Τραπεζίτες: Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας

Η Ελλάδα δανείζεται με μικρότερο spread τελευταία και αν η πτωτική αυτή πορεία συνεχιστεί, οι τραπεζίτες θα κληθούν να αποδείξουν ότι εννοούσαν μερικά απ’ αυτά που έλεγαν μέχρι πρότινος.

Δημοσιεύθηκε: 30 Ιανουαρίου 2009 - 07:58

Dr Money

Τραπεζίτες: Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας

Ο περιορισμός των spreads με τα οποία δανείζεται το ελληνικό δημόσιο στις διεθνείς κεφαλαιαγορές συνεχίστηκε χθες.

Το spread που χωρίζει τα ελληνικά 5ετή κρατικά ομόλογα από τα αντίστοιχα γερμανικά υποχώρησε χθες κάτω από τις 280 μονάδες βάσης έναντι 320 μονάδων και πλέον την ημέρα της έκδοσης των ίδιων ομολόγων την προηγούμενη εβδομάδα.

Το ίδιο συνέβη σε άλλες διάρκειες, όπως στα 10 χρόνια όπου η επιτοκιακή διαφορά διαμορφώθηκε κάτω από τις 250 μονάδες βάσης. Υπενθυμίζεται ότι μία ποσοστιαία μονάδα ισούται με 100 μονάδες βάσης.

Σημειώνεται ότι τα spreads των ελληνικών κρατικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων επιτοκίων της χρηματαγοράς, που θεωρούνται πιο σχετικά από την οπτική γωνία των τραπεζών, είναι ακόμη μικρότερα.

Όλα αυτά συνιστούν καλά νέα.

Όμως, η πτωτική πορεία των spreads, αν συνεχιστεί, θα φέρει αρκετούς τραπεζίτες προ των ευθυνών τους.

Με άλλα λόγια, θα αποδειχτεί αν είχαν βάση όσα έλεγαν για τη σχέση των spreads που χρεώνουν στα δάνεια και των spreads με τα οποία δανείζεται το ελληνικό δημόσιο όπως διατείνονταν μέχρι σήμερα.

Αρκετοί αδυνατούν να κατανοήσουν τα λεγόμενα των τραπεζιτών για τη σχέση μεταξύ των δύο μορφών spreads και ως ένα σημείο έχουν δίκιο γιατί η σχέση δεν είναι ξεκάθαρη.

Από τη σκοπιά εκείνων που θεωρούν ότι το ανωτέρω επιχείρημα στερείται βάσης, το σωστό είναι να συγκρίνεις το κόστος του δανείου με το κόστος χρηματοδότησής τους.

Από τη στιγμή που υπάρχουν τράπεζες στις οποίες οι χορηγήσεις μπορούν να χρηματοδοτηθούν ολοκληρωτικά από τις καταθέσεις, τα spreads με τα οποία δανείζεται το Δημόσιο δεν φαίνεται να παίζουν ρόλο.

Άλλωστε, αν τα τελευταία επηρεάζουν κάτι, αυτό είναι το κόστος δανεισμού των τραπεζών στις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Από τη στιγμή που η χρηματοδότηση από τις τελευταίες είναι ανύπαρκτη είναι επόμενο να περνούν στο περιθώριο.

Όμως, αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος.

Η άλλη όψη του νομίσματος είναι το αποκαλούμενο ευκαιριακό κόστος.
Γιατί μια τράπεζα να χρηματοδοτήσει ένα δάνειο 5 ετών με spread 200 μονάδες βάσης όταν μπορεί να δώσει τα ίδια λεφτά για να αγοράσει ένα 5ετές κρατικό ομόλογο του ελληνικού δημοσίου με spread 260 μονάδες και πλέον πάνω από τα αντίστοιχα επιτόκια της κεφαλαιαγοράς (swap rates);

Aν μη τι άλλο, το κρατικό ομόλογο είναι μικρότερου ρίσκου και στον υπολογισμό του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας μιας τράπεζας έχει συντελεστή στάθμισης μηδέν, σε αντίθεση μ’ ένα δάνειο. Με άλλα λόγια, το ομόλογο δεν «τρώει» ίδια κεφάλαια, σε αντίθεση με το κλασικό δάνειο.

Επομένως, το επιχείρημα των κ. Αράπογλου, Θωμόπουλου και άλλων υψηλόβαθμων τραπεζιτών έχει βάση.

Αν όμως συνεχιστεί η συμπίεση στα spreads των ελληνικών κρατικών ομολόγων θα κληθούν να αποδείξουν ότι εννοούσαν αυτά που έλεγαν.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.