Βαλκάνια: Tράπεζες «εναντίον» Προβόπουλου

Η θέση της Ένωσης Τραπεζών για τα Βαλκάνια είναι πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα καθότι έρχεται ουσιαστικά σε αντίθεση με τον χρηματοπιστωτικό προστατευτισμό του διοικητή της ΤτΕ. Τι συμβαίνει.

Βαλκάνια: Tράπεζες «εναντίον» Προβόπουλου
Στα μάτια του μέσου Έλληνα οι τράπεζες μοιάζουν περισσότερο με τις ύαινες που προσπαθούν να του πιουν το αίμα παρά με οργανισμούς που προσφέρουν απασχόληση και συνεισφέρουν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Είναι επόμενο λοιπόν ο μέσος Έλληνας να εκνευρίζεται όταν ακούει ή διαβάζει ότι οι τράπεζες θα πάρουν 28 δισ. ευρώ από το κράτος, ή ακόμη καλύτερα ότι το κράτος θα τους τα χαρίσει.

Το γεγονός ότι η κρατική ενίσχυση αφορά στην παροχή ειδικών κρατικών ομολόγων προς τα πιστωτικά ιδρύματα για άντληση ρευστότητας από την ΕΚΤ και κρατικών εγγυήσεων για την έκδοση τραπεζικών ομολόγων για τα οποία το Δημόσιο λαμβάνει προμήθεια είναι δευτερεύον θέμα.

Κατόπιν τούτου είναι λογικό να αναμένει κανείς ότι ο μέσος Έλληνας θα εκνευριζόταν ακόμη περισσότερο αν πληροφορείτο ότι μέρος των 28 δισ. ευρώ θα κατευθυνόταν σε γειτονικές χώρες για τη χρηματοδότηση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.

Υπό αυτές τις συνθήκες, κάθε πολιτικός και κάθε άλλος άνθρωπος που βάζει πάνω απ’ όλα το λαϊκό αίσθημα δεν έχει παρά μία επιλογή.

Να ξιφουλκήσει εναντίον των μισητών τραπεζών
που διοχετεύουν μέρος από τις καταθέσεις του ελληνικού λαού σε άλλες χώρες αντί να το διοχετεύσουν στην Ελλάδα.

Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Προβόπουλος είναι ένας από εκείνους που λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους την κοινή γνώμη.

Αυτό σε συνδυασμό με την προφανή επιθυμία του να ενισχυθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας τον οδήγησε στη διατύπωση αυστηρών συστάσεων προς τις τράπεζες για τη μη διοχέτευση χρημάτων από το πακέτο των 28 δισ. ευρώ σε γειτονικές χώρες.

Είναι μια κίνηση που είναι απολύτως κατανοητή με κριτήριο την ικανοποίηση του δημοσίου αισθήματος και την προφύλαξη του ιδίου και της Τραπέζης της Ελλάδος από τις βολές διαφόρων πολιτικών.

Από καθαρά οικονομική σκοπιά όμως είναι μια κίνηση που δεν βγάζει νόημα για τους κάτωθι 3 λόγους:

Πρώτον, η ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών και της οικονομίας με 28 δισ. ευρώ ή λιγότερα σημαίνει ότι απελευθερώνονται κάποια άλλα χρήματα που θα διοχετευτούν από τις τράπεζες κατά το δοκούν, π.χ. σε θυγατρικές τους σε χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Δεύτερον, τα 15 δισ. από τα 28 δισ. ευρώ, δηλαδή το μεγαλύτερο κομμάτι, συνίσταται στην παροχή κρατικών εγγυήσεων για την έκδοση τραπεζικών χρεογράφων που θα αναχρηματοδοτήσουν λήξεις παλαιότερων ομολόγων.

Όμως, τα χρήματα από τα ομόλογα που λήγουν έχουν διοχετευτεί για τη χρηματοδότηση διαφόρων δανείων στο παρελθόν και θα ήταν έκπληξη αν ανάμεσά τους δεν υπήρχαν δάνεια που δόθηκαν σε γειτονικές χώρες.

Τρίτον, ακόμη κι αν απομονώσει κάποιος τα 8 δισ. ευρώ του πακέτου στήριξης που θα αντλήσουν οι τράπεζες από την ΕΚΤ και τα 5 δισ. ευρώ από την αύξηση των ιδίων κεφαλαίων, δεν μπορεί να είναι κανείς 100% σίγουρος ότι ένα μέρος δεν θα διοχετευτεί στη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Πώς μπορεί να ελέγξει η Τράπεζα της Ελλάδος ή κάποιος άλλος αν μια ελληνική επιχείρηση που πήρε δάνειο από τα χρήματα του πακέτου στην Ελλάδα δεν θα χρηματοδοτήσει κάποια θυγατρική της στο εξωτερικό;

Η απάντηση είναι ότι δεν μπορεί.

Προφανώς, όλα αυτά είναι γνωστά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ.

Είναι λοιπόν απορίας άξιον πώς ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος εμφανίζεται υπέρμαχος της θέσης ότι τα χρήματα από το πακέτο των 28 δισ. ευρώ θα πρέπει να κατευθυνθούν στην ελληνική αγορά όταν επί του πρακτέου κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά αμφίβολο.

Θα ήταν πολύ πιο λογικό να υιοθετούσε περισσότερο μετριοπαθή στάση.

Το μόνο ελαφρυντικό που μπορεί να βρει κανείς είναι ότι ο κ. Προβόπουλος πιθανόν γνωρίζει κάτι που όλοι οι υπόλοιποι αγνοούν, π.χ. ότι ετοιμάζεται κάποιο πακέτο ενίσχυσης των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όμως, ακόμη κι αν είναι έτσι, η υιοθέτηση μιας θέσης που είναι ταυτόσημη με τον χρηματοοικονομικό προστατευτισμό δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα ούτε στις Βρυξέλλες ούτε στην ευρύτερη περιοχή.

Ως εκ τούτου, η χθεσινή παρέμβαση της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών (ΕΕΤ) αποτελεί αφενός μεν ευχάριστη έκπληξη -αφού δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο στο παρελθόν- και αφετέρου στέλνει μήνυμα προς το εξωτερικό ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν είναι υπέρ του χρηματοοικονομικού προστατευτισμού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παρέμβαση της ΕΕΤ εξυπηρετεί τα ευρύτερα συμφέροντα των μελών της.

Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι προς την ορθή κατεύθυνση σε μια περίοδο όπου ο λαϊκισμός και ο προστατευτισμός πουλάνε πιο πολύ από πριν.



Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v