O κίνδυνος των κρατικών εγγυήσεων!

Κάποιες τράπεζες δίνουν αγώνα δρόμου για να λάβουν τις κρατικές ενισχύσεις. Όμως, μια απ’ αυτές, η παροχή εγγύησης για δάνεια που παρέχει το Δημόσιο, έχει άλλη μια λιγότερο ευχάριστη όψη.

O κίνδυνος των κρατικών εγγυήσεων!
Στο σχέδιο για την στήριξη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος που ανακοίνωσε η κυβέρνηση περιλαμβάνεται η παροχή εγγύησης του ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες για την αντιμετώπιση των αναγκών ρευστότητας μέχρι 15 δισ. ευρώ.

Με τις διεθνείς αγορές χονδρικής να είναι πρακτικά κλειστές ο κίνδυνος να μην μπορούν ελληνικές τράπεζες να εκδώσουν νέα μεσοπρόθεσμα δάνεια η να αναχρηματοδοτήσουν υφιστάμενα που λήγουν τους επόμενους μήνες είναι ορατός.

Σ’ αυτή την περίπτωση οι ελληνικές τράπεζες θα έπρεπε να βρούν τρόπους να αναπληρώσουν αυτά τα κεφάλαια από άλλες πηγές, π.χ. την διατραπεζική αγορά, η την πώληση περιουσιακών στοιχείων η/και μειώνοντας τα δάνεια που δίνουν σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Μεγάλες ξένες τράπεζες, όπως η Citi, υιοθέτησαν την λύση της συρρίκνωσης του ενεργητικού της τα επόμενα χρόνια με την πώληση στοιχείων του ενεργητικού της για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Όμως, αυτές είχαν συνήθως τοξικά επενδυτικά προιόντα στο χαρτοφυλάκιό τους που οι ελληνικές τράπεζες ισχυρίζονται ότι δεν έχουν.

Οι ελληνικές τράπεζες δεν δείχνουν διατεθειμένες να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, δηλαδή της συρρίκνωσης, κι επιμένουν στο μοντέλο της ανάπτυξης, έστω κι αν ετοιμάζονται να κατεβάσουν ταχύτητα.

Η κρατική εγγύηση λειτουργεί ευεργετικά αφού τους ανοίγει τα πουγκιά ξένων χαρτοφυλακίων και τους μειώνει το κόστος δανεισμού.

Από την σκοπιά του κράτους, τα οφέλη ανάγονται στην ομαλή λειτουργία της πραγματικής οικονομίας και στην προμήθεια των 100 με 150 μονάδων βάσης που θα εισπράττει από τις τράπεζες ετησίως. Σε εποχές ισχνών αγελάδων δεν είναι άσχημο να μπορεί να εισπράξει κανείς 150 εκατ. ευρώ και πάνω.

Όμως, η ιστορία του ελληνικού κράτους από την μεταπολίτευση και δώθε δείχνει ότι οι εγγυήσεις δανείων αποδείχθηκαν γάγγραινα, συμβάλλοντας με τις καταπτώσεις στη διόγκωση του Δημοσίου Χρέους.

Αν και κανείς δεν προβλέπει ότι θα συμβεί το ίδιο σήμερα με τις τράπεζες, δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι υπάρχουν ιδιωτικές επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω του αυξημένου κόστους δανεισμού.

Είναι επομένως εύλογο να τίθεται θέμα ίσης μεταχείρισης στο θέμα των κρατικών εγγυήσεων για δάνεια από την στιγμή που το κράτος επιλέγει να ενισχύσει τις τράπεζες.

Aκόμη και η σημασία του τραπεζικού κλάδου στην εθνική οικονομία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι εύλογο να τίθεται το ερώτημα γιατί οι ιδιώτες μέτοχοί τους θα πρέπει να τύχουν καλύτερης αντιμετώπισης μέσω της παροχής κρατικών εγγυήσεων για δάνεια σε σχέση με τους μετόχους των άλλων εταιρειών που επίσης υποφέρουν.

Dr. Money

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v