Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Σοφοκλέους: Το... κλίμα και ο γάιδαρος!

Η οικονομία είναι κλίμα λένε πολλοί. Το ίδιο ισχύει στη Σοφοκλέους όπου το... κλίμα δεν ήταν που δεν ήταν καλό, τώρα κινδυνεύει να το φάει κι ο γάιδαρος.

Σοφοκλέους: Το... κλίμα και ο γάιδαρος!
Ο κ. Αλογοσκούφης θα έπρεπε να γνωρίζει πολύ καλά τι επρόκειτο να συμβεί όταν ανακοίνωνε το πακέτο των φορολογικών μέτρων για τον περιορισμό του ελλείμματος του κρατικού προυπολογισμού.

Είναι το πιο εύκολο πράγμα να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί σε μία χώρα όπου σχεδόν κανείς δεν θέλει να φορολογείται αλλά σχεδόν όλοι θέλουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι και γενικότερα να εισπράττουν από τον κρατικό κορβανά.

Όμως, κι ο ίδιος δεν φρόντισε να διαφοροποιηθεί από τους προκατόχους του, συζητώντας με τους άμεσα ενδιαφερόμενους διάφορα μέτρα που του πρότειναν οι υπηρεσιακοί παράγοντες για να μειώσει το έλλειμμα πριν καταλήξει.

Αν το είχε κάνει το πιθανότερο είναι ότι θα είχε αποφύγει τα μπρος-πίσω σε διάφορα φορολογικά μέτρα και θα είχε πετύχει ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα με όρους πολιτικού κόστους και οικονομικής αποτελεσματικότητας.

Η Σοφοκλέους είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.

Αν είχαν συζητήσει οι επιτελείς του με τους άμεσα ενδιαφερομένους, π.χ. τους χρηματιστές, τραπεζίτες κ.τ.λ., πιθανόν να είχαν αλλάξει άποψη για κάποιους φόρους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το υπουργείο οικονομικών δεν θα τους επέβαλε.

Απλώς σημαίνει ότι θα είχαν υιοθετηθεί πιθανόν κάποιες τροποποιήσεις των φόρων που θα πετύχαιναν "μ΄ έναν σμπάρο δύο τρυγόνια".

Από τη μία πλευρά θα έφερναν περισσότερα έσοδα στο κρατικό προυπολογισμό και από την άλλη θα έδιναν την εντύπωση ότι ευθυγραμμιζόμαστε ως χώρα με τις φορολογικές πρακτικές άλλων ανεπτυγμένων αγορών σε θέματα όπως η φορολόγηση της υπεραξίας μετοχών, stock options κ.τ.λ.

Όμως, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα η κατάσταση, η εντύπωση που κυριαρχεί είναι μία και συνοψίζεται στη παρακάτω φράση.

Λείπουν λεφτά από το Δημόσιο και βάζει νέους φόρους για να τα βρει.

Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, η κατάργηση του φόρου επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών που είναι σωστό μέτρο περνάει στο ντούκου και όλη η συζήτηση επικεντρώνεται στο φόρο υπεραξίας κ.τ.λ.

Μ’ αυτά, όμως, δεν «τραυματίζεται» μόνο ο υπουργός κ. Γιώργος Αλογοσκούφης αλλά και η Σοφοκλέους.

Ποιος ξένος επενδυτής θα καθίσει να ασχοληθεί με τους νέους φόρους επί των ελληνικών μετοχών σε μία περίοδο παρατεταμένης πτώσης των διεθνών αγορών;

Μάλλον λίγοι. Ισως και κανένας αφού το λιγότερο που θα ήθελε να κάνει ένας ξένος fund manager θα ήταν να ασχοληθεί με την εφαρμογή, τις επιπλοκές και τις όποιες ασάφειες των νέων φόρων στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Υπό αυτή την έννοια, ακόμη κι αν κάποιος συμφωνήσει με την επιβολή κάποιων φόρων το αποτέλεσμα κρίνεται αρνητικό για το Χρηματιστήριο Αθηνών.

Γι’ αυτό και εδώ ταιριάζει γάντι η φράση ότι, ήταν που ήταν άσχημο το... κλίμα λόγω της διεθνούς κρίσης, τώρα κινδυνεύει να το φάει κι ο γάιδαρος.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v