έναν χρόνο πριν, δηλαδή τον Ιούλιο του 2005.

Σημειώνεται ότι στο συμβόλαιο αναγράφεται ότι ο τρόπος εξόφλησης του τιμήματος για την αγορά του σπιτιού και λίγες μέρες μετά υπογράφεται συμβολαιογραφική πράξη εξόφλησης του οφειλόμενου ποσού που πρακτικά σημαίνει ότι το συμβόλαιο αγοράς που υποβλήθηκε στην τράπεζα δεν ήταν πλέον σε ισχύ.

Κι όμως, το συγκεκριμένο υποκατάστημα (στην οδό Πεσμαζόγλου) του Τ.Τ. έκανε αποδεκτό το αίτημα και έδωσε το στεγαστικό δάνειο στη κ. Παυλίδη! Και χωρίς να προσδιορίζεται αν η τράπεζα έλαβε τουλάχιστον τα μέτρα της (προσημείωση).

Το πρώτο που σκέφτεται κάποιος ύστερα από όλα αυτά είναι πως πιθανώς υπήρξε κάποια παρέμβαση από υψηλά ιστάμενο πρόσωπο για να δοθεί το δάνειο, καθότι επρόκειτο για κόρη πολιτικού του κυβερνώντος κόμματος και το Τ.Τ. είναι κρατικού ενδιαφέροντος τράπεζα.

Ύστερα όμως μπορεί να σκεφτεί κάτι ακόμη: μήπως παρόμοια πράγματα έκαναν κι άλλες τράπεζες εκείνη την περίοδο;

Η απάντηση των στελεχών μεγάλων τραπεζών είναι κάθετα αρνητική.

Όμως, η απάντηση υψηλόβαθμου στελέχους μικρότερης ιδιωτικής τράπεζας εκπλήσσει: "Δεν θα με εξέπληττε (αν δίνονταν τέτοια δάνεια). Εκείνη την εποχή υπήρχε μεγάλη πλεονάζουσα ρευστότητα και οι τράπεζες προσπαθούσαν να την οδηγήσουν στα δάνεια".

Αν ο τελευταίος τραπεζίτης έχει δίκιο, τότε θα πρέπει να έχουν δοθεί αρκετά δάνεια εκείνη την εποχή χωρίς να έχουν τηρηθεί ουσιαστικές εγκριτικές διαδικασίες.

Σε αυτά δεν περιλαμβάνουμε πολλά επισκευαστικά δάνεια που ήταν στην πράξη καταναλωτικά, αλλά για τα οποία οι τράπεζες έκαναν τα στραβά μάτια, αρκούμενες σε ένα απλό χαρτί από τον μηχανικό του ενδιαφερομένου.

Η υπόθεση Παυλίδη "φωτίζει", λοιπόν, μία πλευρά της πολιτικής δανειοδοτήσεων ορισμένων τουλάχιστον τραπεζών την εποχή της ευφορίας και απομένει να δούμε τις συνέπειες εκείνης της πολιτικής.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.