Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Σοφοκλέους: Oι γενναίοι του Βορρά!

Στις αγορές, όπως και στη ζωή, υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που παίρνουν περισσότερα ρίσκα και οι πιο συντηρητικοί. Το ίδιο συμβαίνει στη Σοφοκλέους όπου κάποιοι ξένοι ξεχωρίζουν.

Σοφοκλέους: Oι γενναίοι του Βορρά!
Η σταδιακή απομάκρυνση των Ελλήνων επενδυτών από το Χρηματιστήριο Αθηνών από τις αρχές της δεκαετίας μέχρι σήμερα δεν έγινε τόσο αισθητή γιατί το κενό υπερκάλυψαν οι κάθε λογής επενδυτές από το εξωτερικό.

Εκείνοι που μπήκαν πρώτοι στην ελληνική αγορά στα τέλη του 2002 και τους πρώτους μήνες του 2003 ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα για το ρίσκο που ανέλαβαν.

Ήταν η εποχή πριν από τον πόλεμο στο Ιράκ που συνέπεσε με τη μεγαλύτερη πτώση των χρηματιστηριακών δεικτών από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 και την κατάρρευση της οικονομικής δραστηριότητας (Great Depression).

Η βαθιά οικονομική ύφεση οδήγησε ως γνωστόν στο New Deal του Αμερικανού προέδρου Φράνκλιν Ρούζβελτ και στην ενίσχυση του παρεμβατικού ρόλου του κράτους στην οικονομία.

Πριν από λίγο καιρό συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την επέτειο της διεθνούς πιστωτικής κρίσης.
Η κρίση, η οποία αρχικά έγινε αισθητή στον τραπεζικό κλάδο και στο real estate, έχει αρχίσει να περνά σε περισσότερους κλάδους της πραγματικής οικονομίας στην ευρωζώνη και σε άλλες περιοχές του πλανήτη.

Οι χρηματιστηριακές αγορές έχουν σπεύσει να προεξοφλήσουν την αναμενόμενη υποχώρηση των εταιρικών κερδών, με τη Σοφοκλέους να παίρνει τη σκυτάλη κάπως καθυστερημένα αφού ξεκίνησε να διολισθαίνει από την αρχή της χρονιάς.

Όμως, ακόμη και σήμερα υπάρχουν αμφιβολίες κατά πόσο η υποχώρηση των μετοχικών αξιών αντικατοπτρίζει σωστά τα νέα χαμηλότερα επίπεδα κερδοφορίας.

Πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν φωνές που μιλάνε για τη μεγαλύτερη σε διάρκεια και βάθος οικονομική κρίση από το 1929.

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τους επενδυτές γίνεται πιο σαφές αν αναλογιστεί κανείς ότι χρειάστηκαν κάπου 25 χρόνια για να ξαναβρεθεί ο δείκτης Dow Jones Industrial Average (DJIA) στο υψηλότερο επίπεδο όπου είχε βρεθεί το 1929. Αυτό συνέβη το 1954.

Μπορεί να αποδειχτεί ότι οι βαθιά απαισιόδοξοι έχουν άδικο, δεν υπάρχει όμως καμία αμφιβολία ότι χρειάζεται να έχει κάποιος επενδυτικά «άντερα» για να βγαίνει αγοραστής ακόμη και στα σημερινά επίπεδα τιμών.

Ιδίως αν είναι αγοραστής σε μικρές περιφερειακές αγορές που έχουν αναπτυξιακό προφίλ, όπως η ελληνική.

Κι όμως αυτό ακριβώς κάνουν μερικά ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια εδώ και μερικές εβδομάδες στη Σοφοκλέους, χωρίς να γίνονται αντιληπτά, αφού δεν επηρεάζουν την κύρια τάση λόγω της πολιτικής των τοποθετήσεων που ακολουθούν.

Εκτός λοιπόν από μερικά hedge funds που ακούμε ότι ασκούν υποτιμητική κερδοσκοπία, ρίχνοντας τις μετοχές κάποιων δεικτοβαρών τραπεζικών μετοχών, υπάρχουν κι άλλα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια που κάνουν ακριβώς το αντίθετο.

Από τη μια πλευρά τσιμπολογάνε μετοχές χωρίς να τρέχουν από πίσω τους όταν οι τιμές τους παίρνουν την ανηφόρα και από την άλλη φροντίζουν οι εντολές τους να είναι συνάρτηση του όγκου των συναλλαγών για να μην προκαλέσουν αναταράξεις.

Επιπλέον, υπάρχουν κι άλλα ξένα funds που δεν διστάζουν να αγοράσουν πακέτα μετοχών ορισμένων εταιριών που έχουν ανακοινώσει κάποιο σημαντικό γεγονός, π.χ. η Frigoglass πρόσφατα.

Σίγουρα έχουν τους λόγους τους για να το κάνουν και λογικά έχουν πιο μακροπρόθεσμο επενδυτικό ορίζοντα.

Υπό κάποια έννοια θα μπορούσαν να ονομαστούν οι γενναίοι του Βορρά.

Ίσως όμως είναι κάτι παραπάνω. Ίσως είναι οι έξυπνοι του Βορρά.

Ο χρόνος θα δείξει...

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v