Σοφοκλέους: Tα βαρίδια της υποαπόδοσης!

Δύο περίπου μήνες πριν κλείσει η χρονιά, η Σοφοκλέους διεκδικεί επί ίσοις όροις μαζί με τις αγορές της Ιρλανδίας, της Αυστρίας και του Βελγίου τον τίτλο της πρωταθλήτριας αγοράς της χασούρας για το 2008.

Οι απώλειες των προαναφερθεισών αγορών ξεπερνούν ή πλησιάζουν το 70% από την αρχή της χρονιάς.

Με τόσο μεγάλες απώλειες θα περίμενε κανείς ότι οι προαναφερθείσες αγορές βάζουν υποψηφιότητα για υπεραπόδοση έναντι των άλλων αγορών σε περίπτωση που υπάρξει ανάκαμψη διαρκείας ή απλώς ένα ράλι ανακούφισης στα χρηματιστήρια.

Σ’ αυτήν τη φάση υπάρχουν σοβαροί λόγοι για ένα ισχυρό ράλι ανακούφισης μετά τις μεγάλες απώλειες που καταγράφηκαν τις τελευταίες εβδομάδες.

Οι αγορές είναι υπερπουλημένες και οι αποτιμήσεις των περισσότερων εταιριών έχουν πέσει σε τόσο χαμηλά επίπεδα όσο ελάχιστες φορές από τον Δεύτερο Παγκόσμιο μέχρι σήμερα.

Επιπλέον, οι νομισματικές και δημοσιονομικές αρχές μοιάζουν αποφασισμένες να μην αφήσουν το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα να καταρρεύσει, οι συνθήκες στις πιστωτικές αγορές βελτιώνονται αργά-αργά, τα επιτόκια στη διατραπεζική αγορά διολισθαίνουν σε χαμηλότερα επίπεδα, ενώ το πετρέλαιο έχει πέσει κάτω από τα 65 δολάρια το βαρέλι.

Όλα δείχνουν ράλι ανακούφισης και τα μεγάλα χθεσινοβραδινά κέρδη της Γουόλ Στριτ μαζί με τα σημαντικά κέρδη των υπόλοιπων αγορών από την αρχή της εβδομάδας το επιβεβαιώνουν, αν και οι αγορές παραμένουν πολύ ευμετάβλητες.

Όμως, θα ήταν μάλλον παράδοξο -αν και ευπρόσδεκτο- αν η βαριά πληγωμένη Σοφοκλέους έβρισκε τη δύναμη να τις ακολουθήσει στον ίδιο βαθμό.

Δεν αναφερόμαστε ούτε στα διάφορα ξένα funds που περιμένουν με το χέρι στη σκανδάλη για να «πυροβολήσουν» ελληνικές μετοχές σε καλύτερες τιμές, ούτε στις επιπτώσεις από το ξεπούλημα των αγορών της νοτιοανατολικής Ευρώπης που επιβαρύνουν σημαντικά το κλίμα.

Αναφερόμαστε στο ρίσκο της χώρας (country risk) που εμφανίζεται πολύ πιο διογκωμένο σε σχέση με προηγούμενα χρόνια. Αυτό είναι συνάρτηση διαφόρων παραγόντων.

Ένας απ’ αυτούς είναι το πολιτικό ρίσκο. Η κυβέρνηση εμφανίζεται πιο αποδυναμωμένη μετά τις διάφορες αποκαλύψεις για το Βατοπέδιο κ.λπ. και τις συχνές διαφοροποιήσεις βουλευτών τη στιγμή που έχει μικρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Η αίσθηση ότι μπορεί η χώρα να πάει σε διπλές εκλογές, μία τη άνοιξη μετά τον Μάρτιο κι άλλη μία με τις ευρωεκλογές, είναι διαδεδομένη και συνεισφέρει στο κλίμα αβεβαιότητας.

Όμως, μια αποδυναμωμένη κυβέρνηση σε περίοδο διεθνούς οικονομικής κρίσης είναι πιο ευάλωτη στις πιέσεις διαφόρων επιχειρηματιών και κοινωνικών ομάδων.

Αυτό σε συνδυασμό με τον χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης οδηγεί σε μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα και δημόσιο χρέος, κοινώς σε μεγαλύτερο μακροοικονομικό ρίσκο.

Άλλωστε, η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες της ευρωζώνης με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και επιπλέον πέρυσι το έλλειμμα του προϋπολογισμού ξεπέρασε το όριο 3% του ΑΕΠ.

Η διεύρυνση του spread με το οποίο δανείζεται η Ελλάδα σε σχέση με τη Γερμανία και τα swaps απεικονίζουν τη νέα πραγματικότητα.

Όλα αυτά, δηλαδή το αυξημένο πολιτικό και μακροοικονομικό ρίσκο, συνθέτουν ένα κοκτέιλ λόγων που δεν ευνοεί την υπεραπόδοση της πληγωμένης ελληνικής αγοράς, όπως ήταν λογικό να περιμένει κάποιος μετά μια μεγάλη περίοδο υποαπόδοσης.

Dr. Money

[email protected]