Μετοχές: Η απάντηση του ενός εκατομμυρίου!

Να μπει κανείς ή να μην μπει στο χρηματιστήριο για να αβγατίσει κάποια λεφτά που έχει στην άκρη ύστερα από μια τόσο μεγάλη πτώση των τιμών, ή να περιμένει; Κάποιοι έχουν την απάντηση.

Μετοχές: Η απάντηση του ενός εκατομμυρίου!
"Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι", λέει ο θυμόσοφος λαός.

Στη προκειμένη περίπτωση πολλοί ίσως θεωρήσουν ότι αναφερόμαστε στα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων που προσφέρουν οι τράπεζες.

Άλλοι ίσως πιστέψουν ότι αναφερόμαστε στο 5ετές κρατικό ομόλογο που θα πουλάνε οι τράπεζες από μεθαύριο στο ευρύ κοινό.

Δεν είναι κάτι που εκπλήσσει.

Στη χώρα μας το ρίσκο του εκδότη είναι άγνωστη έννοια όταν τα ομόλογα τα εκδίδει το Δημόσιο.

Όμως, στην προκειμένη περίπτωση δεν αναφερόμαστε ούτε στις προθεσμιακές καταθέσεις, ούτε στα κρατικά ομόλογα.

Αναφερόμαστε στις μετοχές.

Έπειτα από μια τόσο μεγάλη πτώση των τιμών τους και παρά την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα, στις άλλες χώρες της ευρωζώνης, στις ΗΠΑ και αλλού, ορισμένα (quantitative) μοντέλα προβλέπουν ότι το 2009 θα αποδειχτεί καλύτερο σε σχέση με το 2008.

Εκτός από τους υπεύθυνους ποσοτικής επενδυτικής στρατηγικής, οι οποίοι εξετάζουν τα συγκεκριμένα μοντέλα υπάρχουν, κι άλλοι που εκτιμούν ότι μέσα στο 2009 θα δούμε τον πάτο της αγοράς.

Φυσικά, τον πάτο θα τον μάθουμε εκ των υστέρων.

Το ερώτημα, λοιπόν, που θέτουν είναι αν θα πρέπει οι επενδυτές να αρχίσουν να ενισχύουν τις μετοχικές τους θέσεις, ακόμα κι αν το χαμηλότερο επίπεδο μιας αγοράς απέχει 6 ή 8 ή 12 μήνες από σήμερα, ή αν θα πρέπει να περιμένουν να βεβαιωθούν πρώτα και μετά να λάβουν θέση.

Την απάντηση δίνει μια έρευνα της ομάδας επενδυτικής στρατηγικής της Bank of America/Merrill Lynch που καλύπτει την περίοδο από το 1988 μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με την έρευνα που βασίζεται στους δείκτες MSCI, ο επενδυτής θα ήταν καλύτερα να περιμένει παρά να πάρει θέση πριν είναι αρκετά βέβαιος ότι η αγορά έφτασε στο χαμηλότερο σημείο.

Αυτό ισχύει κυρίως στην Ευρώπη και δευτερευόντως στις ΗΠΑ.

Συγκεκριμένα, η απόδοση όσων επένδυσαν στο δείκτη MSCI - Ευρώπη 4 μήνες πριν πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο έχασαν 20% κατά μέσο όρο.

Από την άλλη πλευρά, όσοι επέλεξαν να επενδύσουν 4 μήνες μετά τον πάτο έχασαν την ευκαιρία να κερδίσουν από την άνοδο που ήταν της τάξης του 7%.

Με άλλα λόγια, το ευκαιριακό κόστος της αναμονής ήταν πολύ μικρότερο σε σχέση με τις απώλειες μιας επένδυσης 4 μήνες νωρίτερα.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι ευρωπαϊκές μετοχές πέφτουν συνήθως πολύ και απότομα το διάστημα πριν βρεθούν στο ναδίρ.

Οι αντίστοιχες αποδόσεις στις ΗΠΑ ήταν απώλειες 13% αν κάποιος επένδυε 4 μήνες νωρίτερα και ευκαιριακό κόστος 12% αν περίμενε 4 μήνες.

"Ίσα βάρκα, ίσα νερά" είναι η κατάσταση στις αναδυόμενες χρηματιστηριακές αγορές, όπου οι απώλειες ανέρχονται στο 21% και η άνοδος μετά στο 22%.

Στην Ιαπωνία η πλάστιγγα γέρνει υπέρ όσων τοποθετούνται νωρίτερα, αφού οι απώλειες είναι 11% κατά μέσο όρο και η μετέπειτα άνοδος 23%.

Η αναλογία των αρνητικών - θετικών αποδόσεων στην υπόλοιπη Ασία, πλην της Ιαπωνίας, είναι 23% και 27%.


Αν λοιπόν ήταν να βγάλει κανείς ένα συμπέρασμα από τα ανωτέρω για τη Σοφοκλέους, που αποτελεί κράμα ευρωπαϊκής ώριμης αγοράς και αναδυόμενης, αυτό θα ήταν το εξής.

Πιθανόν, θα υπάρξει μεγάλη πτώση τους μήνες πριν από τον πάτο, π.χ. 20% περίπου, και θα ακολουθήσει ανάκαμψη η οποία θα πρέπει να είναι ισχυρότερη απ’ ό,τι στις ώριμες ευρωπαϊκές αγορές (7%), αλλά μικρότερης ισχύος σε σχέση με εκείνη στις αναδυόμενες (22%).


Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v